Αν και η πυραυλική επίθεση του Ιράν στο Ισραήλ και η πιθανή αποπυρηνικοποίηση μεταξύ Δύσης και Κίνας είναι δύο διαφορετικά πράγματα, οι σχεδόν 400 πυραύλοι διαφορετικών τύπων που εκτόξευσε το Ιράν κατά του Ισραήλ δίνουν στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Κίνα στοιχεία για το τι λειτουργεί και τι δεν είναι χρήσιμο σε μια παρόμοια κατάσταση, ανέφερε το πρακτορείο ειδήσεων Reuters.
Για την Ουάσιγκτον, το κύριο συμπέρασμα από τις επιθέσεις του Ιράν της 1ης Οκτωβρίου, οι οποίες ήταν στην πραγματικότητα το μεγαλύτερο παράδειγμα επίθεσης με βαλλιστικούς πυραύλους εναντίον σύγχρονων αμυντικών συστημάτων, θα μπορούσε να είναι ότι οι πύραυλοι του Πεκίνου είναι πιο δύσκολο να αναχαιτιστούν από αυτούς του Ιράν και ότι η ικανότητα να χτυπήσει πίσω από τα μέτωπα είναι απαραίτητη για την αποτροπή.
Ο Colin Koh, από τη Σχολή Διεθνών Σπουδών της Σιγκαπούρης στο Rajaratnam, λέει για αυτό: «Αν κοιτάξουμε απλώς μέσα από τη βαλβίδα της αποτροπής, δεν μπορούμε πλέον να ελπίζουμε μόνο στην αποτροπή αρνούμενοι την απειλή. Δηλαδή, την ελπίδα ότι η αποτελεσματική άμυνα μπορεί να υπονομεύσει την αποτελεσματικότητα των πυραυλικών επιθέσεων», είπε.
«Η αποτροπή μέσω αμοιβαίας αντίδρασης και τιμωρίας μπορεί στο μέλλον να γίνει ο κανόνας σε τέτοιες συγκρούσεις», πρόσθεσε.
Ιρανικοί βαλλιστικοί πύραυλοι στον ουρανό του ΙσραήλΦωτογραφία: Associated Press
Αναλυτές αναφέρουν ότι επί του παρόντος δεν υπάρχει άμεση απειλή πυραυλικής σύγκρουσης στην περιοχή Ινδο-Ειρηνικού και οι αποστάσεις από την πρώτη γραμμή μάχης είναι χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά στη Μέση Ανατολή.
Ωστόσο, τα όπλα της Κίνας, συμπεριλαμβανομένων των πυρομαχικών κεφαλών ελιγμών και καθοδήγησης ακριβείας, είναι πιο προηγμένα και οι περιοχές-στόχοι είναι διάσπαρτες σε όλη την περιοχή. Αυτό καθιστά πιο δύσκολη την άμυνα ενάντια σε μια μαζική επίθεση.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν αναπτύξει νέα όπλα στην περιοχή φέτος για να αντιμετωπίσουν την Κίνα. Ο εξοπλισμός περιλαμβάνει τον πύραυλο αέρος-αέρος «AIM-174B» και τον εκτοξευτή πυραύλων Typhoon στις Φιλιππίνες, ο οποίος μπορεί να καταρρίψει πυραύλους «SM-6" και Tomahawk.
«Η καλύτερη γνώση του τρόπου με τον οποίο λειτουργούν τα επιθετικά και αμυντικά συστήματα μετά τους πυραυλικούς βομβαρδισμούς του Ιράν, πολλοί από τους οποίους αναχαιτίστηκαν, θα μπορούσε να μειώσει την πιθανότητα σύγκρουσης», λέει ο Ankit Panda, του Αμερικανικού Ιδρύματος Carnegie για τη Διεθνή Ειρήνη, σχετικά με την αντιπαράθεση των δύο χωρών.
Εκτόξευση αμερικανικού πυραύλου Tomahawk από το κατάστρωμα του πλοίουΦωτογραφία: Associated Press
Και πρόσθεσε: «Οποιαδήποτε στρατιωτική δύναμη σχεδιάζει πυραυλικές επιθέσεις μεγάλου βεληνεκούς θα πρέπει επίσης να σχεδιάζει τις πιθανές επιπτώσεις της αντιπυραυλικής άμυνας της. Η ασάφεια σχετικά με το βαθμό στον οποίο ένα δεδομένο σύστημα πυραυλικής άμυνας μπορεί να λειτουργήσει καλά ,μπορεί να οδηγήσει σε απότομη κλιμάκωση της έντασης», είπε.
Η πολυεπίπεδη αεράμυνα και πυραυλική άμυνα του Ισραήλ (από τα συστήματα μεγάλης εμβέλειας Arrow μέχρι τον Σιδερένιο Θόλο) είναι προσαρμοσμένες στην απειλή που αντιμετωπίζει. Βαλλιστικοί πύραυλοι από δυνάμεις όπως το Ιράν εκτοξεύονται επίσης κοντά στα σύνορα του Ισραήλ και σε μη καθοδηγούμενη μορφή.
Το ζήτημα είναι γενικά διαφορετικό στην περιοχή του Ινδο-Ειρηνικού για τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους συμμάχους τους, οι οποίοι χρησιμοποιούν διαφορετικό εξοπλισμό της Lockheed Martin, συμπεριλαμβανομένων των πυραυλικών συστημάτων Patriot και Todd.
Σύμφωνα με εκτιμήσεις οργανισμών που εκτελούν στρατιωτικές μελέτες, η ακρίβεια του κινεζικού πυραύλου Dong-Feng-26, του πιο πολυάριθμου συμβατικού βαλλιστικού πυραύλου μεσαίου βεληνεκούς στο οπλοστάσιο πυραύλων του Πεκίνου, εκτιμάται ότι φτάνει τα 150 μέτρα. Ωστόσο, άλλα μοντέλα αυτού του πυραύλου έχουν μικρότερο εύρος με ακρίβεια περίπου 50 μέτρων.
Ο κινεζικός βαλλιστικός πύραυλος Dongfeng-26Φωτογραφία: Associated Press
Οι πύραυλοι θα μπορούσαν να στοχεύσουν τους περισσότερους στόχους των Ηνωμένων Πολιτειών και των συμμάχων τους στην περιοχή, φτάνοντας στην Γκουάμ, τον τόπο της κύριας στρατιωτικής εγκατάστασης των ΗΠΑ, για παράδειγμα. Το Πεντάγωνο εκτιμά ότι η Κίνα μπορεί να έχει αρκετές εκατοντάδες από αυτούς τους πυραύλους στην κατοχή της.
Αντίθετα, οι ιρανικοί πύραυλοι όπως ο Fatah-1 είναι πιο ακριβείς στα χαρτιά, αλλά έχουν πολύ μικρότερη εμβέλεια. Ο αριθμός τέτοιων νέων πυραύλων δεν έχει ανακοινωθεί ποτέ επίσημα, αλλά ο Κένεθ Μακένζι, στρατηγός της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ, δήλωσε στο Κογκρέσο πέρυσι ότι το Ιράν διαθέτει περισσότερους από 3.000 βαλλιστικούς πυραύλους όλων των τύπων.
Ο Μάλκολμ Ντέιβις, ανώτερος αναλυτής στο Αυστραλιανό Ινστιτούτο Στρατηγικής Πολιτικής, λέει ότι οι δυνατότητες της Κίνας είναι πιο προηγμένες από ό, τι του Ιράν από άλλες απόψεις, και οι πυραυλικές επιθέσεις είναι πιθανό να συντονιστούν με αντιδορυφορικές επιθέσεις και κυβερνοπόλεμο, και οι δύο σχεδιασμένες για να περιπλέξουν την άμυνα.
«Τα συστήματα πυραυλικής άμυνας στον Ινδικό και τον Ειρηνικό Ωκεανό θα αντιμετωπίσουν πολύ πιο δύσκολα μια μεγάλη κινεζική επίθεση με εκατοντάδες ή ακόμα και χιλιάδες πυραύλους, σε σύγκριση με τις δυνατότηες των Ιρανών», σημειώνει ο Ντέιβις.
Πηγή: eurnoews.gr