Μεγαλεπήβολα κινεζικά σχέδια που αν πάρουν "σάρκα και οστά" θα φέρουν επανάσταση στην πειραματική φυσική. Στην Κίνα βρίσκονται εν αναμονή της απόφασης της κυβέρνησης της χώρας ώστε να δώσει το "πράσινο φως" για την κατασκευή του μεγαλύτερου και πιο ισχυρού επιταχυντή σωματιδίων στον κόσμο.
Τα σχέδια για τη δημιουργία του επιταχυντή προέρχονται από επιστήμονες του Ινστιτούτου Υψηλών Ενεργειών (IHEP) στο Πεκίνο, οι οποίοι εκτιμούν πως θα κοστίσει 6 δισ. Δολάρια.
Σύμφωνα με τους Κινέζους επιστήμονες, το μηχάνημα θα εγκατασταθεί στο Κινχανγκντάο, μία παραλιακή πόλη στην επαρχία Χεμπέι. Όταν ολοκληρωθεί, θα έχει υπερδιπλάσιο μέγεθος από τον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων (LHC) στο CERN και επταπλάσια ισχύ.
Όπως υποστηρίζουν οι ερευνητές, θα βοηθήσει να απαντηθούν ακόμη περισσότεροι «γρίφοι» της φυσικής. Μάλιστα, έχουν ήδη δώσει στη διάταξη το παρατσούκλι «Εργοστάσιο σωματιδίων Χιγκς», αφού θα μπορεί να παράγει μεγάλες ποσότητες μποζονίων Χιγκς, δηλαδή των σωματιδίων που προσδίδουν μάζα στους «δομικούς λίθους» της ύλης και ανακαλύφθηκαν στο CERN.
Σύμφωνα με την πρόταση του IHEP, ο επιταχυντής θα αποτελείται από ένα κυκλικό τούνελ με μήκος 50-100 χιλιομέτρων, στο εσωτερικό του οποίο θα επιταχύνονται δέσμες ηλεκτρονίων και ποζιτρονίων, ώστε να συγκρουσθούν μεταξύ τους. Παρόλο που η κινεζική κυβέρνηση δεν έχει ακόμη δώσει την έγκρισή της, οι ερευνητές είναι αισιόδοξοι πως η πρώτη φάση κατασκευής του μηχανήματος θα μπορούσε να ξεκινήσει το 2021.
Αν και ο LHC επιβεβαίωσε πειραματικά την ύπαρξη του μποζόνιου Χιγκς, γνωστού και ως «σωματίδιου του Θεού», ίσως να μην είναι πιθανό να μπορεί να παράγει μεγάλες ποσότητες του σωματιδίου. Έτσι, παίρνοντας τη σκυτάλη από τον επιταχυντή του CERN, το μηχάνημα στην Κίνα υπόσχεται να ανοίξει νέους ορίζοντες στους επιστήμονες.
Την ίδια στιγμή, ωστόσο, δεν λείπουν οι φωνές που διατείνονται πως τα κεφάλαια θα πρέπει να διατεθούν σε άλλες ερευνητικές περιοχές, για ανακαλύψεις που θα έχουν πιο άμεσο κοινωνικό όφελος. Παράλληλα, ακόμη και Κινέζοι φυσικοί υποστηρίζουν πως έχει φθάσουν στα όριά της οι μελέτες μέσω των συγκρούσεων δεσμών από σωματίδια σε υψηλές ενέργειες, με συνέπεια να αμφισβητούν την πιθανότητα να προκύψουν νέες ανακαλύψεις από έναν ισχυρότερο επιταχυντή.