Όλα όσα έγιναν και ελέχθησαν με αφορμή τον 11χρονο Αφγανό Αμίρ μου θύμισαν τη «Μαζώχτρα» του Αργύρη Εφταλιώτη. Ενα έργο γραμμένο στις αρχές του προηγούμενου αιώνα. Μια συκοφαντία οδήγησε στον αφανισμό ενός ολόκληρου χωριού. «Πού καιρός και πού κεφάλι να στοχαστούνε, να βρούνε τη φύτρα και τη ρίζα του κακού», τελειώνει το έργο του ο Εφταλιώτης.
Χτες, σήμερα, αύριο, αρκεί μια φήμη, μια χαλκευμένη είδηση για να συκοφαντηθούν - στοχοποιηθούν άτομα, κοινωνικές ομάδες, εθνότητες. Ίδια η αιτία χτες και σήμερα. Η αμορφωσιά (μπορεί να έχουμε γνώσεις όχι όμως κριτική σκέψη), η μη πολιτική και κοινωνική δράση, που συνάρτησή τους σήμερα είναι ο εθισμός στην κατανάλωση «διασκευασμένων» πληροφοριών και η διαστρέβλωση εννοιών όπως πατρίδα, ξένος κλπ.
Πηγή σήμερα, κυρίως τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης (ιδιαίτερα τα ηλεκτρονικά), υπηρέτες διαφόρων σκοπιμοτήτων και πρόθυμοι να θεωρήσουν είδηση οτιδήποτε μπορεί να τους φέρει επισκεψιμότητα (άρα μεγαλύτερο ποσό από τη διαφήμιση). Γράφοντας στα παλαιότερα των υποδημάτων τους την παλιά δημοσιογραφική αρχή ότι είδηση είναι το γεγονός (κάτι που έγινε δηλαδή) και όχι η φήμη.
Με τον τρόπο που πληροφορούν, ενημερώνουν καλλιεργούν εξαρτημένα αντανακλαστικά και οδηγούν σε συναισθηματικές αντιδράσεις και όχι σε κριτικούς ή λογικούς στοχασμούς. Δίπλα στα ΜΜΕ και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που αναπαράγουν αυτό που ακούν και βλέπουν. Έτσι όλοι φρενιασμένοι τρέχουμε πίσω από την κυρίαρχη ερμηνεία των γεγονότων, όπως στη Μαζώχτρα οι κάτοικοι του κρητικού χωριού τρέχανε πίσω από τη φονική καταλαλιά της Ασήμως.
Περσόνες που σπεύδουν να μεταφέρουν πρώτοι την «είδηση», και πλείστοι άλλοι «likeκατζήδες», δικάζουν, καταδικάζουν και προσκαλούν σε λιθοβολισμό (ηθική, κοινωνική και επαγγελματική εξόντωση) σε έναν ιδιότυπο «ανταγωνισμό».
Σε μια εποχή που οι πηγές πληροφόρησης έχουν πολλαπλασιαστεί και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης κυριαρχούν στη ζωή μας, το ερώτημα, το θέμα που θέτει ένας ανόητος μπορεί να μπερδέψει δέκα ξύπνιους και εκατό αφελείς. Έτσι όμως διακρίνεται ο αμπερδούκλωτος. Και η εποχή μας απαιτεί αμπερδούκλωτους. Να διακρίνουν τα «κούφια καρύδια» και όσους τα πλασάρουν στην «αγορά».
Τι πραγματικά έγινε στη Δάφνη;
Οσον αφορά τώρα τι πραγματικά έγινε στη Δάφνη, αξίζει να να δούμε τι αναφέρει σε ανακοίνωσή της η Γραμματεία του ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών (Την ουσία των γεγονότων μας επιβεβαίωσε και το μέλος της ΔΟΕ, σε συνομιλία μας σήμερα – Κυριακή 5/11/2017 - στο ραδιόφωνο της ΕΡΤOpen).
«Iδιαίτερη ευθύνη για την εξέλιξη που πήρε τελικά το ζήτημα με τον μικρό μαθητή από το Αφγανιστάν έχουν όλοι όσοι με ανεύθυνο και τυχοδιωκτικό τρόπο, με αφορμή την επιλογή σημαιοφόρου για την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου, στοχοποίησαν τον Διευθυντή του σχολείου και τον Σύλλογο Διδασκόντων, εκτόξευσαν συκοφαντίες για ρατσιστική συμπεριφορά.
Η όποια υπόνοια για ρατσιστική συμπεριφορά από πλευράς των εκπαιδευτικών δεν είναι απλά ανυπόστατη. Είναι απαράδεκτη και δημιουργεί σοβαρά ερωτηματικά για τις πραγματικές στοχεύσεις όσων την αναπαράγουν. Τα πραγματικά γεγονότα για την επιλογή σημαιοφόρου – και όχι τα μυθεύματα περί “αφαίρεσης σημαίας” που αναπαράγονται στα ΜΜΕ – δεν επιβεβαιώνουν καμία ρατσιστική ενέργεια. Αυτό επιβεβαιώνεται και από το γεγονός ότι ο μαθητής που τελικά κράτησε τη σημαία είναι αλβανικής καταγωγής.
Σοβαρή ευθύνη έχει, ιδιαίτερα, το υπουργείο Παιδείας το οποίο, ενώ γνώριζε τα πραγματικά γεγονότα σε σχέση με την επιλογή σημαιοφόρου, ενώ γνώριζε τον τρόπο που χειρίστηκε το θέμα ο Διευθυντής του σχολείου, με την ανακοίνωσή του για έναρξη προκαταρκτικής εξέτασης, έδωσε το δικαίωμα να αναπαράγεται μια ανυπόστατη είδηση από τα ΜΜΕ, να στοχοποιείται όχι απλά τα σχολείο αλλά και το ίδιο το παιδί».