Κατά την ουγγρική προεδρία της Ευρωπαϊκής Ενωσης, τα πάντα περιστρέφονταν γύρω από ένα πρόσωπο, τον πρωθυπουργό Βίκτορ Ορμπαν, σχολιάζει η Deutsche Welle, με αφορμή το τέλος της εξάμηνης θητείας. «Εκείνος καθόριζε την ατζέντα, μόνος του λάμβανε αποφάσεις, ακόμα και για ήσσονος σημασίας διοικητικές πράξεις στη διάρκεια της προεδρίας» σημειώνει η γερμανική εφημερίδα.
«Ηδη την 1η Ιουλίου, όταν η Ουγγαρία αναλάμβανε την προεδρία, οι υπόλοιποι εταίροι είχαν κουραστεί από τις πρωτοβουλίες του Ορμπαν. Σε σημαντικές διαβουλεύσεις, ιδιαίτερα σε εκείνες που αφορούσαν την περαιτέρω στήριξη της Ουκρανίας, επιχειρούσαν να τον παρακάμψουν. Η αρχική αγανάκτηση εναντίον του είχε καταλαγιάσει κάπως, και απλώς τον θεωρούσαν ενοχλητικό.
Υστερα από έξι μήνες είναι σαφές ότι ο Βίκτορ Ορμπαν αξιοποίησε το βήμα που του προσέφερε η προεδρία της Ε.Ε. για να πυροδοτήσει νέο κύμα αγανάκτησης εναντίον του. Οι ρητορικές επιθέσεις του εναντίον της «γραφειοκρατίας των Βρυξελλών», όπως έλεγε, ξεπέρασαν τα όρια, με αποκορύφωμα τη δήλωση στις 21 Δεκεμβρίου, στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου για την ολοκλήρωση της προεδρίας. Εκεί ο Ορμπαν ισχυρίστηκε ότι «στις Βρυξέλλες θέλουν να κάνουν Μαγδεμβούργο την Ουγγαρία», αναφερόμενος στην επίθεση στη Χριστουγεννιάτικη Αγορά της περιοχής.
Η «ειρηνευτική αποστολή» του Ορμπαν
Ως κύριες προτεραιότητες της προεδρίας του, ο Βίκτορ Ορμπαν είχε αναφέρει την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της ευρωπαϊκής οικονομίας, την πολιτική διεύρυνσης προς τις χώρες των Δυτικών Βαλκανίων και τον περιορισμό της παράνομης μετανάστευσης. «Τελικά όμως, χρησιμοποίησε την προεδρία για να προβάλει κατά κύριο λόγο τη δική του πολιτική», σημειώνει η DW.
Μόλις τέσσερις ημέρες μετά την ανάληψη της προεδρίας, ο Oρμπαν πήρε την πρωτοβουλία να επισκεφθεί τη Ρωσία και τον Βλαντιμίρ Πούτιν, χωρίς καμία προηγούμενη συνεννόηση με την Ε.Ε. ή το ΝΑΤΟ, σε μία προσπάθεια να τερματίσει τον «εμφύλιο πόλεμο των Σλάβων», όπως αποκαλεί ο ίδιος την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Είχε προηγηθεί επίσκεψή του στο Κίεβο. Μάλλον ούτε εκεί δεν είχε αποκαλύψει οτιδήποτε για την επικείμενη επίσκεψή του στη Μόσχα. Ο ίδιος έκανε λόγο για μία «ειρηνευτική αποστολή».
«Υποκινητής του πολέμου» η Δύση;
Ηταν όμως μία «αποστολή» που προκάλεσε έντονες αντιδράσεις, καθώς η Ουγγαρία από μόνη της δεν έχει ιδιαίτερο διεθνές εκτόπισμα, είναι γνωστή για την επίμονη φιλορωσική και αντι-ουκρανική στάση της επί σειρά ετών και δεν θα γινόταν αποδεκτή ως διαμεσολαβητής στο Κίεβο, σχολιάζει η DW. Αλλά και στο ΝΑΤΟ, η Ουγγαρία δεν θεωρείται πλέον αξιόπιστος εταίρος, ακριβώς λόγω της έντονα φιλορωσικής στάσης της. Παρά ταύτα, ο Oρμπαν επιμένει στην «ειρηνευτική αποστολή» του. Μόλις πριν από λίγες μέρες είχε τηλεφωνική επικοινωνία με τον Πούτιν για να προτείνει στη συνέχεια «χριστουγεννιάτικη εκεχειρία» στην Ουκρανία, συνοδευόμενη από μία ανταλλαγή κρατουμένων ευρείας κλίμακας.
Στη διάρκεια της «ειρηνευτικής αποστολής» δεν έλειψαν οι αιχμές κατά της Δύσης που «υποκινεί τον πόλεμο» κατά της Ρωσίας, σύμφωνα πάντα με τον Βίκτορ Oρμπαν. Την ίδια στιγμή, ο Ούγγρος πρωθυπουργός εγκωμιάζει τον Ντόναλντ Τραμπ ως έναν «άνθρωπο της ειρήνης» και ως «τον μοναδικό στον πλανήτη» που είναι σε θέση να τερματίσει τον πόλεμο στην Ουκρανία.
«MEGA: Make Europe Great Again»
Ακολουθώντας το παράδειγμα του Τραμπ, ο Βίκτορ Oρμπαν προβάλλει στη διάρκεια της προεδρίας του μία δική του οικονομική «συνταγή» για την Ευρώπη, την οποία αποκαλεί «MEGA: Make Europe Great Again». Σε θεσμικό επίπεδο, ο Ούγγρος πρωθυπουργός πρωτοστάτησε στην ίδρυση μίας νέας πολιτικής ομάδας ακροδεξιών και εθνολαϊκιστικών κομμάτων, με την επωνυμία «Πατριώτες για την Ευρώπη». Στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο η ομάδα αυτή έχει ήδη αναδειχθεί σε τρίτη πολιτική δύναμη, καθώς περιλαμβάνει συν τοις άλλοις τη γαλλική «Εθνική Συσπείρωση», το ολλανδικό Κόμμα της Ελευθερίας και το αυστριακό FPÖ.
«Πρέπει να κατακτήσουμε τις Βρυξέλλες για να σώσουμε την Ευρώπη από την παρακμή και την καταστροφή» λέει ο Ορμπαν. Στην πραγματικότητα φαίνεται ότι η ιδέα της ευρωπαϊκής ενοποίησης τον απασχολεί όλο και λιγότερο. Τους τελευταίους μήνες ο ίδιος ευαγγελίζεται μία πολιτική «οικονομικής ουδετερότητας» απέναντι στην Ε.Ε. Είναι κάτι παραπάνω από το «άνοιγμα προς Ανατολάς» που διακήρυττε παλαιότερα.
Ενώ όμως ο Ορμπαν επιτίθεται συνεχώς στη Δύση, προβάλλοντας μάλιστα επιχειρήματα ηθικού και ιδεολογικού χαρακτήρα, την ίδια στιγμή υπενθυμίζει ότι η Ουγγαρία –ως μικρή χώρα– οφείλει να διατηρεί καλές σχέσεις με δυνάμεις όπως η Ρωσία και η Κίνα. Επιθυμεί όμως καλές σχέσεις και με χώρες όπως η Τουρκία, η Λευκορωσία, το Ισραήλ, η Σερβία, η Βόρεια Μακεδονία, η Αλβανία και ορισμένες χώρες της Μέσης Ανατολής. Σε όλες αυτές τις χώρες κυριαρχούν ηγέτες με παρόμοια ατζέντα.
Δεν αρκεί μία «μικρή Ουγγαρία»
Στη μεταπολεμική τάξη πραγμάτων, όπως τη βλέπει ο Ορμπαν, φαίνεται ότι δεν αποκλείεται ούτε καν μία αναθεώρηση συνόρων αλλά μόνο προς όφελος της Ουγγαρίας, εξυπακούεται. Κάθε τόσο ο Ούγγρος πρωθυπουργός αφήνει τέτοια υπονοούμενα. Οπως έγινε τον Ιούλιο, όταν σε ομιλία του στην πόλη Τούσναντ της Ρουμανίας (και απευθυνόμενος, πιθανώς, στην ουγγρική μειονότητα της χώρας) ο Ορμπαν ανέφερε ότι «μία στρατηγική μεγάλης κλίμακας για την Ουγγαρία» δεν μπορεί να έχει ως μόνη αφετηρία τη «μικρή Ουγγαρία», αλλά θα πρέπει να περιλαμβάνει «όλες τις περιοχές στις οποίες διαμένουν Ούγγροι».
Πηγή: kathimerini.gr