Ο Γιώργος Σουρής γεννήθηκε στις 2 Φλεβάρη 1853 και πέθανε στις 26 Αυγούστου 1919. Για τον τόπο γέννησης του ερίζουν τόσες ελληνικές περιφέρειες όσες και για τον Όμηρο.
Ο πατέρας του τον προόριζε για παπά αλλά αυτός έγινε σατιρικός ποιητής. Είχαν προηγηθεί κάποιες απόπειρες να ασχοληθεί με το εμπόριο στη Ρωσία και να σπουδάσει φιλολογία στην Αθήνα.
Πολύ μπροστά από την εποχή του και την ποίηση των σύγχρονών του ποιητών, που ήταν απολιτική και ειδυλλιακή. Με τρομερή ευκολία στη γραφή, οξυδερκής σατιρικός ποιητής καυτηριάζει τα κακώς κείμενα της εποχής του, με τόλμη που δεν την έχουν άλλοι.
Πολύ αγαπητός στην εποχή του που τον αποθέωσε και διάβαζε με απληστία την εφημερίδα του «Ρωμιός» (1883-1918) που την έγραφε έμμετρα μόνος του.
Σατιρίζει τα πολιτικά ήθη της εποχής, τη νοοτροπία του λαού, το ρόλο των πολιτικών κλπ. Μπορεί η σάτιρά του να είναι επιφανειακή και ξώπετση μα κατάφερε να πιάσει κάποια χαρακτηριστικά της κοινωνικοπολιτικής ζωής και του Ελληνα που είναι χαρακτηριστικά και δεν άλλαξαν ακόμη.Γι' αυτό ξαφνιάζει με την επικαιρότητά του και κάποιες αλήθειες του παραμένουν το ίδιο πικρές.
Να πώς σατιρίζει το ρωμηό σ' ένα ποίημά του:
Στον καφενέ απέξω σα μπέης, ξαπλωμένος
Του ήλιου τις ακτίνες αχόρταγα ρουφώ
Και στων εφημερίδων τα νέα βυθισμένος
Κανένα δεν κοιτάζω, κανένα δεν ψηφώ.
Σε μια καρέκλα τόνα ποδάρι μου τεντώνω,
Το άλλο σε μιάν άλλη, κι ολίγο παρεκεί,
Αφήνω το καπέλο και αρχινώ με πόνο
Τους υπουργούς να βρίζω και την πολιτική!
Ψυχή μου! Τι λιακάδα! Τι Ουρανός! Τι φύσις!
Αχνίζει εμπροστά μου ο καϊμακλής καφές
Κι εγώ κατεμπνευσμένος για όλα φέρνω κρίσεις
Και μόνος μου τις βρίσκω μεγάλες και σοφές.
Σατίριζε τὰ πάντα, ἀκόμα καὶ τὸν ἑαυτό του ὁ Σουρῆς, ὅπως ἔκανε μὲ τὸ ἀκόλουθο ποίημα:
Ἡ ζωγραφιά μου
Μπόι δυὸ πῆχες,
κόψη κακή,
γένια μὲ τρίχες
ἐδῶ κι ἐκεῖ.
Κούτελο θεῖο,
λίγο πλατύ,
τρανὸ σημεῖο
τοῦ ποιητῆ.
Δυὸ μάτια μαῦρα
χωρὶς κακία
γεμάτα λαύρα
μὰ καὶ βλακεία.
Μακρὺ ρουθούνι
πολὺ σχιστό,
κι ἕνα πηγούνι
σὰν τὸ Χριστό.
Πηγάδι στόμα,
μαλλιὰ χυτὰ
γεμίζεις στρῶμα
μόνο μ᾿ αὐτά.
Μούρη ἀγρία
καὶ ζαρωμένη,
χλωμὴ καὶ κρύα
σὰν πεθαμένη.
Κανένα χρῶμα
δὲν τῆς ταιριάζει
καὶ τώρ᾿ ἀκόμα
βαφὲς ἀλλάζει.
Δόντια φαφούτη
ὅλο σχισμάδες,
ὕφος τσιφούτη
γιὰ μαστραπᾶδες.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Μεγάλη πυρκαγιά ξέσπασε τα μεσάνυχτα στη Χίο - Εξι τραυματίες
ΚΑΙΡΟΣ 26/8/2016: Συννεφιά και ισχυροί άνεμοι
Το πόρισμα καταπέλτης του Αρείου Πάγου για την υπόθεση Γεωργίου - ΕΛΣΤΑΤ
Ιταλία - σεισμός: 268 νεκροί, 365 στα νοσοκομεία, άγνωστος ο αριθμός των αγνοουμένων