Στις 28 Ιανουαρίου 2008, κοιμήθηκε, μετά από επτάμηνη μάχη με τον καρκίνο, μία τεράστια μορφή του Ελληνισμού, ο Μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Χριστόδουλος, ο οποίος παρά τη σύντομη διάρκεια της ποιμαντορίας του στον Αρχιεπισκοπικό θρόνο, μόλις δέκα χρόνια παρά λίγους μήνες, εντούτοις άφησε ανεξίτηλο το στίγμα του και έγινε σημείο αναφοράς για όλους τους επόμενους, κληρικούς και απλό λαό.
Ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος δεν ήταν πολιτικός, αλλά εκκλησιαστικός ηγέτης, ήταν όμως πολιτικό ον και ο λόγος του, απλός, κατανοητός, που έπιανε κατευθείαν τον παλμό και την καρδιά του κόσμου, εξέπεμπε πολιτικά μηνύματα, που σε πολλούς πολιτικούς της εποχής του δεν άρεσαν καθόλου, Μάλιστα ο τότε Πρόεδρος του Συνασπισμού Αλέκος Αλαβάνος είχε ζητήσει την…παραίτησή του από τον Αρχιεπισκοπικό θρόνο επειδή διαφωνούσε μαζί του
Υπήρξε ο πιο νέος ιεράρχης που ανέλαβε τα ηνία της Εκκλησίας της Ελλάδος σε ηλικία 59 ετών και επίσης ο νεότερος που έγινε Μητροπολίτης (Δημητριάδος και Αλμυρού) στο Βόλο, σε ηλικία μόλις 35 ετών. Ταυτόχρονα όμως ήταν και αυτός που τόλμησε να σπάσει πολλά από τα ταμπού, να φέρει το διαδίκτυο στην Εκκλησία, να έχει εβδομαδιαία εκπομπή στο Ραδιοφωνικό Σταθμό της Εκκλησίας της Ελλάδος, και να μιλήσει στους νέους με τη «γλώσσα τους». Ποιος θα ξεχάσει την έκκλησή του προς αυτούς να επιστρέψουν στους ναούς «ακόμη και αν φορούν σκουλαρίκι», τη συγνώμη που τους ζήτησε, ή τη στιχομυθία του κατά την επίσκεψή του σε ένα Λύκειο της Αθήνας όπου οι μαθητές τον υποδέχτηκαν στην τάξη τους με μία τεράστια επιγραφή που είχαν γράψει με κιμωλία στον πίνακα: «Χριστόδουλε σε πάμε», για να τους απαντήσει με το φαρδύ χαμόγελό του να σχηματίζεται στο πρόσωπό του: «Και εγώ σας πάω παιδιά μου» ή τα ανέκδοτά του, που πολλές φορές ενέτασσε μέσα στα κηρύγματά του και εν είδει παραβολών, τα έλεγε από άμβωνος και όχι μόνο βεβαίως.
Στις 17 Ιανουαρίου 1939 γεννήθηκε ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Χριστόδουλος, κατά κόσμος Χρήστος Παρασκευαΐδης, στη Ξάνθη της Θράκης από γονείς πρόσφυγες από την Ανατολική Θράκη, οι οποίοι στη διάρκεια της κατοχής της περιοχής από τους Βούλγαρους, στον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο, ήλθαν στην Αθήνα, όπου μεγάλωσε ο μικρός Χρήστος. Άριστος μαθητής, αποφοίτησε από το εξατάξιο Γυμνάσιο της Λεοντείου Πατησίων και ακολούθως σπούδασε Νομικά και Θεολογία, των οποίων πήρε τα πτυχία επίσης με Άριστα. Διδάκτωρ Θεολογίας, του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, πτυχιούχος γαλλικής και αγγλικής γλώσσης, αλλά και γνώστης της ιταλικής και της γερμανικής, ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος το 1961 χειροτονήθηκε Διάκονος και το 1965 Πρεσβύτερος.
Διετέλεσε επί εννέα χρόνια Ιεροκήρυκας στον Ι.Ν. της Κοιμήσεως Θεοτόκου Παλαιού Φαλήρου («Παναγίτσα»), καθώς και επί επταετία γραμματέας της Ιεράς Συνόδου.
Το 1974, μόλις 35 ετών, εξελέγη Μητροπολίτης Δημητριάδος στο Βόλο, στην οποία παρέμεινε Ποιμενάρχης μέχρι το 1998 οπότε και εξελέγη στον Αρχιεπισκοπικό θρόνο, και όπου πραγματοποίησε σπουδαίο έργο για το οποίο μνημονεύεται ακόμα και σήμερα στην περιοχή.
Στις 28 Απριλίου 1998, μετά την κοίμηση του ως τότε Αρχιεπισκόπου Σεραφείμ, τρεις ήταν οι επικρατέστεροι υποψήφιοι: ο Δημητριάδος Χριστόδουλος, ο Θηβών Ιερώνυμος και ο Αλεξανδρουπόλεως Άνθιμος, από τους οποίους εξελέγη ο ο πρώτος, ενώ ο δεύτερος (Ιερώνυμος), ο σημερινός Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος ως Ιερώνυμος Β’, εξελέγη αμέσως την εκδημία του Χριστόδουλου.
Στις 9 Μαΐου 1998, ο Χριστόδουλος, από την πρώτη – κυριολεκτικώς – στιγμή προκάλεσε αίσθηση και συντάραξε συνθέμελα το πανελλήνια, όταν άρχισε να διαβάζει τον «επιβατήριο» - ενθρονηστήριο – λόγο του στον κατάμεστο Μητροπολιτικό ναό Αθηνών. Το πώς αντιλαμβανόταν το νέο ρόλο που έπρεπε να διαδραματίσει η Εκκλησία, όπως αυτόν τον αντιλαμβανόταν. «Σήμερα χρειαζόμαστε εμπνευσμένο, κατηρτισμένο, κοινωνικό, ευαίσθητο στις διεθνείς πραγματικότητες κλήρο, έτοιμο να βοηθήσει οποιονδήποτε άνθρωπο έχει ανάγκη... Με ρωμαλεότητα και τόλμη οφείλουμε να καταπιαστούμε ουσιαστικά με τα προβλήματα της νεολαίας μας, δείχνοντας αγάπη προς τα παιδιά μας, μιλώντας τους με ειλικρίνεια, πίστη πειθώ και επίγνωση... Στην Ελλάδα βρίσκεται η καρδιά της Ευρώπης και χωρίς Ελλάδα δεν νοείται Ευρώπη. Η πνευματική κληρονομικά του Ελληνισμού συνιστά πολύτιμο μαργαρίτη για τον ευρωπαϊκό κόσμο».
Όλοι τότε, όσοι ιεράρχες τον ψήφισαν αλλά και όσοι δεν τον ψήφισαν, κυρίως όμως όλη η Ελλάδα που παρακολουθούσε την τελετή από την τηλεόραση, αντιλήφθηκε τότε ότι μια νέα σελίδα είχε γυρίσει στην Εκκλησία της Ελλάδος.
Το συνολικό του έργο τόσο ως Μητροπολίτης Δημητριάδος, όσο και ως Αρχιεπίσκοπος, είναι τεράστιο και πολυποίκιλο και βεβαίως δεν είναι του παρόντος.
Ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος εκοιμήθη στις 28 Ιανουαρίου 2008, έπειτα από πολύμηνη μάχη με τον καρκίνο.