Πριν από λίγες ημέρες πλημμύρισε το διαδίκτυο από δημοσιεύματα, τα οποία προανήγγειλαν αύξηση της τιμής του ψωμιού κατά 42% λόγω της αύξησης του ΦΠΑ κατά μία ποσοστιαία μονάδα!
Μάλιστα, η είδηση φαίνεται να ξεκίνησε από κάποιες δηλώσεις της προέδρου του συλλόγου αρτοποιών νομού Θεσσαλονίκης.
Τριάντα χρόνια στο δημοσιογραφικό κουρμπέτι, από το 1981 ως το 2011, με τα 25 εξ αυτών να καλύπτω το ρεπορτάζ αγοράς, βρέθηκα πολλές φορές αντιμέτωπος με το στρογγύλεμα προς τα πάνω των τιμών με αφορμή την αύξηση των έμμεσων φόρων (ΦΠΑ). Μεγάλη έκταση είχε λάβει αυτό το φαινόμενο κατά τη μετάβαση από τη δραχμή στο ευρώ, με πιο ακραίο παράδειγμα την τιμή του εμφιαλωμένου νερού στα περίπτερα που ''στρογγυλοποιήθηκε'' εν μία νυκτί από τις 50 δραχμές στο μισό ευρώ!
Στις πολλαπλές, τα τελευταία χρόνια, αυξήσεις του ΦΠΑ δεν σημειώθηκαν τέτοια ακραία φαινόμενα ''στρογγυλοποίησης'' όπως στην εποχή της αλλαγής του νομίσματος. Αυτό που συχνά βλέπαμε ήταν οι έμποροι να ''στρογγυλοποιούν'' την αύξηση από το μισό στο ένα λεπτό, από τα 3 στα πέντε λεπτά κλπ, με το τελικό ποσοστό αύξησης επί της τελικής τιμής του προϊόντος αντί του κανονικού 0,8% ή 8,8% να διαμορφώνεται στο 1% ή στο 10% αντίστοιχα, ή και λίγο παραπάνω.
Στην προκειμένη περίπτωση, δεν θέλω να αντιδικήσω με κανέναν, αλλά οφείλω να επισημάνω ότι η αύξηση του ΦΠΑ από 23% στο 24% επιβαρύνει την τελική τιμή ενός προϊόντος κατά 0,8%. Η απόσταση, λοιπόν, μεταξύ του 0,8% και του 40% είναι κάτι παραπάνω από τεράστια.
Για παράδειγμα, αν μία φρατζόλα ψωμί κοστίζει 70 λεπτά, με την αύξηση του ΦΠΑ θα πρέπει να πωλείται 70,6 λεπτά- άντε δια της μεθόδου της ''στρογγυλοποίησης'' 71 λεπτά. Μια ακόμη πιο μεγάλη ''στρογγυλοποίηση'' στα 75 λεπτά μεταφράζεται σε αύξηση 7%. Όμως, μια αύξηση της τάξης του 42% εκτινάσσει αίφνης την τιμή της φρατζόλας από τα 70 λεπτά στο 1 ευρώ (30 λεπτά διαφορά)!
Κρατώντας την επιφύλαξη ότι οι δηλώσεις της προέδρου των αρτοποιών αναπαράχθηκαν επιλεκτικά, οφείλω να επισημάνω ότι από τα δημοσιεύματα που έπεσαν στην αντίληψή μου αδυνατώ να καταλάβω πως προκύπτει αυτό το 42% και πως γεφυρώνεται η τεράστια απόσταση από το 0,8% που είναι η πραγματική επιβάρυνση της τελικής τιμής των προϊόντων λόγω της αύξησης του ΦΠΑ.
Κάπου διάβασα ότι είναι και η αύξηση του κόστους της ενέργειας, που πρέπει ''να μετακυληθεί'' στην τελική τιμή της φρατζόλας. Μπορεί κάποιοι να πουν και για την αύξηση των φόρων κλπ τα τελευταία χρόνια. Με άλλα λόγια, να μας πουν ότι αίφνης οι αρτοποιοί αποφάσισαν να φορτώσουν στην τιμή όλες τις αυξήσεις των συντελεστών κόστους και λειτουργίας της επιχείρησής τους κατά τα τελευταία χρόνια που τις είχαν απορροφήσει (αν πραγματικά τις είχαν απορροφήσει, γιατί εγώ με βάση την τιμή του ψωμιού που αγοράζω κάθε μέρα έχω αποδείξεις περί του αντιθέτου).
Κι όλα αυτά με το επιχείρημα ότι αν δεν έχουμε αυτή την τερατώδη αύξηση της τιμής του ψωμιού, τα περισσότερα αρτοποιεία θα κλείσουν! Δηλαδή, πιστεύουν ότι αν κάνουν τον κόσμο να πει το ψωμί ψωμάκι, θα επιβιώσουν οι επιχειρήσεις τους; Αν είναι δυνατόν!
Πραγματικά, αδυνατώ να αντιληφθώ τη λογική που μετατρέπει μια αύξηση 0,8% σε 42%, παρόλο που επί μία 25ετία όργωνα κυριολεκτικά και σε καθημερινή βάση την αγορά, κάνοντας ρεπορτάζ για όλα τα μέσα ενημέρωσης (εφημερίδες, περιοδικά, τηλεόραση, ραδιόφωνο, sites).
Όποιος μπορεί ας με διαφωτίσει.
σ.σ. Πάντως, οφείλω να πω στην κυρία πρόεδρο ότι το εργατικό κόστος, δηλαδή τα μεροκάματα, τα τελευταία χρόνια μειώθηκε πάνω από 50%. Και εκ πείρας γνωρίζω ότι οι περισσότεροι φούρνοι απασχολούν μεροκαματιάρηδες είτε για την παρασκευή είτε για την πώληση των προϊόντων τους.
Έτσι, για να μην τα βλέπουμε όλα από τη μεριά που μας συμφέρει...