Είναι από τα μεγάλα θύματα της οικονομικής κρίσης τα περίπτερα που κατεβάζουν ρολά και μένουν εκεί για αρκετούς μήνες, έτσι για να θυμίζουν στους περαστικούς το στίγμα που άφησαν στο εμπόριο της πόλης της Πάτρας. Οι περισσότεροι από τους περιπτεράδες που κλείνουν το περίπτερο τους, παραμένουν κατά κάποιον τρόπο στον κλάδο, ανοίγοντας μαγαζιά μίνι μάρκετ και ψιλικατζίδικα.
Για αυτό και τα ψιλικατζίδικα (τα λεγόμενα μίνι μάρκετ) έχουν κάνει και πάλι την εμφάνιση τους σε γειτονιές του κέντρου και σε συνοικίες της Πάτρας. Χωρίς αυτό βέβαια να σημαίνει ότι αυτά δεν κλείνουν. Υπάρχουν και αρκετά που δεν αντέχουν αφού το τεφτέρι και το βερεσέ πάει και έρχεται, ενώ παράλληλα έχουν να αντιμετωπίσουν και τα μεγάλα καταστήματα .
Το γεγονός όμως είναι ένα. Οι επαγγελματίες που ασχολούνται με τον χώρο προτιμούν να ανοίγουν ένα ψιλικατζίδικο, παρά ένα περίπτερο. Κάτι που ασφαλώς και είναι διαφορετικό από αυτό που γινόταν πριν από την όταν τα περίπτερα ανθούσαν και είχαν ένα σίγουρο σχεδόν μεροκάματο.
Οι καιροί αλλάζουν όμως."Τουλάχιστον με τα μίνι μάρκετ έχουμε και μία τουαλέτα για την ανάγκη μας" έλεγε ένας από αυτούς τους επαγγελματίες που έκαναν την "στροφή" τους. Λόγω ανάγκης με λίγα λόγια, ανοίγουν ένα μικρό μαγαζάκι, μόνο για το μεροκάματο, αφού έτσι και αλλιώς, δουλειές δεν υπάρχουν και δεν έχουν κάτι άλλο για να κάνουν, σε μία πόλη που ταλανίζεται από την ανεργία.
Έτσι τα περίπτερα μένουν κλειστά μέχρι την στιγμή που θα έρθουν τα συνεργεία του Δήμου για να τα μαζέψουν και να τα σηκώσουν από το σημείο που βρίσκονται. Όπως έγινε και με αυτό στην συμβολή της Γούναρη με την Κανακάρη που ήταν για αρκετά χρόνια εκεί κλειστό. Που φτάσαμε όμως; Να αποτελεί κριτήριο εργασίας και επιχειρηματικότητας η τουαλέτα.
πηγή: