Ο Ανδρέας Νεφελούδης, τα έβαλε με τους «παραιτηθείτε» και τους συνέστησε «προσοχή στα καλσόν» ενόψει της συγκέντρωσής τους στις 15 Ιουνίου.
Οι «παραιτηθείτε» δεν είναι οι μοναδικοί με τους οποίους τα έχει βάλει ο σημερινός γ.γ. του υπουργείου Εργασίας.
Το όχι και τόσο μακρινό 2011, ως στέλεχος της ΔΗΜΑΡ, τα έβαζε με τον σημερινό πρωθυπουργό, Αλέξη Τσίπρα και τον ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Δημήτρη Παπαδημούλη.
Στον πρωθυπουργό έγραφε:"Αγαπητέ Αλέξη ίσως στο λεξιλόγιο αλλά και στο αντιληπτικό σου πεδίο δεν υπάρχει η λέξη ΕΥΘΥΝΗ και πολύ παραπάνω η φράση ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΤΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ".
Στον Δημήτρη Παπαδημούλη έγραφε «εξήγησε μας ας πούμε πως συνυπάρχεις με τον αγαπητό κατά τα άλλα Π. Λαφαζάνη σε σχέση με την Ευρώπη και μετά ας προσπαθήσουμε να βρούμε ένα σημείο ΕΙΛΙΚΡΙΝΟΥΣ, αυτή τη φορά, επικοινωνίας».
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο του Α. Νεφελούδη στο "ananeotiki.gr" στις 09/11/2011:
"Ο ΑΛΕΞΗΣ, οι λεκτικοί προπηλακισμοί και οι πολιτικές απουσίες
Ανδρέας Νεφελούδης, 09/11/2011
Αμέσως μετά από την δημοσίευση της δημοσκόπησης που φέρνει τη Δημοκρατική Αριστερά μπροστά από το ΣΥΡΙΖΑ, για πρώτη φορά από την ίδρυση του κόμματος μας, διάφοροι βουλευτές και λοιποί παράγοντες του ΣΥΡΙΖΑ άρχισαν την εξόρμηση απέναντι στη ΔΗΜΑΡ με τη γνωστή και προσφιλή μέθοδό τους, λάσπη, εξυπνακισμοί και χτυπήματα κάτω από τη ζώνη.
Καλά κρατεί το κόμμα αυτό, όπου η δημοκρατία, ο δημοκρατικός δρόμος για το σοσιαλισμό, η Ευρώπη, ο πλουραλισμός εξέλιπαν και αποτελούν πλέον άγνωστες λέξεις, με την νέα μέθοδο πολιτικής παρέμβασης, δηλαδή τον λεκτικό ή φυσικό προπηλακισμό, τον λεκτικό ή και φυσικό τραμπουκισμό και την κατρακύλα στη συμμαχία με λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις όπως οι οπαδοί ποδοσφαιρικών ομάδων που διαμαρτύρονται για τον προφυλακισμένο πρόεδρό τους, τις ανατρεπτικές δυνάμεις του 666 και λοιπούς που συμπληρώνουν το ενιαίο ιδεολογικό κάδρο του δήθεν αντιμνημονιακού αγώνα τους.
Αγαπητέ Αλέξη, ίσως στο λεξιλόγιο αλλά και στο αντιληπτικό σου πεδίο δεν υπάρχει η λέξη ΕΥΘΥΝΗ και πολύ παραπάνω η φράση ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΤΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ, γιατί πως αλλιώς να εξηγηθεί η απουσία οποιασδήποτε σκέψης για το αύριο, για την ελπίδα και τη προοπτική ανατροπής και αλλαγής που ζητά ο κάθε Έλληνας πολίτης. Πως αλλιώς να εξηγηθεί η μόνιμη καταγγελιολογία κατά πάντων χωρίς καμία μα καμία πρόταση διεξόδου.
Λες και αυτές τις μέρες δεν έχει συμβεί τίποτα σε αυτό το τόπο, λες και όλα κυλούν με κέντρο το αντιληπτικό πεδίο του Αλέξη (από εδώ κοντά μέχρι εκεί δίπλα...), λες και η νοητική ακινησία ή ο διαγκωνισμός με το ΚΚΕ στο ποιος θα βγει πιο μακριά από τη πραγματικότητα αποτελούν πλαίσιο πολιτικής.
Δεν σκοπεύω σε αυτό το κείμενο να απαντήσω επί της ουσίας στα φληναφήματα του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, ας κοιτάξει για μια ακόμη φορά την δημοσκοπική ιστορία του ΣΥΝ που επαναλαμβάνεται ως ιστορικό εκκρεμές, ας ασχοληθεί με τον πλούτο των διαφορετικών μέχρι απόλυτης ασυνεννοησίας απόψεων στο χώρο του και ας αφήσει τους λεκτικούς τραμπουκισμούς απέναντι στη ΔΗΜΑΡ, εκτός και αν αυτοί αποτελούν γενετικό αποτύπωμα, οπότε τζάμπα ... οι κουβέντες.
Το κρίμα και γαμώτο όμως έρχεται από έναν άλλο βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, τον παρολίγο «δικό» μας Δ. Παπαδημούλη, που αντί να σκεφτεί ολίγον αυτοκριτικά για την παράξενη στάση του την περίοδο της αποχώρησης μας από τον ΣΥΝ έρχεται και αυτός στην χορεία των αυτόκλητων συμβούλων της ΔΗΜΑΡ. Ευχαριστούμε Δημήτρη, αλλά κάτι άλλο περιμένουμε πρώτα από σένα και μετά τις νουθεσίες, εξήγησε μας ας πούμε πως συνυπάρχεις με τον αγαπητό κατά τα άλλα Π. Λαφαζάνη σε σχέση με την Ευρώπη και μετά ας προσπαθήσουμε να βρούμε ένα σημείο ΕΙΛΙΚΡΙΝΟΥΣ, αυτή τη φορά, επικοινωνίας.
Α. Νεφελούδης".