Ολοκληρώθηκε η Ένορκη Διοικητική Εξέταση (ΕΔΕ), που είχε διαταχθεί για την αναφώνηση συνθημάτων από σπουδαστές της Σχολής Μονίμων Υπαξιωματικών Ναυτικού (ΣΜΥΝ) στην παρέλαση της 25ης Μαρτίου στην Αθήνα και βάσει των όσων αναφέρονται σε αυτήν επιβλήθησαν πειθαρχικές ποινές, που δεν έχουν επισήμως μεν δημοσιοποιηθεί – για προφανείς λόγους – αλλά κρίνονται ως «απολύτως λογικές», διαψεύδοντας έτσι τις διάφορες «Κασσάνδρες», οι οποίες έκαναν λόγο περί «δύο αποτάξεων», που, συμφώνως με αυτούς, «είχαν ήδη γίνει» και βαριάς τιμωρίας των υπολοίπων κλπ.
Με βάση πληροφορίες της ιστοσελίδος μας από ανώτατη ναυτική πηγή έχουμε τα εξής:
- Ολοκλήρωση της ΕΔΕ
- Επιβολή ποινών με βάση τον Διακλαδικό Κανονισμό Πειθαρχίας των Ενόπλων Δυνάμεων.
- Ο Κανονισμός αυτός ΔΕΝ προβλέπει – φυσικά – απόταξη για τέτοια πειθαρχικά αδικήματα.
- Τιμωρία των Διμοιριτών με 20ήμερη φυλάκιση (δηλ. παραμονή στη Σχολή)
- Μικρότερου ύψους ποινές στους/στις υπόλοιπες του αγήματος που παρέλασε και συμμετείχε στην εκφώνηση του επίμαχου συνθήματος.
- Τυπικώς άσχετο με το αποτέλεσμα της ΕΔΕ, αλλά …σχετικό. Τοποθέτηση Διοικητή στη ΣΜΥΝ, με το βαθμό του Αρχιπλοιάρχου, καθώς ο προηγούμενος Διοικητής είχε παραιτηθεί για προσωπικούς λόγους, ΠΡΙΝ την παρέλαση και η θέση ήταν έκτοτε κενή.
Συμφώνως πάντα με την ίδια ΑΝΩΤΑΤΗ πηγή οι ποινές επιβλήθηκαν για μη συμμόρφωση με διαταγή του ίδιου του Α/ΓΕΕΘΑ δύο μόλις μέρες ΠΡΙΝ την παρέλαση, όταν μετά το πέρας της δοκιμαστικής στο Τατόϊ, συγκέντρωσε τους επικεφαλής όλων των τμημάτων που θα συμμετείχαν στην παρέλαση και τους είπε να ενημερώσουν το προσωπικό τους να μην εκφωνηθεί κανένα σύνθημα.
Κατά παράβαση της διαταγής αυτής από τον ίδιο τον ιεραρχικώς ανώτερο των Ενόπλων Δυνάμεων το προσωπικό της ΣΜΥΝ, σχεδόν στη μέση της παρελάσεως (μετά το Οφθαλμιατρείο – Πανεπιστήμιο), είπε το σύνθημα και μάλιστα παραποιημένο με μία άσχημη λέξη του ελληνικού λεξιλογίου, δημοσίως, εν στολή και φέροντας το εθνόσημο, συμφώνως πάντα με την ίδια ναυτική πηγή.
Αυτή ακριβώς η απειθαρχία τιμωρήθηκε και τιμωρήθηκε με «λογικές» και όχι εξοντωτικές ποινές, εξ ου και δεν υπάρχουν «αποτάξεις», αποβολές κλπ, όπως ήλπιζαν κάποιοι προς ίδιον (πολιτικό) όφελος.