«Ό,τι και να κάνει δε μπορεί να ξεγελάσει, αλλά ούτε να φοβίσει τους ανθρώπους» τόνισε ο Αλέξης Τσίπρας αναφερόμενος στον Κ. Μητσοτάκη. Μιλώντας σε ανοιχτή συγκέντρωση στην Κω την Δευτέρα (24/4) υπογράμμισε ότι «ο κ. Μητσοτάκης αφήνει πίσω του μια κοινωνία που είδε το εισόδημα της να συρρικνώνεται» και πρόσθεσε:
«Έβγαλε βέβαια ωραίο προεκλογικό σποτ σήμερα. Ντύθηκε ΣΥΡΙΖΑ και μας είπε ότι θέλει καλύτερους μισθούς, αποτελεσματικό κράτος και καλύτερο ΕΣΥ. Αλήθεια και 4 χρόνια ποιος κυβερνούσε ο σωσίας του;».
Ο Αλέξης Τσίπρας ξεκίνησε την ομιλία του με αναφορά στον Νεκτάριο Σαντορινιό. Όπως είπε:
«Σήμερα είμαστε όλοι εδώ παρόντες και παρούσες στο προσκλητήριο της μεγάλης αλλαγής. Αλλά μας λείπει ένα κομμάτι της καρδιάς μας. Ένας άνθρωπος, ένας σπουδαίος σύντροφος που αγάπησε τον τόπο του, υπηρέτησε με σθένος και αφοσίωση τις αρχές και τις ιδέες του για μια ολόκληρη ζωή.
Ο αγώνας που δίνουμε, οι αγώνες που θα δώσουμε για τα Δωδεκάνησα και για τη χώρα ολόκληρη θα είναι και δικοί του αγώνες.
Ο Νεκτάριος, που χάσαμε τόσο άδικα, θα είναι πάντα εδώ, σε κάθε μας πράξη, σε κάθε μας σκέψη, σε κάθε μας προσπάθεια να κάνουμε αυτό τον τόπο καλύτερο».
Το μεταφορικό και το υγειονομικό ισοδύναμο
«Αρχίζοντας επιτρέψτε μου να πω ότι θα προστατέψουμε, θα ενισχύσουμε, θα διευρύνουμε, το δικό του και δικό σας όραμα για το μεταφορικό ισοδύναμο, που η κυβέρνηση Μητσοτάκη αφήνει έκθετο, με καθυστερήσεις στις πληρωμές και με άδηλο μέλλον.
Καθυστερήσεις στις πληρωμές των δικαιούχων που ξεκινούν από 8 μήνες και πολύ συχνά ξεπερνούν τον 1 χρόνο.
Στην πράξη οι καθυστερήσεις αυτές ναρκοθετούν την ομαλή λειτουργία του Μεταφορικού Ισοδύναμου, με ανομολόγητο πολιτικό σκοπό την απαξίωση ενός μέτρου που αγκάλιασαν από την πρώτη στιγμή οι νησιώτες, επειδή ακριβώς απαντά σε πραγματικές ανάγκες τους και αντισταθμίζει με απτό τρόπο τις ανισότητες που βιώνουν.
Οι καθυστερήσεις αυτές δεν επιτρέπουν καν την ορθή αξιολόγηση αυτής της καινοτόμου, ριζοσπαστικής μεταρρύθμισης και την αποτίμηση των ποσών που απαιτούνται κατ’ έτος.
Σε κάθε περίπτωση, για να έχουμε ένα μέτρο σύγκρισης, το ποσό των 156 εκατομμυρίων κατ’ έτος που είχε προϋπολογίσει ο ΣΥΡΙΖΑ για την εφαρμογή του Μεταφορικού Ισοδύναμου μόνο το έτος 2019, είναι σχεδόν το ίδιο με το συνολικό ποσό που - ισχυρίζεται ότι – θα έχει δαπανήσει η ΝΔ σε ολόκληρη της τετραετία της.
Εμείς λοιπόν το όραμα του Νεκτάριου θα το θέσουμε σε ορθή εφαρμογή. Θα το κάνουμε πράξη.
Και θα κάνουμε πράξη κι ένα άλλο δικό του όραμα και σχέδιο. Που δε πρόλαβε ο ίδιος να ολοκληρώσει. Μετά το μεταφορικό ισοδύναμο θα φέρουμε και το υγειονομικό ισοδύναμο.
Πρόκειται για μια στοχευμένη δέσμη παρεμβάσεων για την καταπολέμηση της υγειονομικής ανισότητας μεταξύ νησιωτικής περιφέρειας και κέντρου.
Στη δέσμη αυτή συμπεριλαμβάνεται :
Πρώτον, η κατά προτεραιότητα ανάπτυξη ισχυρών δημόσιων δομών και υπηρεσιών υγείας στα νησιά. Με αναβάθμιση του μισθολογίου του υγειονομικού προσωπικού, με μονιμοποίηση των υπηρετούντων υγειονομικών, με μόνιμες προσλήψεις, με εφαρμογή ειδικού πλαισίου κινήτρων (μισθολογικών, στεγαστικών, φορολογικών και διοικητικών) για τη στελέχωση και παραμονή των ανθρώπων του ΕΣΥ στις νησιωτικές περιοχές.
Δεύτερον, η αξιοποίηση ακόμη και του μη συμβεβλημένου με τον ΕΟΠΥΥ ιδιωτικού τομέα στις νησιωτικές περιοχές όταν ο δημόσιος τομέας αδυνατεί να καλύψει την ανάγκη, με απευθείας αποζημίωση των πολιτών για τις υπηρεσίες που χρησιμοποιούν, έχοντας ως βασικό κριτήριο την ελάφρυνσή τους από πρόσθετες δαπάνες υγείας.
Τρίτον, η πλήρης εγγύηση από την Πολιτεία της πρόσβασης των νησιωτών στις απαιτούμενες υπηρεσίες υγείας εκτός τόπου κατοικίας τους, εφόσον οι αναγκαίες υπηρεσίες δεν παρέχονται ούτε από το ΕΣΥ, ούτε από τον ιδιωτικό τομέα σε μία νησιωτική περιοχή. Η πλήρης ανάληψη της ευθύνης περιλαμβάνει και την κάλυψη της σχετικής δαπάνης μετακίνησης και διαμονής.
Τέταρτον, η μηδενική συμμετοχή στη φαρμακευτική δαπάνη των χρόνιων ασθενών (διαβητικών, καρδιοπαθών κ.α.) που ζουν στα νησιά.
Γιατί δικαιοσύνη παντού σημαίνει ίσες δυνατότητες πρόσβασης στην υγεία για όλους τους πολίτες σε όλη την Επικράτεια. Σημαίνει προτεραιότητα στη νησιωτική Ελλάδα.
Οι εκλογές πρώτο βήμα για δικαιοσύνη παντού στη χώρα
Λιγότερο από ένας μήνας έμεινε, για τη μέρα που ο λαός μας με την ψήφο του θα κάνει το μεγάλο βήμα για τη δικαιοσύνη και την αλλαγή. Θα πει το μεγάλο και αποφασιστικό ΟΧΙ στο καθεστώς της ακρίβειας, των σκανδάλων, των υποκλοπών και της διαφθοράς.
Στο καθεστώς Μητσοτάκη. Και το μεγάλο και αποφασιστικό ΝΑΙ στον ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ και στη προοδευτική κυβέρνηση.
Τίποτε δεν θα είναι ίδιο το βράδυ της 21ης Μάϊου. Η Ελλάδα θα αφήσει πίσω της τέσσερα μαύρα χρόνια. Θα αφήσει πίσω της την ανασφάλεια, την ανησυχία, την αγωνία, και θα κάνει το πρώτο βήμα στην ελπίδα και τη σιγουριά.
Το πρώτο βήμα για δικαιοσύνη παντού.
Αυτή η σκέψη, αυτό το όραμα είναι που κινητοποιεί όλο και περισσότερους ανθρώπους σε κάθε γωνιά της πατρίδας μας. Η ελληνική κοινωνία περνάει κάθε μέρα από τον προβληματισμό στην απόφαση. Και από την απόφαση στη συμμετοχή.
Ο ένας πλάι στον άλλο.
Ξέρουμε. Μπορούμε. Θα βγάλουμε την Ελλάδα από το βάλτο.
Και θέλω να σας πω ότι αυτή είναι μια κορυφαία στιγμή, πάνω απ’ όλα ενότητας ενός λαού. Ενός λαού που τον ενώνουν δύο λέξεις εγγεγραμμένες στην ταυτότητα του.
Η μία, είναι ο ίδιος ο εθνικός του ύμνος. Η άλλη είναι ο λόγος που αυτό το λαό τον γνωρίζουν όλοι, στα πέρατα της γης.
Η Ελευθερία και η Δημοκρατία. Η ελευθερία και η δημοκρατία πάντα μας οδηγούν στα μεγάλα διλήμματα των καιρών.
Έχουν πολλούς αγώνες, πολλές θυσίες, πολλή ιστορία πίσω τους για να μπορεί οποιοσδήποτε να τις βεβηλώνει και να τις υποτάσσει σε προσωπικές ιδιοτέλειες.
Άκουσα τον κ. Μητσοτάκη να λέει ότι η απλή αναλογική είναι παγίδα του ΣΥΡΙΖΑ. Και δεν βλάπτει λέει τη Νέα Δημοκρατία, αλλά την ίδια τη Δημοκρατία.
Πόσο φόβο αποπνέει αυτή η άποψη; Φόβο μπροστά στον κυρίαρχο λαό.
Γιατί, τι άλλο σημαίνει, όταν ένας πολιτικός αρχηγός που υποτίθεται ότι χαίρει της εκτίμησης του λαού, να καταγγέλλει το πιο απλό και τίμιο εκλογικό σύστημα, που διασφαλίζει την αυθεντική αποτύπωση των πολιτικών συσχετισμών;
Την ισότιμη συμμετοχή στις αποφάσεις κάθε πολίτη; Τη δικαιοσύνη στην ψήφο;
Οι αυτοδύναμες κυβερνήσεις έφεραν την Ελλάδα στα βράχια
Η αλήθεια είναι απλή. Έλεγαν ότι είχαν αυτοδύναμες κυβερνήσεις αλλά στην πραγματικότητα είχαν μειοψηφικές κυβερνήσεις.
Έτσι βολεύονταν να κυβερνάνε για δεκαετίες.
Άθλιες πολιτικές που επιβάλλονται με άθλια μέσα.
Με το λαό να συμμετέχει τόσο, όσο.
Τόσο, όσο χρειάζεται για να διαιωνιστεί η εξουσία τους.
Ε λοιπόν, το τόσο, όσο έφερε την Ελλάδα στα βράχια. Αυτός ο κόφτης στη λαϊκή βούληση, που ονομάστηκε δήθεν σταθερότητα.
Αντί το πολιτικό σύστημα να εκπαιδευτεί στο διάλογο και τη συνεργασία, στον σεβασμό της θέλησης του λαού, έπρεπε ο λαός να εκπαιδευτεί στη στρέβλωση της βούλησης του.
Όχι πια. Σε αυτές τις εκλογές δεν υπάρχουν κόφτες, κόλπα και μπόνους. Δεν υπάρχουν ψήφοι και πολίτες δύο ταχυτήτων.
Την 21η Μάη ότι ψηφίσεις, βγαίνει. Γι’ αυτό και η εντολή που θα λάβει ο ΣΥΡΙΖΑ ως το πρώτο κόμμα σε αυτές τις εκλογές θα είναι καθαρή, αυθεντική και κρυστάλλινη.
Θα είναι εντολή να σχηματίσει ισχυρή κυβέρνηση. Γιατί ισχυρή είναι η αυθεντική επιθυμία ενός ολόκληρου λαού και όχι η παραμόρφωσή της μέσα από φίλτρα.
Μόνο αυτή η δημοκρατική επιθυμία, η λαϊκή πλειοψηφία, μπορεί να δώσει και θα δώσει σιγουριά και σταθερή κυβέρνηση μακράς πνοής.
Αυτή η λαϊκή πλειοψηφία θα σφραγίσει τη μεγάλη αλλαγή. Αυτή θα γίνει ο εμβρυουλκός της δικαιοσύνης.
Και η δικαιοσύνη δε μπορεί ούτε αυτή να είναι τόσο, όσο. Γιατί όπου δεν υπάρχει δικαιοσύνη, υπάρχει αδικία. Υπάρχει η αλαζονεία της εξουσίας και η ασυδοσία της ολιγαρχίας.
Η δικαιοσύνη πρέπει να είναι αρχή καθολική. Αλλιώς δεν υπάρχει.
Η Δικαιοσύνη πρέπει να είναι παντού. Στην οικονομία, στην κοινωνία, στο κράτος.
Η δικαιοσύνη είναι η θεμέλια λίθος της Ελλάδας που θέλουμε να χτίσουμε. Γιατί η Ελλάδα που ζήσαμε αυτά τα 4 χρόνια, δεν αξίζει σε κανέναν που ζει, εργάζεται, σπουδάζει, ονειρεύεται με εντιμότητα και αξιοπρέπεια.
Έρχεται η μέρα της αλλαγής
Έχω νέα λοιπόν για τον κύριο Μητσοτάκη που φοβάται πολύ και το δείχνει:
Έρχεται η μέρα της αλλαγής.
Έρχεται η μέρα που οι φωνές όλων θα ενωθούν.
Αυτών που έχασαν τους ανθρώπους τους στην πανδημία.
Αυτών που δουλεύουν απλήρωτα 12ωρα.
Αυτών που δυναστεύουν τις ζωές τους οι εισπρακτικές.
Αυτών που κινδυνεύουν τα σπίτια τους από τους Πάτσηδες.
Αυτών που διαβάζουν αυτές τις μέρες για τις Πανελλαδικές και κάνουν όνειρα.
Οι φωνές όλων στις 21 Μάη θα πουν δυο λέξεις. Ως εδώ, δεν πάει άλλο. Ως εδώ με τη διαφθορά, με την ακρίβεια, με την ανασφάλεια, με την οικογενειοκρατία, με την αδικία.
Ο κ. Μητσοτάκης φοβάται και το δείχνει
Έχει δίκιο λοιπόν να φοβάται ο κος Μητσοτάκης. Φοβάται τόσο που δε τολμά να έρθει σε μια τηλεοπτική αντιπαράθεση. Που δε τολμά να αναμετρηθεί ενώπιος ενωπίω μαζί μου.
Τη μια λέει ότι το δίλημμα των εκλογών είναι Μητσοτάκης ή Τσίπρας και την άλλη κρύβεται.
Θέλει να δοξαστεί κρυπτόμενος. Ή μάλλον λιβανιζόμενος από τους δημοσιογράφους της αρεσκείας του.
Γιατί καλά το να θέλει να κρυφτεί από εμένα το καταλαβαίνω. Να θέλει να κρυφτεί και από τους δημοσιογράφους; Να επιλέγει ποια παρουσιάστρια θα του πάρει συνέντευξη στους τηλεοπτικούς σταθμούς, μη και τον ρωτήσουν τίποτα έξω από τα σκονάκια του, πρώτη φορά βλέπω συμβαίνει για πρωθυπουργό.
Τέτοια είναι η αυτοπεποίθησή του.
Ο Μητσοτάκης ντύθηκε ΣΥΡΙΖΑ
Έβγαλε βέβαια ωραίο προεκλογικό σποτ σήμερα. Ντύθηκε ΣΥΡΙΖΑ και μας είπε ότι θέλει καλύτερους μισθούς, αποτελεσματικό κράτος και καλύτερο ΕΣΥ.
Αλήθεια και 4 χρόνια ποιος κυβερνούσε ο σωσίας του;
Γιατί τα έκανε όλα χειρότερα ;
Ποιόν νομίζει ότι κοροϊδεύει ;
Σε λίγο θα πετάξει τη γραβάτα και θα φωνάζει δικαιοσύνη παντού!
Αλλά δε μας εκπλήσσει.
Ο άνθρωπος που γαλουχήθηκε στις υποκλοπές των τηλεφωνικών συνδιαλέξεων, τώρα επιχειρεί και υποκλοπές ξένης ιδεολογικής ιδιοκτησίας.
Μια φορά υποκλοπέας, σε όλα υποκλοπέας.
«Έφτασαν τη μεσαία τάξη να ζει με κουπόνια»
Ό,τι και να κάνει δε μπορεί να ξεγελάσει, αλλά ούτε να φοβίσει τους ανθρώπους. Γιατί ο κόσμος είναι φοβισμένος από μόνος του. Και μόνο στην ιδέα ότι θα υπάρξει άλλη μια τέτοια τετραετία ζόφου κόβεται η ανάσα των ανθρώπων.
Ο κ. Μητσοτάκης αφήνει πίσω του μια κοινωνία που είδε το εισόδημα της να συρρικνώνεται. Τη ζωή της να συρρικνώνεται. Σε μισθούς που εξανεμίζονται όπως ποτέ άλλοτε στο πρώτο δεκαήμερο του μήνα. Στα νοίκια, στο ρεύμα, στα καύσιμα και στο σούπερ μάρκετ.
Αφήνει πίσω του ένα κράτος που όχι απλά δεν έκανε τίποτα για να προστατέψει τους πολίτες από την ακρίβεια, αλλά μετατράπηκε σε προστάτη των καρτέλ και της αισχροκέρδειας.
Αφήνει πίσω του, στελέχη που τα εξέλεξε ο ελληνικός λαός για να τον εκπροσωπήσουν και αυτοί έτρεξαν να του πάρουν τα σπίτια των ανθρώπων στους πληστηριαμούς, όπως ο γνωστός κος Πάτσης.
Αφήνει πίσω του τα καλόπαιδα του κομματικού κράτους, αυτούς που επέπεσαν το ’19 σαν τις ακρίδες, για να πάρουν εκδίκηση που πέντε χρόνια είχαν μείνει εκτός του δημόσιου ταμείου.
Το χειρότερο πλήγμα όμως αυτής της τετραετίας είναι ότι ο κ. Μητσοτάκης χτύπησε την περηφάνεια και την αξιοπρέπεια αυτών που δήθεν θα έσωζε.
Της μεσαίας τάξης.
Θυμάστε που μας κατηγορούσαν, όταν στηρίζαμε τους αδύναμους ότι κάνουμε επιδοματική πολιτική και αναδιανομή της φτώχειας εις βάρος της μεσαίας τάξης;
Ε, αυτοί έφτασαν τη μεσαία τάξη να ζει με κουπόνια. Αυτός όμως είναι ο τελικός τους στόχος. Εκεί οδηγεί το πρόγραμμα τους για την επόμενη τετραετία. Διεύρυνση των ανισοτήτων και συμπίεση των μεσαίων προς τα κάτω.
Γιατί, για να το πούμε πολύ απλά, δε χωράει μεσαία τάξη στο σχέδιο τους.
Δεν χωράει η μεσαία τάξη και η μικρομεσαία επιχειρηματικότητα στους πόρους του Ταμείου Ανάκαμψης που θα πάνε μιλημένα και συμφωνημένα σε λίγους ομίλους.
Δεν χωράει η μεσαία τάξη όταν τα καρτέλ πρέπει να βγάζουν υπερκέρδη από τα τρόφιμα, τα καύσιμα, τις υπηρεσίες.
Δεν χωράει η μεσαία τάξη όταν θα πρέπει να δουλεύεις χωρίς ωράρια, μαύρα και αδήλωτα δήθεν για να γίνει η Ελλάδα ανταγωνιστική και να φέρει επενδύσεις.
Δεν υπάρχει χώρος για τη μεσαία τάξη.
Δεν υπάρχει χώρος για τα λαϊκά στρώματα.
Δεν υπάρχει χώρος για τις νέες και τους νέους.
Δεν υπάρχει χώρος για τους συνταξιούχους.
Ήρθε λοιπόν η ώρα να τελειώσουμε με την κανονικότητα της πιο απροσχημάτιστης, της πιο προκλητικής, της πιο χυδαίας θα έλεγα, αδικίας.
Μια χούφτα εταιρείς με κέρδη πάνω από 1 δισ. κάθε μία
μια χούφτα εταιρείες εμφανίζουν κέρδη πάνω από 1 δισ. η κάθε μία, την προηγούμενη χρονιά, την ίδια στιγμή που το χρέος των νοικοκυριών, έχει αυξηθεί τα τέσσερα χρόνια που κυβερνά ο κ. Μητσοτάκης κατά 40 δισεκατομμύρια.
Όπου δεν υπάρχει καμία προστασία της πρώτης κατοικίας και για λίγες χιλιάδες ευρώ οι τράπεζες και τα funds παίρνουν σπίτια και επιχειρήσεις, σε μια χώρα που το κυβερνών κόμμα χρωστάει πάνω από 400 εκατομμύρια στις τράπεζες, δανεικά κι αγύριστα.
Όπου 4.200.000 πολίτες, η μισή Ελλάδα δηλαδή, έχει μη εξυπηρετούμενες οφειλές σε τράπεζες, σε funds, στην Εφορία, στον ΕΦΚΑ.
Και 1.000.000 τραπεζικοί λογαριασμοί έχουν κατασχεθεί τα τελευταία χρόνια.
Όπου απολαμβάνουν παχυλούς μισθούς συν bonus και χτίζουν βίλες τα διορισμένα golden boys αλλά οι δημόσιοι υπάλληλοι έχουν να δουν αύξηση 14 ολόκληρα χρόνια.
Όπου σε καιρό ενεργειακής κρίσης, ξεπουλιέται η Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού.
Όπου η κυβέρνηση αποφασίζει με το έτσι θέλω να αγνοήσει τη δικαιοσύνη για τα αναδρομικά των συνταξιούχων.
7 δισεκατομμύρια έχουν στερήσει από τους συνταξιούχους: με τη 13η σύνταξη την οποία την κατάργησαν, και με τα αναδρομικά τα οποία αποφάσισε το ΣτΕ και δεν δίνουν.
Ενώ 4,5 δις ήταν τα υπερέσοδα στα Δημόσια Ταμεία από τους έμμεσους φόρους, και τον σταθερά υψηλό ΦΠΑ.
Γιατί; Γιατί ο πληθωρισμός έχει φτάσει στα τρόφιμα τώρα στο 14%.
Σε όλη την Ευρώπη μείωσαν τον ΦΠΑ. Εδώ αυτός που τάχα θα μείωνε φόρους γιατί δεν τον μείωσε ;
Για να δίνει επιδοτήσεις που θα πηγαίνουν στοχευμένα στα καρτελ για να διατηρούν υψηλές τις τιμές και να συνεχίζουν να πλουτίζουν.
Αυτό είναι το πλιάτσικο. Αυτή είναι η Ελλάδα των αρίστων, αυτή είναι η περίφημη Ελλάδα 2.0. Όπου το μηδέν είναι για τους πολλούς.
Το σχέδιο τους όμως, δεν έχει μόνο οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες. Γιατί όσο κυβερνάται έτσι η χώρα, χωρίς έλεγχο, χωρίς λογοδοσία, με αλαζονεία και deals, υπάρχουν ακόμα μεγαλύτεροι κίνδυνοι.
Η κυβέρνηση άφησε να συμβεί το Turkaegean
Ξέρετε καλύτερα απ’ όλους ότι έχουμε έναν απρόβλεπτο γείτονα. Εδώ δίπλα σας είναι. Η ιστορία σας έταξε στην πρώτη γραμμή. Και αναγνωρίζετε ακόμα περισσότερο απ’ όλους την ανάγκη μιας σοβαρής, αποφασιστικής και εθνικά υπεύθυνης εξωτερικής πολιτικής.
Πείτε μου τώρα, τι μπορεί να σκεφτεί ένας κάτοικος των Δωδεκανήσων βλέποντας τις καταχωρήσεις για το Turkaegean;
Τι μπορεί να σκεφτεί για την κυβέρνηση που επέτρεψε να συμβεί αυτό;
Πιάστηκαν πάλι στον ύπνο; Δεν γνώριζαν;
Δεν ήξερε πάλι ο ανήξερος πρωθυπουργός;
Όπως δεν ήξερε την έκθεση του κ. Τσιόδρα, για τη θνησιμότητα στις ΜΕΘ;
Όπως δεν ήξερε για τις υποκλοπές;
Όπως δεν ήξερε, όπως πρόσφατα δήλωσε, για την κατάσταση των σιδηροδρόμων;
Όπως δεν ήξερε τι έκανε ο βουλευτής του, ο κ. Πάτσης, ή ο εκλεκτός του στο Κρατικό Θέατρο, ο κ. Λιγνάδης. Και τόσοι άλλοι «άριστοι» που διόρισε, στήριξε και στηρίζει;
Ήξερε, δεν ήξερε, θα μάθει μια και καλή στις 21 του Μάη. Εκεί τελειώνουν τα παιχνίδια, εκεί τελειώνει η υποκρισία.
Γιατί αυτοί που θα πάνε στις κάλπες ξέρουν. Να κρίνουν και να συγκρίνουν.
Το σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ
Η πολιτική αλλαγή, η δικαιοσύνη παντού, δεν είναι μια ιδέα που γεννήθηκε σε κομματικά γραφεία. Είναι ανάγκη της κοινωνίας μας. Απαιτεί τη σιγουριά του σχεδίου. Και τις δυνάμεις που είναι σε θέση να την κάνουν πράξη.
Πρώτον, ξέρουμε. Έχουμε σαφές σχέδιο. Όποιος ψηφίζει ΣΥΡΙΖΑ, ψηφίζει για τέσσερα πράγματα:
Αύξηση μισθών.
Μείωση τιμών.
Ρύθμιση χρεών.
Δίκαιο και αποτελεσματικό κράτος.
Ξέρουμε, γιατί είμαστε πια πιο έμπειροι από ποτέ, πώς αυτά θα γίνουν πράξη. Με τρόπο ασφαλή, με απόλυτη συναίσθηση των συσχετισμών, με ρεαλισμό.
Και τι μας λένε; Ότι αυτά που προτείνουμε δεν είναι ρεαλιστικά.
Οι απευθείας αναθέσεις, οι παροχές στα μεγάλα συμφέροντα, το ξεπούλημα ακόμα και του νερού, είναι ρεαλιστικά. Αλλά σε ό,τι έχει να κάνει με φιλολαϊκά μέτρα, με μέτρα ανακούφισης της μεγάλης πλειοψηφίας, σπεύδουν να βάλουν την ταμπέλα: Δεν είναι ρεαλιστικό!
Τα μέτρα που προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ
Πάμε λοιπόν να τα δούμε ένα - ένα.
Είναι ρεαλιστικός στόχος η αύξηση του βασικού μισθού στα 880 ευρώ και η θέσπιση ετήσιας τιμαριθμικής αναπροσαρμογής ώστε κάθε χρόνο αν ανεβαίνει ο πληθωρισμός, να ανεβαίνει και ο μισθός; Ναι, είναι.
Γιατί αυτό δεν θα στηρίξει μόνο χιλιάδες νοικοκυριά, αλλά θα τονώσει τη ζήτηση, θα αναζωογονήσει την αγορά, θα παράγει θέσεις εργασίας.
Είναι ρεαλιστικός στόχος η αύξηση μετά από 14 χρόνια, κατά 10% όσο ήταν ο πληθωρισμός, του μισθού των δημοσίων υπαλλήλων; Ναι είναι. Γιατί η οικονομία το αντέχει.
Τα δέκα δισ. που μοιράστηκαν μεταξύ τους με τις απευθείας αναθέσεις θα έφταναν για αξιοπρεπείς μισθούς στο δημόσιο για χρόνια.
Αξιοπρεπείς μισθοί στο δημόσιο σημαίνουν μεγαλύτερη παραγωγικότητα, καλύτερες σχέσεις με τον πολίτη, και βέβαια τόνωση της ζήτησης και της αγοράς
Είναι ρεαλιστικός στόχος η μείωση των τιμών; Ναι είναι.
Με μείωση του ΦΠΑ στα τρόφιμα και τα είδη πρώτης ανάγκης. Στην Ισπανία, σε άλλες χώρες, ακόμα και μηδενικό ΦΠΑ έχουν θεσπίσει στα είδη διατροφής.
Με μείωση επίσης του ΕΦΚ στα καύσιμα. Στο κατώτερο δυνατό επίπεδο που προβλέπει η Ευρωπαϊκή Ένωση. Και κατάργηση του στο αγροτικό πετρέλαιο.
Το δημόσιο ταμείο αντέχει το κόστος, πολύ περισσότερο που η μείωση των τιμών θα έχει ως συνέπεια αύξηση της αγοραστικής κίνησης και των κρατικών εσόδων. Ενώ θα είναι τεράστια η ανάσα για τα λαϊκά στρώματα και τη μεσαία τάξη. Δεν γίνεται να αναφερόμαστε στην Ευρώπη, α λα καρτ. Υπάρχει εμπειρία στη διαχείριση της κρίσης ακρίβειας στην ΕΕ και εργαλεία που εσκεμμένα εδώ έμειναν αναξιοποίητα.
Είναι ρεαλιστικός στόχος η ρύθμιση χρεών; Ναι είναι.
Με την προστασία της πρώτης κατοικίας, της επαγγελματικής στέγης και της αγροτικής γης.
Με τη διαφάνεια, τη φορολόγηση και τον έλεγχο στη δράση και τις συναλλαγές των funds.
Με τις 120 δόσεις και τη διαγραφή μέρους της ονομαστικής αξίας του χρέους, όπως κάναμε για τα χρέη στα Ασφαλιστικά Ταμεία των ελεύθερων επαγγελματιών του 2018.
Είναι ρεαλιστικό να αποκτήσουμε ένα νέο ΕΣΥ; Ναι είναι.
Γιατί δεν υπάρχει τίποτε πιο ρεαλιστικό και αναγκαίο, σε μια σύγχρονη δημοκρατική κοινωνία, από την προστασία της υγείας και της ζωής των ανθρώπων.
Κανένα κόστος δε συγκρίνεται με το κόστος μιας χαμένης άδικα ζωής.
Αυτό το σχέδιο είναι η εγγύηση μας. Ο οδικός χάρτης της πολιτικής αλλαγής. Απότοκο της πείρας, αλλά και της σχέσης μας με την κοινωνία.
Αυτό το σχέδιο είναι η εγγύηση μας. Ο οδικός χάρτης της πολιτικής αλλαγής. Απότοκο της πείρας, αλλά και της σχέσης μας με την κοινωνία.
Και μπορούν να γίνουν αυτά; Αναρωτιούνται πολλοί. Μπορείτε να τα κάνετε, όταν έχετε απέναντί σας τα μεγάλα συμφέροντα, τη διαπλοκή, το καθεστώς της διαφθοράς;
Απαντώ, απαντάμε, χωρίς καμιά επιφύλαξη. Ναι μπορούμε. Με την προϋπόθεση ότι θα τα αγκαλιάσει η πλειοψηφία του λαού. Μπορούμε, αν εσείς μπορείτε.
«Δεν φτιάξαμε εμείς αυτό το κράτος»
Μας ξέρετε καλά. Ξέρετε ότι δεν είμαστε γόνοι, δεν είμαστε επαγγελματίες της εξουσίας, δεν ανήκουμε σε δυναστείες που για δεκαετίες κυβερνούν τη χώρα. Μας γνωρίσατε, γνωριστήκαμε, στη μάχη.
Όταν με τη χώρα χρεοκοπημένη, διαλυμένη, ήμασταν αναγκασμένοι να συμμαζέψουμε το χάος που άφησαν οι προηγούμενοι.
Δεν φτιάξαμε εμείς αυτό το κράτος, το κράτος με το ρουσφέτι, με τη διαφθορά, με τη διαπλοκή.
Δεν φτιάξαμε εμείς αυτό το δημόσιο χρέος.
Βρεθήκαμε στις πιο δύσκολες στιγμές που βρέθηκε η ελληνική οικονομία και η χώρα. Και είχαμε υποχρέωση βγάλουμε με θυσίες τη χώρα από το βάλτο που άλλοι την έριξαν.
Να ρυθμίσουμε το χρέος που άλλοι συσσώρευσαν.
Να μαζέψουμε 37 δισεκατομμύρια στο δημόσιο Ταμείο, που άλλοι άφησαν άδεια.
Δεν τα βάλαμε στις τσέπες μας, δεν τα βάλαμε στους λογαριασμούς μας, δεν τα βάλαμε σε off-shore. Έχουμε λευκό πολιτικό μητρώο. Σε αντίθεση με άλλους.
Κάναμε και λάθη, υπηρετώντας όμως μια σωστή πολιτική.
Κάναμε και λάθη και μάθαμε από αυτά.
Αλλά αφήσαμε τα δημόσια ταμεία γεμάτα, το χρέος ρυθμισμένο, την Ελλάδα έξω από τα μνημόνια και μέσα στις αγορές με δώδεκα τρίμηνα ανάπτυξης.
Προσέξτε: Αυτοί ήρθαν και τα βρήκαν έτοιμα. Βρήκαν τα λεφτά στα Ταμεία, το χρέος ρυθμισμένο, την οικονομία σε τροχιά. Αντί να έχουν την υποχρέωση να μαζέψουν, είχαν την ευχέρεια να ξοδέψουν 55 δισ. Και τι έκαναν; Πού πήγαν αυτά τα δισεκατομμύρια;
Ξέρετε καλά πού πήγαν. Μια ματιά στις απευθείας αναθέσεις αρκεί.
Αν εμείς αντί να μαζέψουμε 37 είχαμε την ευχέρεια να ξοδέψουμε 55, τότε όλοι θα είχαν αισθανθεί στην πράξη τι σημαίνει δικαιοσύνη παντού. Τα νοσοκομεία μας θα στέκονταν στα πόδια τους, η κοινωνική συνοχή θα είχε ενισχυθεί, μισθοί και συντάξεις θα είχαν δει αυξήσεις, οι αδύναμοι θα είχαν δει άσπρη μέρα, το κράτος πρόνοιας θα ήταν εκεί για να στηρίζει τους ανθρώπους.
Να όμως που οι δράστες της χρεοκοπίας, οι αυτουργοί της καταστροφής, οι ένοχοι για την κοινωνική και οικονομική τραγωδία, οι σύμμαχοι του Σόιμπλε, μας κουνούν τώρα και το δάχτυλο.
Για να φτάσει ο κύριος Μητσοτάκης να πει πριν λίγες μέρες ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έφερε τα μνημόνια!
Όταν η πολιτική χρεοκοπία γίνεται ηθική κατάπτωση, τότε πρώτο θύμα είναι η αλήθεια.
Αυτή είναι η απάντηση που αξίζει σε τέτοιου είδους βιασμό της πραγματικότητας.
«Πρώτη ευκαιρία για να κυβερνήσουμε με βάση το πρόγραμμά μας»
Πλησιάζει η ώρα που θα κριθούμε όλοι από το λαό. Και αξίζει στη πορεία προς τις κάλπες, κάθε αναποφάσιστος, κάθε πολίτης ό,τι κι αν ψήφισε στις τελευταίες εκλογές, να αναρωτηθεί:
Αφού τα καταφέραμε σ’ αυτές τις δύσκολες συνθήκες, δεν είναι ρεαλιστικό να τα καταφέρουμε και τώρα που η χώρα είναι έξω από τα μνημόνια, που δεν υπάρχουν καταναγκασμοί, που έχουμε την ευχέρεια να ακολουθήσουμε τη δική μας πολιτική;
Μπορούμε λοιπόν. Αυτό το δίπτυχο είναι το δίπτυχο του ρεαλισμού μας. Ξέρουμε. Μπορούμε.
Άρα, όταν κάποιοι μας λένε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει μια δεύτερη ευκαιρία, εγώ τους λέω: Κάνετε λάθος, δεν θέλουμε μια δεύτερη ευκαιρία, θέλουμε την πρώτη ευκαιρία να κυβερνήσουμε με βάση το πρόγραμμά μας.
Να κυβερνήσουμε με βάση το σχέδιό μας και όχι με τους καταναγκασμούς της τρόικας και των μνημονίων.
Κι αυτή είναι μια μεγάλη ευκαιρία για την κοινωνία και την Ελλάδα.
Δείτε όλη την ομιλία του Αλέξη Τσίπρα στην Κω: