Έφυγε από τη ζωή το πρωί της Τετάρτης, ο Μίμης Παπαϊωάννου, ένας από τους κορυφαίους Ελληνες ποδοσφαιριστές που κατέχει ξεχωριστή θέση στην ιστορία της ΑΕΚ αλλά και του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Ο παίκτης που η ίδια η ΑΕΚ θεωρεί τον κορυφαίο στην ιστορία της, έχασε στα 81 του χρόνια τη μάχη που έδινε εδώ και αρκετό καιρό με σοβαρά προβλήματα υγείας.
Ο σπουδαίος επιθετικός των δεκαετιών του 1960 και 1970 φόρεσε 61 φορές τη φανέλα της εθνικής ομάδας και της χάρισε 21 τέρματα.
Στην ΑΕΚ αποτελούσε από το 1962 ως το 1979 σημείο αναφοράς, οδηγώντας την ομάδα του στην κατάκτηση πέντε πρωταθλημάτων (1963, 1968, 1971, 1978, 1979) και τριών Κυπέλλων Ελλάδας (1964, 1966, 1978). Αναδείχθηκε ακόμη πρώτος σκόρερ στο πρωτάθλημα το 1964 και το 1966.
Συνέδεσε επίσης το όνομά του με τις προκρίσεις της Ενωσης στα ημιτελικά του Κυπέλλου UEFA το 1976-1977, τη μεγαλύτερη στιγμή στην ευρωπαϊκή ιστορία της ΑΕΚ, σκοράροντας το κρίσιμο τρίτο τέρμα κατά της Κουίνς Παρκ Ρέιντζερς στη ρεβάνς, αλλά και στα προημιτελικά του Κυπέλλου Πρωταθλητριών το 1968-69.
Είναι ο πρώτος σκόρερ όλων των εποχών για την ΑΕΚ, με 289 γκολ σε 566 αγώνες, από τα οποία τα 236 ήταν σε 481 εμφανίσεις στην Α’ Εθνική. Κατά δήλωση της Διεθνούς Υπηρεσίας Στατιστικής και Ιστορίας του Ποδοσφαίρου (IFFHS) το 2000, ο Παπαϊωάννου είναι ο κορυφαίος παίκτης στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Ο Παπαϊωάννου είχε γεννηθεί στις 23 Αυγούστου του 1942 στην Ημαθία, στο προσφυγικό χωριό της Νέας Νικομήδειας. Εκεί έκανε και τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα πριν κάνει το άλμα για τη Βέροια στα 17 του χρόνια. Από τη «Βασίλισσα του Βορρά», τον έφερε στην Αθήνα η ΑΕΚ το 1962, όπου έδεσε αμέσως με τον έτερο μεγάλο άσο των «κιτρινόμαυρων» εκείνης της εποχής, τον Κώστα Νεστορίδη.
Τον Παπαϊωάννου προσπάθησε μάλιστα να αποκτήσει τότε και η Ρεάλ Μαδρίτης, αλλά όπως επιβεβαίωσε και ο ίδιος σε προ δεκαετίας αποκλειστική του συνέντευξη στην Καθημερινή και τον Χρήστο Κοντό, ήταν η ΑΕΚ που αρνήθηκε να τον αφήσει να φύγει.
Το ποσό, όπως αναφέρει, ήταν μυθικό για τα δεδομένα του 1964, όταν και έγινε η πρόταση, αλλά τελικά η μεταγραφή δεν έγινε ποτέ.
Πέρα όμως από τις ποδοσφαιρικές του ικανότητες και επιτυχίες, η οικογένεια του ελληνικού ποδοσφαίρου είχε να λέει και για το ήθος του Μίμη, που αφήνει μόνο φίλους φεύγοντας νικημένος από τη Νόσο του Αλτσχάιμερ.