Στις 1 Οκτωβρίου 1960, η Κύπρος εορτάζει την ανεξαρτησία της και η 64η επέτειος της Κυπριακής Δημοκρατίας. Το παράδοξο είναι ότι αν και η επέτειος αυτή εορτάζεται σήμερα, εντούτοις η 1η Οκτωβρίου δεν έχει καμία σχέση με την επέτειο ανεξαρτησίας της Μεγαλονήσου, η οποία κανονικώς απέκτησε την Ανεξαρτησία της στις 16 Αυγούστου 1960.
Ας δούμε πως έχει η κατάσταση.
Είναι γνωστό πως την 1η Απριλίου 1955, ξεκίνησε επισήμως ο απελευθερωτικός αγώνας των Κυπρίων, με την έναρξη της δράσεως της Εθνικής Οργανώσεως Κυπρίων Αγωνιστών (ΕΟΚΑ) εναντίον των Βρετανών αποικιοκρατών, με μοναδικό αντικειμενικό σκοπό του αγώνα αυτού την Ένωση της Μεγαλονήσου με την Μητέρα-Ελλάδα.
Ο αγώνας αυτός, με τις χιλιάδες Κυπρίων αγωνιστών να έχουν χάσει τη ζωή τους, να έχουν τραυματιστεί ή να έχουν βασανιστεί από τους Εγγλέζους, τερματίστηκε το 1959, με τις Συμφωνίες της Ζυρίχης και του Λονδίνου.
Στις 02:00, της 16ης Αυγούστου 1960, ο τότε τελευταίος Βρετανός Κυβερνήτης στο νησί σερ Χιου Φουτ, διάβασε στην αίθουσα του Μεταβατικού Υπουργικού Συμβουλίου, την προκήρυξη της Βασίλισσας Ελισάβετ, με την οποία ανακοίνωσε την απόφαση του Στέμματος να εγκαταλείψει την Κύπρο, στη βάση των Συμφωνιών Ζυρίχης – Λονδίνου.
Ακολούθως, οι Γενικοί Πρόξενοι Ελλάδος και Τουρκίας στο νησί Γ. Χριστόπουλος και Β. Τουρέλ αντιστοίχως, ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Μακάριος Γ’ και ο Αντιπρόεδρος Φαζίλ Κιουτσούκ, έπειτα από σύντομες τοποθετήσεις τους, μαζί με τον τελευταίο Άγγλο Κυβερνήτη, υπέγραψαν τα κείμενα των συμφωνιών που καθόριζαν όλα τα σχετικά με την Ανεξαρτησία της Κύπρου έγγραφα.
Είχε φτάσει το μεσημέρι της 16ης Αυγούστου 1960, όταν πραγματοποιήθηκε για τελευταία φορά η υποστολή του “Union Jack”, της Βρετανικής Σημαίας, στο Μέγαρο του Κυβερνείου, για να ακολουθήσει αμέσως μετά η για πρώτη φορά έπαρση της νέας σημαίας της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Αργότερα, μετά την Ανεξαρτησία το Κτίριο του Μεταβατικού Υπουργικού Συμβουλίου έγινε το σημερινό Μέγαρο της Βουλής των Αντιπροσώπων.
Πριν κλείσουν 24 ώρες από την ανακήρυξη της Ανεξαρτησίας της Κύπρου, ο τελευταίος Βρετανός κυβερνήτης της νήσου σερ Χιου Φουτ επιβιβάστηκε σε βρετανικό αεροσκάφος και εγκατέλειψε το νησί.
Τρία χρόνια αργότερα, στις 11 Ιουλίου 1963, το τότε Υπουργικό Συμβούλιο της Κυπριακής Δημοκρατίας αποφάσισε να θεσπίσει ως επίσημη Ημέρα της Ανεξαρτησίας της Κύπρου την 1η Οκτωβρίου, ώστε η επέτειος να εορτάζεται με όλες τις τιμές και στην παρουσία διεθνών διπλωματικών σωμάτων, καθώς η 16η Αυγούστου, η επόμενη ημέρα της μεγάλης θρησκευτικής εορτής της Μεγαλόχαρης, αλλά και ακριβώς στη μέση των παραδοσιακών θερινών διακοπών του Αυγούστου, ουδείς ξένος επίσημος (πρέσβης) θα μπορούσε να ήταν παρών, καθώς και αυτοί όλοι απουσιάζουν στις χώρες τους για διακοπές και την ετήσια ενημέρωσή τους από τα υπουργεία τους, που για τον προαναφερθέντα λόγο (των διακοπών), πραγματοποιείται αυτήν την περίοδο!
Έτσι λοιπόν για καθαρώς πρακτικούς και διπλωματικούς λόγους, η πραγματική επέτειος της 16ης Αυγούστου «μεταφέρθηκε» και εορτάζεται την 1η Οκτωβρίου.
Σε τελική ανάλυση, το γεγονός αυτό μπορεί να είναι σπάνιο, αλλά δεν είναι μοναδικό, καθώς κάτι αντίστοιχο, σε μικρότερο επίπεδο ασφαλώς, έχει συμβεί και στην Ελλάδα, όπου για δεκαετίες ολόκληρες γιορτάζονταν η Ημέρα των Ενόπλων Δυνάμεων, η 15η Αυγούστου, ανήμερα της Παναγίας, η οποία – ως γνωστόν, είναι η Προστάτις των Ελληνικών ΕΔ! Όμως επειδή 15 Αυγούστου, οι επίσημοι απουσίαζαν, οι στρατιωτικοί είχαν κανονίσει τις άδειές τους που όμως δεν τις έπαιρναν το πρώτο 15νθήμερο του Αυγούστου, καθώς σε όλα τα στρατόπεδα και τις μονάδες γίνονταν οι σχετικές … «προετοιμασίες» και το προσωπικό δούλευε νυχθημερόν, αποφασίστηκε όπως ο επίσημος εορτασμός της Ημέρας των ΕΔ, «μετατεθεί» για τις 21 Νοεμβρίου, που εορτάζεται επίσης με μεγαλοπρέπεια η Παναγία μας.
Και έτσι όλα τακτοποιήθηκαν χάρη στη… «Στρατιωτική Διπλωματία»!