Η αβεβαιότητα είναι ο μεγάλος νικητής: Οι Γερμανοί έπεσαν για ύπνο χθες χωρίς να γνωρίζουν με βεβαιότητα ποιος θα κυβερνήσει τα επόμενα τέσσερα χρόνια τη χώρα.
Οι εκλογές δεν έδωσαν έναν ξεκάθαρο νικητή, αν και οι Σοσιαλδημοκράτες (SPD) του Ολαφ Σολτς εξασφαλίζουν –έστω και οριακά- την πρώτη θέση με ποσοστό 25,7%(άνοδος 5,2%) Η Ενωση Χριστιανοδημοκρατών-Χριστιανοκοινωνιστών (CDU/CSU) με υποψήφιο τον Αρμιν Λάσετ απέσπασε το 24,1% ,καταγράφοντας το χειρότερο εκλογικό αποτέλεσμα στην ιστορία του κόμματος και απώλειες 8,8% σε σχέση με τις προηγούμενες εκλογές. Πολιτικοί αναλυτές στο Βερολίνο με τους οποίους συνομίλησε η «Ναυτεμπορική», εκτιμούν μάλιστα ότι η Ενωση CDU/CSU κατόρθωσε την τελευταία μόλις εβδομάδα να ανακάμψει κάπως και να διεκδικήσει ακόμη και την πρωτιά από το SPD, χάρη στην απερχόμενη καγκελάριο Ανγκελα Μέρκελ, η οποία έκανε τρεις εμφανίσεις στο πλευρό του Λάσετ για να τον στηρίξει.
Ο Λάσετ εμφανίστηκε στην έδρα του κόμματος στο Βερολίνο, μόλις 45 λεπτά αφού έκλεισαν οι κάλπες. Ευχαρίστησε αρχικά την καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ για τις προσπάθειές της επί 16 χρόνια διακυβέρνησης. «Δεν μπορούμε να είμαστε ευτυχισμένοι», είπε ο Χριστιανοδημοκράτης υποψήφιος , ο οποίος παρ 'όλα αυτά επέμεινε ότι θα προσπαθήσει να ηγηθεί της νέας κυβέρνησης
Στην τρίτη θέση κατοχυρώνονται οι Πράσινοι, που για πρώτη φορά έθεσαν υποψηφιότητα για την καγκελαρία, με την συμπρόεδρο του κόμματος, Ανναλένα Μπέρμποκ . Οι Πράσινοι σημείωσαν τα μεγαλύτερα κέρδη φτάνοντας στο 14,8% (άνοδος 5,9%). Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των Ινστιτούτων , κάπου 800.000 πρώην ψηφοφόροι της Ενωσης CDU/CSU, προτίμησαν σε αυτές τις εκλογές να ψηφίσουν τους Πράσινους.
Στα υπόλοιπα κόμματα: οι Ελεύθεροι Δημοκράτες (FDP) με 11,7%, κερδίζουν μία μονάδα(10,7 % και αναμένεται να αποτελέσουν τον τρίτο εταίρο σε οποιαδήποτε νέα κυβερνητική συμμαχία. Το ακροδεξιό AfD υποχωρεί κατά 2,2% στο 10,4% (2017: 12,6%). Η Αριστερά τέλος, αναμένεται γύρω στο 5% από 9,2% το 2017, με απώλειες 4,2 ποσοστιαίες μονάδες και θα εκπροσωπηθεί ,έστω και οριακά στη νέα βουλή.
Πτώση και άνοδος
Για την κυβερνώσα επί 16 χρόνια Ενωση CDU/CSU, η μεγάλη πτώση έχει να κάνει με την αποχώρηση της Ανγκελα Μέρκελ από την πολιτική σκηνή. Το παραδέχτηκε άλλωστε ο υποψήφιος της Ενωσης, Αρμιν Λάσετ στην ομιλία του μετά το τέλος της αναμέτρησης. «Η απουσία της Ανγκελα Μέρκελ οδήγησε σε αυτό το αποτέλεσμα», τόνισε ο Λάσετ. Είναι ενδεικτικό ότι οι απώλειες της Ενωσης στις γυναίκες είναι σχεδόν διπλάσιες από αυτές στους άνδρες . Κάτι που δείχνει οτι ο παράγοντας Μέρκελ και η απόφασή της να αποχωρήσει είχε αρνητικό αντίκτυπο. «Η αιτία για την πτώση της Ένωσης βρίσκεται στο ότι έχει χαθεί η εμπιστοσύνη ότι το CDU και το CSU μπορούν να κυβερνήσουν καλά», εκτιμά πάντως η Tagesschau .
Από την άλλη πλευρά, οι εκλογές έδειξαν ότι το SPD ανακάμπτει από το αρνητικό του ρεκόρ του 2017. Ο Ολαφ Σολτς είχε τη μεγαλύτερη προσωπική έλξη μεταξύ των κορυφαίων υποψηφίων σε αυτήν την προεκλογική εκστρατεία. Ο Ολαφ Σολτς εμφανίστηκε τελευταίος ,μετά τον Λάσετ. Στην ομιλία του στο κτίριο Βίλι Μπραντ, την έδρα του κόμματος στο Βερολίνο, είπε χαρακτηριστικά: «Πολλοί πολίτες ψήφισαν για το SPD επειδή θέλουν αλλαγή και τον επόμενο καγκελάριο που θα ονομάζεται Ολαφ Σολτς»
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των ινστιτούτων δημοσκοπήσεων, κάπου 1,3 εκατομμυρια πολίτες που το 2017 είχαν ψηφίσει την Ένωση, τώρα έδωσαν τη ψήφο τους στο SPD.
Αναλυτές σημειώνουν μάλιστα ότι η εμπιστοσύνη προς το πρόσωπο του Σολτς ήταν το πιο σημαντικό κίνητρο για τους ψηφοφόρους που επανέκαμψαν και έδωσαν τη ψήφο τους στους Σοσιαλδημοκράτες. Ο Σόλτς και το κόμμα του αύξησαν σημαντικά τα ποσοστά τους στους ψηφοφόρους άνω των 60 και 70 ετών. Το SPD φαίνεται να κέρδισε παραδοσιακούς ψηφοφόρους της Ένωσης, για τους οποίους τα κοινωνικά ζητήματα όπως η ασφαλής σύνταξη ήταν ιδιαίτερα σημαντικά.
Τρικομματική κυβέρνηση
Σε κάθε περίπτωση πάντως, οι διαπραγματεύσεις για τον σχηματισμό του νέου κυβερνητικού συνασπισμού αναμένεται να διαρκέσουν εβδομάδες, αν όχι μήνες. Τόσο ο Ολαφ Σολτς, όσο και ο Αρμιν Λάσετ ανακοίνωσαν ότι θα προσπαθήσουν να σχηματίσουν κυβέρνηση , προσελκύοντας τους Πράσινους και τους Ελεύθερους Δημοκράτες (FDP). Φαίνεται μάλιστα ότι τα δύο αυτά μικρότερα κόμματα θα έχουν τον τελευταίο λόγο και θα καθορίσουν τον επόμενο καγκελάριο.
Οι Πράσινοι εμφανίζονται πρόθυμοι να συνεννοηθούν περισσότερο με τον Ολαφ Σολτς. Το FDP δεν έχει ανοίξει τα χαρτιά του, αλλά θέτει ως προϋπόθεση για να μετάσχει στη νέα κυβέρνηση, να αναλάβει το υπουργείο Οικονομικών, με τον ηγέτη του κόμματος Κρίστιαν Λίντνερ.
Μαθηματικά υπάρχουν αρκετές πιθανές τριμερείς, αλλά οι πιο ρεαλιστικές επιλογές μειώνονται σε δύο: ο λεγόμενος συνασπισμός «φωτεινού σηματοδότη» (SPD, Πράσινοι, FDP) και Τζαμάικα (CDU / CSU, Πράσινοι και FDP). Όλα δείχνουν ότι - έστω και μετά από μαραθώνιες διαπραγματεύσεις -οι Πράσινοι και το FDP θα πρέπει να συμφωνήσουν παρά τις προγραμματικές τους διαφορές. Η πτώση της Αριστεράς (Die Linke) στο 5%, φαίνεται να αποκλείει τις επιλογές για μια κεντρο-αριστερή τρικομματική συμμαχία και δίνει στους Ελεύθερους Δημοκράτες του Κρίστιαν Λίντνερ μεγαλύτερη διαπραγματευτική δύναμη.