Αυτόνομη πορεία, προγραμματικό διάλογο με κόμματα και κινήσεις του ευρύτερου προοδευτικού χώρου, αλλά σίγουρα όχι επανασύνδεση και σε άμεσο χρόνο με τον ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία αποφάσισε μετά από ένα διήμερο έντονων εσωκομματικών διεργασιών η Κεντρική Επιτροπή της Νέας Αριστεράς, βαθαίνοντας ακόμη περισσότερο την πολιτική απομόνωση της Κουμουνδούρου.
Μολονότι η υπερψήφιση της Λούκας Κατσέλη ως υποψήφιας για την Προεδρία της Δημοκρατίας στα τέλη του 2024 έδειχνε το δρόμο για την επαναπροσέγγιση πρώην και νυν «συντρόφων» του πάλαι ποτέ «ενιαίου ΣΥΡΙΖΑ», εντούτοις πληγές και τραύματα πριν και μετά την «εποχή Κασσελάκη» παραμένουν ακόμη ανοιχτά και επώδυνα, με το ανώτατο καθοδηγητικό όργανο της Νέας Αριστεράς να παίρνει τελικά το χρόνο του και πάντως όχι οριστικές και θετικές αποφάσεις απέναντι στην Κουμουνδούρου.
Παρά τις προσδοκίες που καλλιεργούσε η τελευταία, προσδοκίες που άγγιζαν ακόμη και την συγκρότηση κοινής κοινοβουλευτικής ομάδας μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και Νέας Αριστεράς το επόμενο διάστημα, οι αντιστάσεις που προέβαλαν τις τελευταίες μέρες τόσο ο Γραμματέας του κόμματος, Γαβριήλ Σακελλαρίδης, όσο και στελέχη της «Ομπρέλας» με προεξάρχοντα τον Ευκλείδη Τσακαλώτο επιβεβαιώθηκαν στην πιο αρνητική εξέλιξη για την Κουμουνδούρου, η οποία έσπευσε τις τελευταίες ημέρες αφενός να προτείνει 10+1 άξονες ως εκκίνηση του προγραμματικού διαλόγου μεταξύ των προοδευτικών δυνάμεων, αλλά και να γνωστοποιήσει τη διεξαγωγή Συνεδρίου στα τέλη Μάϊου, όπου στελέχη της ηγετικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ προετοίμαζαν το έδαφος για πανηγυρική επάνοδο ακόμη και στα κοινοβουλευτικά έδρανα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, μπροστά στην πιθανότητα του «νόστου» σημερινών βουλευτών της Νέας Αριστεράς.
Το παρασκήνιο
Ωστόσο, το κλίμα υπήρξε ιδιαίτερα τεταμένο ήδη από προχθές, όταν άρχισαν οι εργασίες της Κεντρικής Επιτροπής της Νέας Αριστεράς, καθώς απέναντι στον «οδικό χάρτη» που εισηγήθηκε ο Πρόεδρος της Νέας Αριστεράς, Αλέξης Χαρίτσης με ορίζοντα την συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ, με δικό του πλαίσιο εμφανίστηκε ο Γραμματέας του κόμματος, Γαβριήλ Σακελλαρίδης, φτάνοντας στα πρόθυρα διάσπασης.
Σημειωτέον ότι ο κ. Σακελλαρίδης, όπως και ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, είχαν χαρακτηρίσει ως «καρικατούρα» την συγκρότηση ενός «Λαϊκού Μετώπου» κατά το παράδειγμα της Γαλλίας, αν σε αυτό μετείχαν μόνο η Νέα Αριστερά και ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ.
Με δύο αντιπαραθετικά κείμενα κατατεθειμένα από τα δύο κορυφαία πρόσωπα του κόμματος, το βράδυ του περασμένου Σαββάτου «πήραν φωτιά» τα τηλέφωνα, για να ακολουθήσει αφενός η πυροσβεστική πρωτοβουλία των Ηλιόπουλου – Καρπόζηλου και αφετέρου μια ομάδα εργασίας με την συμμετοχή όλων των «φυλών» του κόμματος, ώστε να βρεθεί κοινός τόπος και να αποφευχθεί και νέα διάσπαση του δοκιμαζόμενου (εκλογικά και δημοσκοπικά) κόμματος. Κάπως έτσι, το ένα και τελικό κείμενο της πολιτικής απόφασης της Κεντρικής Επιτροπής της Νέας Αριστεράς (το οποίο ψηφίστηκε χθες κατά πλειοψηφία με περίπου 10-15 λευκά) εξασφάλισε εντέλει την ενότητα του κόμματος, αλλά απορρίπτει τυχόν κοινή κοινοβουλευτική ομάδα με τον ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ, όπως και εκλογική σύμπραξη μαζί του, υπό συνθήκες πίεσης.
Τουναντίον, η Νέα Αριστερά προκρίνει έναν δίμηνο προγραμματικό διάλογο πέντε σημείων με απόληξη το Συνέδριό της στα τέλη Ιουνίου, ώστε να έχει, κατά πληροφορίες, «ξεκαθαρίσει το τοπίο στον ΣΥΡΙΖΑ», όπως επιθυμούν ορισμένα στελέχη της.
Αναλυτικά, η ανακοίνωση της Νέας Αριστεράς
Με ευρύτατη πλειοψηφία εγκρίθηκε το κείμενο της πολιτικής απόφασης της Κεντρικής Επιτροπής για την πορεία της Νέας Αριστεράς.
Αποφασίστηκε η διεξαγωγή του προγραμματικού Συνεδρίου της Νέας Αριστεράς στα τέλη Ιουνίου. Στην πορεία προς αυτό, η Νέα Αριστερά εγκαινιάζει μια μεγάλη εκστρατεία με τον τίτλο «η Αριστερά που ακούει».
Παράλληλα αποφασίστηκαν συγκεκριμένες πρωτοβουλίες δράσης και διαλόγου εντός και εκτός του κοινοβουλίου με κάλεσμα σε όλα τα κόμματα της αριστερής και προοδευτικής αντιπολίτευσης, σε προσωπικότητες, πολίτες κινήματα και φορείς. Για την προγραμματική συζήτηση που θα βάζει στο επίκεντρο τα μεγάλα επίδικα της εποχής μας: την πολεμική οικονομία, το κοινωνικό κράτος, τους θεσμούς και τα δικαιώματα, την κλιματική μετάβαση.
Επαναβεβαιώνεται η απόφαση του 1ου Συνεδρίου της Νέας Αριστεράς για την συγκρότηση Λαϊκού Μετώπου ως τη μόνη και κύρια απάντηση στο κοινωνικό αίτημα για την ανατροπή του καθεστώτος Μητσοτάκη και την ανάδειξη μιας κυβέρνησης άμεσων και ριζικών αλλαγών σε κάθε πεδίο της καθημερινής ζωής, χωρίς όμως βιαστικές κινήσεις και αποκλειστικές συνεργασίες.
Επιπλέον, η ΚΕ της Νέας Αριστεράς απορρίπτει τα σενάρια για συγκόλληση κοινοβουλευτικών ομάδων και επιμένει στην έναρξη προγραμματικού διαλόγου ώστε να δοθεί πειστική απάντηση στο καθεστώς Μητσοτακη.
Η «καταγραφή» Τσακαλώτου
Αν και «ενωτικοί» και «ανθενωτικοί» μπήκαν χθες στη βάσανο διαμόρφωσης ενός κοινού κειμένου πολιτικής απόφασης, το κουμπί της ανατίναξης των γεφυρών μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και Νέας Αριστεράς πάτησε με θόρυβο ο πρώην υπουργός και βουλευτής, Ευκλείδης Τσακαλώτος, καθώς εισηγήθηκε τροπολογία στο κείμενο της απόφασης, η οποία υπερψηφίστηκε με 80 υπέρ και 57 κατά. Μόνο που η τροπολογία του κ. Τσακαλώτου, το οποίο κατά ορισμένους συντρόφους του «ικανοποίησε αυστηρά και μόνο το εσωκομματικό του ακροατήριο», περιγράφει πως μια «μονομερής συνεργασία» δεν είναι προωθητική για το «Λαϊκό Μέτωπο», εννοώντας τον… ΣΥΡΙΖΑ.
Κάπως έτσι, το σενάριο συμπόρευσης Κουμουνδούρου – Πατησίων τους επόμενους μήνες πήρε αναβολή επ’ αόριστον, αν δεν καταλήξει δια παντός στις Καλένδες, με δεδομένο ότι δυνάμεις εντός και των δύο κομμάτων ανθίστανται σθεναρά σε πιθανή επανασυγκόλλησή τους. Για τους πιο ψύχραιμους, το σενάριο της ένωσης ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ – Νέας Αριστεράς «απαιτεί μια προεργασία», αν και παραμένει ζωντανό, αν και για στελέχη της Πατησίων χρειάζονται «περισσότερα βήματα και λιγότερα τετελεσμένα», δηλαδή μεγαλύτερο βάθος στην προσέγγιση εκ μέρους στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ και πρωτίστως της ηγεσίας του.
Για την Νέα Αριστερά, άλλωστε, ένα κάποιο «success story» επαναπατρισμού θα μετρούσε εν μέρει υπέρ της νέας ηγετικής ομάδας της Κουμουνδούρου, αλλά «δεν θα δημιουργούσε σπίθες ενθουσιασμού», όπως σχολίαζαν έμπειρα στελέχη της, θέλοντας να εξηγήσουν ότι απαιτούνται πιο μαζικές διαδικασίες επανεκκίνησης συνολικά του προοδευτικού χώρου.
Σε αυτήν την προοπτική, το «Λαϊκό Μέτωπο» συγκεντρώνει ακόμη ελπίδες, αν στο κάλεσμα της Πατησίων ανταποκριθούν και άλλοι, όπως λόγου χάρη ο «Κόσμος» του Πέτρου Κόκκαλη, το «Πράττω» του Νίκου Κοτζιά κτλ, αν και άπαντες συνηγορούν στο παρασκήνιο στην αδυναμία των υφιστάμενων προοδευτικών κομμάτων να «αναχαιτίσουν» αποτελεσματικά την Πλεύση Ελευθερίας της Ζωής Κωνσταντοπούλου.
«Υπάρχει ένας ελέφαντας στο δωμάτιο» και αυτός δεν μπορεί να είναι παρά ένα «ολικό restart» του προοδευτικού χώρου, όπως περιγράφεται από γνώστες του ευρύτερου χώρου, μόνο που αυτό προϋποθέτει λαοπρόβλητο ηγέτη, περισσότερο χρόνο και πολλαπλάσιους ψηφοφόρους από τις δημοσκοπικές καταγραφές του ΣΥΡΙΖΑ, της Νέας Αριστεράς και των λοιπών κομμάτων μάζι, συνθήκες που διαμορφώνουν εν μέρει «το γήπεδο υπέρ της Ζωής (Κωνσταντοπούλου)», όπως καταλήγουν άλλοτε «σύντροφοί» της.