Η Πολιτεία να ενδιαφερθεί για το δημογραφικό και στηρίξει την ελληνική οικογένεια αναφέρουν σε ψηφισμά τους οι ιερείς της μητρόπολης Ναυπάκτου υποστηρίζοντας πως η νομοθέτηση πολιτικού γάμου μεταξύ ομοφυλοφίλων θα προκαλέσει σοβαρά πνευματικά και πολιτιστικά θέματα .
Όπως τονίζουν "η Εκκλησία δεν μπορεί να δεχθή άλλη μορφή γάμου και οικογενείας, πολλώ δε μάλλον την μορφή γάμου ομοφυλοφίλων, αφού η Εκκλησία με την όλη αγωγή της, θεραπεύει τα πάθη και δεν τα καλύπτει, ούτε τα εγκρίνει, διότι, πέραν των άλλων, με την νομοθέτηση γάμου ομοφυλοφίλων αλλάζει ριζικά το πνευματικό και πολιτιστικό πρότυπο της οικογένειας".
Το ψήφισμα
Η διδασκαλία της Εκκλησίας για τον γάμο αναλύεται στην Δογματική της και έχει διατυπωθή θαυμάσια στα τελούμενα και στις ευχές κατά το μυστήριο του γάμου, που ιερουργείται στους Ιερούς Ναούς. Εκεί φαίνεται ευδιάκριτα τόσο η θεολογία όσο και η ποιμαντική του γάμου ως αρχής της οικογένειας, η οποία συνδέεται με την Εκκλησία, τον Ιερό Ναό, το Βάπτισμα, το Χρίσμα και το μυστήριο της θείας Ευχαριστίας.
Υπάρχει αλληλεξάρτηση μεταξύ των Μυστηρίων, όπως σαφέστατα φαίνεται στο Ευχολόγιο της Εκκλησίας.
Η Εκκλησία δεν μπορεί να δεχθή άλλη μορφή γάμου και οικογενείας, πολλώ δε μάλλον την μορφή γάμου ομοφυλοφίλων, αφού η Εκκλησία με την όλη αγωγή της, θεραπεύει τα πάθη και δεν τα καλύπτει, ούτε τα εγκρίνει, διότι, πέραν των άλλων, με την νομοθέτηση γάμου ομοφυλοφίλων αλλάζει ριζικά το πνευματικό και πολιτιστικό πρότυπο της οίκογένειας.
Αυτή η διδασκαλία της Εκκλησίας καλύπτεται από τον περίφημο ορισμό του Μοδεστίνου, Ρωμαίου νομοδιδασκάλου του 3ου αιώνος, σύμφωνα με τον οποίο: «γάμος εστιν ένωσις ανδρός και γυναικός και συγκλήρωσις του βίου παντός, θείου τε και ανθρωπίνου δικαίου κοινωνία».
Αυτή είναι η ακρίβεια, η δε οικονομία ασκείται σε ορισμένα όρια και με ορισμένες προϋποθέσεις, όταν μάλιστα υπάρχει μετάνοια.
Η Πολιτεία οφείλει να τηρή το Σύνταγμα, το οποίο στο άρθρο 21 είναι σαφέστατο: «Η οικογένεια, ως θεμέλιο της συντηρήσεως και προαγωγής του Έθνους, καθώς και ο γάμος, η μητρότητα και η παιδική ηλικία τελούν υπό την προστασία του Κράτους».
Επομένως, αναμένουμε από την Πολιτεία να ενδιαφερθή κυρίως για την προστασία της παραδοσιακής οικογένειας, η οποία είναι το θεμέλιο της κοινωνίας και του Έθνους και η οποία συνδέεται με την γέννηση παιδιών και την καλή ανατροφή τους, που είναι σήμερα το κατ’ εξοχήν εθνικό θέμα.
Αυτό σημαίνει ότι η Πολιτεία πρέπει πρωτίστως να ενδιαφερθή για το μεγάλο δημογραφικό πρόβλημα, την υπογεννητικότητα, καθώς, επίσης, να λάβη τα κατάλληλα μέτρα για την βοήθεια των πολυτέκνων οικογενειών.