Η χουντική ΚΥΠ παρακολουθούσε τους φοιτητές στα Ελληνικά Πανεπιστήμια πολλά χρόνια πριν την Εξέγερση του Πολυτεχνείου. Μάλιστα ο διοικητής της είχε εισηγηθεί έγκαιρα, από τον Μάρτιο του 72, την πραγματοποίηση των εκλογών για την εκλογή νέων διοικητικών συμβουλίων στις πανεπιστημιακές σχολές, τα οποία θα αντικαθιστούσαν τα διορισμένα από τη χούντα.
Τα αποκαλυπτικά αυτά στοιχεία προκύπτουν από την απόρρητη έκθεση του τότε διοικητή της χουντικής ΚΥΠ Αλέξανδρου Χατζηπέτρου, την οποία υπέβαλε στο γραφείο του δικτάτορα Γεωργίου Παπαδόπουλου και την οποία δημοσιεύει σήμερα το ηλεκτρονικό περιοδικό της Βουλής «Επί του …Περιστυλίου».
Στην έκθεση με τίτλο «Εκτίμησης επί των φοιτητικών εκδηλώσεων της παρούσης περιόδου» επισημαίνεται μεταξύ άλλων, ότι «από των αρχών της επαναστάσεως και μέχρι σήμερον οι παλαιοκομματικοί παράγοντες δεν έπαψαν αν εισδύουν εις τον φοιτητικόν χώρον …εις τούτο συμβάλλουν ενεργώς και κατά τρόπον μεθοδικόν αι διάφοραι κομμουνιστικαί και ανατρεπτικαί οργανώσεις εσωτερικού και εξωτερικού, ως και το επικρατούν διεθνώς διχαστικόν κλίμα αναταραχής, συνεπεία του οποίου έχει δημιουργηθεί μία μάζα μικρά εις αριθμόν, αποτελουμένη εξ αργοσχόλων και «μοντερνιζόντων» φοιτητών, ήτις στερουμένη εθνικών και ηθικών ερεισμάτων και ενδιαφέροντος για την παιδείαν προσπαθεί να παρασύρει το σύνολο των σπουδαστών εις ανατρεπτικάς ενεργείας».
Ακολούθως η έκθεση προβλέπει τη συνέχιση των κινητοποιήσεων και την κλιμάκωσή τους αν δεν λαμβάνονταν άμεσα μέτρα. Τα μέτρα στα οποία κατέληγε προκειμένου να επανέλθει η νηνεμία και ομαλότητα στα πανεπιστήμια αφορούσαν : α) Την ενδυνάμωση του ρόλου των κυβερνητικών επιτρόπων στα ΑΕΙ και β) Την ανάγκη οργάνωσης σε όλα τα πανεπιστήμια υπηρεσιών που να ασχολούνται με την εξωπανεπιστημιακή δράση των φοιτητών. Ωστόσο, η μία αναμενόμενη πρόταση της ΚΥΠ είναι η διεξαγωγή γενικών συνελεύσεων στις σχολές των ΑΕΙ για την εκλογή από τους φοιτητές νέων Δ.Σ. που θα αντικαθιστούσαν τα διορισμένα από την χουντική κυβέρνηση, πρόταση που όμως δεν έγινε δεκτή από τον δικτάτορα Γεώργιο Παπαδόπουλο.
«Η 150ετηρίς της Εθνικής Επαναστάσεως»
Στο τρέχον τεύχος του περιοδικού της Βουλής δημοσιεύεται επίσης άρθρο για το πώς πρέπει να γιορταστούν επί χούντας τα 150 χρόνια από την επανάσταση του 21. Όπως προκύπτει από τον σχετικό φάκελο που τηρούνταν στο γραφείο του Α΄αντιπροέδρου της χουντικής κυβέρνησης Στυλιανού Παττακού, είχε σχεδιαστεί «Χρονικός Πίναξ Γενικών Εορταστικών Εκδηλώσεων Νομαρχιών» σε όλη τη χώρα. Βασική επιδίωξη με βάση το έγγραφο του Γ. Παπαδόπουλου ήταν να «εξαρή ο ρόλος της Εκκλησίας εις τους αγώνας του Έθνους» και ιδιαίτερη σημασία να δοθεί «εις την οργάνωσιν των εορταστικών εκδηλώσεων εις τας εκτός της χώρας μας Ελληνικάς Παροικίας και κοινότητας προς εθνικήν Έξαρσιν και συμμετοχήν απάντων των εις τας διαφόρους χώρας εγκατεστημένων μονίμως ή προσωρινώς Ελλήνων». Όλες οι προγραμματισμένες δηλώσεις είναι ένας συνδυασμός στοιχείων αντλημένων από την παράδοση, την πατριδοκαπηλία, το κιτς και ενταγμένων στα κεντρικά συνθήματα της απριλιανής χούντας: «Ελλάς, Ελλήνων, Χριστιανών και Πατρίς, Θρησκεία, Οικογένεια».
Είναι χαρακτηριστικό ότι κορυφαία θέση μεταξύ των προτάσεων καταλαμβάνει η εισήγηση για το γύρισμα μιας κινηματογραφικής ταινίας για την επανάσταση του 1821 προϋπολογισμού 8 εκ Δραχμών για την οποία ως πρότυπο οι ιθύνοντες της χουντικής κυβέρνησης επικαλούνται την εμπορική επιτυχία της κατασκοπευτικής ταινίας της εποχής «Τα σύνορα της προδοσίας».