Ενώ όλος ο κόσμος έχει επικεντρωθεί στα μεγάλα εξοπλιστικά προγράμματα των τριών Κλάδων των Ενόπλων Δυνάμεων, της απόκτησης νέων αεροσκαφών Rafale, της αναβάθμισης των F-16 σε επίπεδο F-16V, της ναυπήγησης των φρεγατών FDI-HN τύπου Belh@rraκαι οσονούπω των κορβετών ή στο εγγύς μέλλον της απόκτησης των F-35 κλπ, στο Όπλο του Μηχανικού του Στρατού Ξηράς συντελούνται κοσμογονικές αλλαγές και βελτιώσεις του εξοπλισμού του, με ελάχιστους να το έχουν αντιληφθεί.
Περισσότερα από 230 ειδικά οχήματα και μηχανήματα του Μηχανικού, όπως προωθητές γαιών («μπουλντόζες»), εκσκαφείς, κομπρεσσέρ κλπ έχουν αποκτηθεί την τελευταία διετία και έχουν ενταχθεί στις Μονάδες του Μηχανικού σε όλη τη χώρα, βάσει ενός άριστα οργανωμένου σχεδίου, που περιλαμβάνει το ΓΕΕΘΑ και το ΓΕΣ από πλευράς Ενόπλων Δυνάμεων και τις Περιφέρειες και την Ευρωπαϊκή Ένωση από την άλλη.
Με τις αποστολές του Μηχανικού λοιπόν να έχουν αυξηθεί κατακόρυφα τα τελευταία χρόνια λόγω των διαφόρων ειρηνικών αποστολών κοινωνικής προσφοράς του Στρατού Ξηράς, και της καθοριστικής συμβολής του στην αντιμετώπιση των φυσικών καταστροφών που πλήττουν διάφορες περιοχές της χώρας έπρεπε να ληφθούν δραστικά μέτρα, αλλά … «εκ των ενόντων»!
Ένα σχέδιο, το οποίο στηρίζεται στην πραγματικότητα, ότι σε περίπτωση ανάγκης και εκδήλωσης κάποιας φυσικής καταστροφής, σεισμοί, πλημμύρες, φωτιές κλπ, οι Ένοπλες Δυνάμεις, με αιχμή του δόρατος το Μηχανικό, καλούνται στο πλαίσιο υφισταμένων σχεδίων («Ξενοκράτης») να συνεισφέρουν επικουρικά στις άλλες Υπηρεσίες της Πολιτείας με προσωπικό και μέσα για την αντιμετώπιση της φυσικής καταστροφής και των συνεπειών της.
Δηλαδή και τελείως «μπακαλίστικα», το ένα χέρι της Πολιτείας (ΕΔ) βοηθούσαν το άλλο (Νομαρχίες παλαιότερα, Περιφέρειες τώρα, Πυροσβεστική κλπ), επομένως δεν υπήρχε κανείς λόγος να μην υπάρχει και προ των συμβάντων συνεργασία, κοινός εξοπλισμός και εκπαίδευση.
Στο πλαίσιο αυτό λοιπόν αποφασίστηκε όπως οιΠεριφέρειες σε συνεργασία με τις τοπικές Μονάδες Μηχανικού του Στρατού, καθορίσουν έναν πίνακα με το υλικό που απαιτείται να ανανεωθεί, το οποίο θα αγοραστεί από τις Περιφέρειες με χρήματα από τα ευρωπαϊκά κονδύλια του ΕΣΠΑ για την αντιμετώπιση των φυσικών καταστροφών, που στη συνέχεια θα παραδοθούν στο Μηχανικό που έχει προσωπικό, μέσα, πειθαρχία, οργάνωση κλπ, που θα τα χρεωθεί, λειτουργεί, συντηρεί και όποτε τα θέλει η Περιφέρεια για αντιμετώπιση φυσικών καταστροφών θα τα λαμβάνει! Κάτι δηλαδή που έτσι και αλλιώς γινόταν ως πρόσφατα, αλλά τώρα γίνεται με νέο τρόπο, που βοήθησε καθοριστικά το Μηχανικό να ανανεώσει το υλικό του άρδην με ευρωπαϊκά κονδύλια για τον «μη πολεμικό», ας το ονομάσουμε έτσι, εξοπλισμό του!
Το Όπλο του Μηχανικού, ένα από τα έξι του Στρατού Ξηράς (Πεζικό, Πυροβολικό, Ιππικό – Τεθωρακισμένο, Μηχανικό, Διαβιβάσεις, Αεροπορία Στρατού) αν και Όπλο με τεράστια Ιστορία και προσφορά στην πατρίδα – θυμίζουμε ότι μέχρι το Μετσόβειο Πολυτεχνείο να βγάλει τους πρώτους αποφοίτους του Πολιτικούς Μηχανικούς, κατ’ αντιδιαστολή με τους Στρατιωτικούς, όλα τα δημόσια έργα στην Ελλάδα εκτελούνταν από το Μηχανικό – είχε μείνει πολύ μακριά από κάθε σχεδόν προσπάθεια ανανέωσης του εξοπλισμού του και τα εξοπλιστικά προγράμματα!
Τώρα βλέπουμε ότι αυτό αλλάζει.
Η αρχή έγινε εδώ και μία δεκαετία περίπου με τη συγκρότηση του 747 Ειδικού Τάγματος Μηχανικού (747 ΕΤΜΧ), με έδρα το Λουτράκι, που σχεδόν στο σύνολό του, το σύνολο του προσωπικού και των μέσων του, εκπαιδεύτηκαν για «εν ειρήνη δράσεις» του Μηχανικού και συνεισφοράς του στα υφιστάμενα σχέδια κοινωνικής προσφοράς.
Μετά επανασυγκροτήθηκε η ΜΟΜΑ, ενώ ξεκίνησε το σχέδιο που προαναφέραμε και το οποίο έχει αποφέρει το νέο «ειρηνικό» εξοπλισμό για τις Μονάδες του Μηχανικού σχεδόν στο σύνολο των Περιφερειών της χώρας, που βεβαίως είδαμε να δρουν άμεσα και αποτελεσματικά στα γεγονότα του Έβρου το Μάρτιο του 2020, μεταπίπτοντας ΑΜΕΣΑ από Μηχανικό ειρηνικών αποστολών, σε Μηχανικό (υβριδικών) «πολεμικών» επιχειρήσεων.
Τώρα η επέκταση της συνεργασίας Ενόπλων Δυνάμεων και Περιφερειών, είναι η απόκτηση ειδικών οχημάτων («διπλοκάμπινα»), σε αντικατάσταση στις αποστολές δασοπεριπολιών κλπ, αντί να γίνονται με τα κλασικά «τζιπάκια» Mercedes-230D, θα γίνονται με αυτά που θα έχουν στην καρότσα τους ένα κάδο με νερό, ασύρματο κλπ, για ΑΜΕΣΗ επέμβαση μόλις εντοπιστεί μία πολύ μικρή εστία φωτιάς, από το να ειδοποιήσουν και να περιμένουν. Και βεβαίως σε περίπτωση πολέμου τα οχήματα αυτά πολύ εύκολα κατεβάζεις τη δεξαμενή και φορτώνεις ό,τι θες (και έχεις προγραμματίσει) από επιχειρησιακής πλευράς, όπως ακριβώς συμβαίνει και στην Κύπρο! Δηλαδή, «διπλωκάμπινα» διπλής αποστολής και ρόλου!
Για να καταδειχθεί ακόμα μία φορά ότι δεν χρειάζεται μόνο χρόνο, αλλά και…τρόπο!
Όλα τ’άλλα…βρίσκονται!
Αρκεί να υπάρχει μυαλό, θέληση και…επιχειρησιακή ευελιξία!
«Ιχνηλάτης»