Είναι ή υπήρξαν διάσημοι, έχοντας στραμμένους πάνω τους προβολείς.
Ωστόσο, πίσω από τη δόξα, την επιτυχία, την αναγνωσιμότητα, και τα λαμπερά χαμόγελα, κρύβεται κρυμμένο ένα οικογενειακό δράμα.
Ιδού, λοιπόν, ποιοι διάσημοι Έλληνες έχουν μιλήσει ανοιχτά (όχι με μεγάλη άνεση τις περισσότερες φορές) για τις τραγικές οικογενειακές ιστορίες όπως τις παρουσιάζει το womenonly.
Η Αλίκη Βουγιουκλάκη σε ηλικία 9 ετών έμεινε ορφανή από πατέρα.
Ο Ιωάννης Βουγιουκλάκης, πρώην Νομάρχης Αρκαδίας και νομικός, κατά τη διάρκεια της Γερμανικής Κατοχής δολοφονήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 1943 από τον ΕΛΑΣ.
Η μητέρα της Έμυ ανέλαβε να μεγαλώσει, με τεράστιες δυσκολίες, τα τρία της παιδιά, την Αλίκη, τον Αντώνη και τον Τάκη.
Ο Νίκος Κούρκουλος έχασε τα δύο από τα τρία αδέλφια του, ενώ δε μιλούσε ποτέ δημόσια για την οικογενειακή τραγωδία.
Το 1952 ο πρωτότοκος γιος της οικογένειας, Σπύρος, ταξίδευε με ένα γκαζάδικο σαν τρίτος πλοίαρχος, όταν το πλοίο χτυπήθηκε από τυφώνα ανοιχτά της Βενεζουέλας και κόπηκε στα δύο.
Ο αδελφός του δε βρέθηκε ποτέ! Λίγα χρόνια μετά, ο άλλος αδελφός του βρισκόταν μαζί με τους εργάτες στην οικοδομή και μετρούσε τα τούβλα, όταν ξαφνικά έπεσε από την ταράτσα και σκοτώθηκε
Ο μεγάλος ηθοποιός, Παντελής Ζερβός ήταν 4 ετών, όταν έχασε τη μητέρα του και 8 τον πατέρα του, ενώ οι συγγενείς του τον έστειλαν σε ορφανοτροφείο.
Ωστόσο, το μεγαλύτερο οικογενειακό δράμα, ο αγαπημένος ηθοποιός έμελλε να το ζήσει το καλοκαίρι του 1956, στο μεγάλο σεισμό της Σαντορίνης. Η γυναίκα και τα παιδιά του βρίσκονταν στο νησί και η μικρή κόρη του, Ευδοξούλα (12 ετών) θάφτηκε κάτω από τα ερείπια.
Η γυναίκα του και οι άλλες δυο κόρες πρόλαβαν και βγήκαν απ' το σπίτι και σώθηκαν. Και δε σταμάτησε εκεί το οικογενειακό δράμα, αφού τρία χρόνια μετά όταν έγινε η εκταφή, διαπιστώθηκε πως το κοριτσάκι είχε θαφτεί ζωντανό!
Το κατάλαβαν, γιατί ο σκελετός του παιδιού δεν ήταν ανάσκελα, αλλά στο πλάι και με το στόμα ανοιχτό! Ο Ζερβός κράτησε για πάντα μέσα του το τρομερό μυστικό, ακόμα κι απ' τη γυναίκα του. Το εξομολογήθηκε λίγο πριν από το τέλος του, σε κάποια συνέντευξη του.
Από τις πιο τραγικές είναι και η οικογενειακή ιστορία της Έλλης Λαμπέτη.
Η αξέχαστη ηθοποιός το 1944 έχασε τη μητέρα της, στα Δεκεμβριανά, η οποία χτυπήθηκε από τυφλά πυρά. Ενώ τρία χρόνια πριν είχε πεθάνει ο δίδυμος αδελφός της από φυματίωση! Επίσης, η Λαμπέτη είχε χάσει τις αδελφές της από καρκίνο του μαστού, αρρώστια από την οποία τελικά "έφυγε" και η ίδια.
Και σα να μην έφτανε αυτό, για την Έλλη η ιστορία που την καταρράκωσε, ήταν η δικαστική περιπέτεια για την υιοθεσία της μικρής Ελίζας. Μία δικαστική απόφαση την υποχρέωσε να επιστρέψει το παιδί, μετά από παρέλευση 4 χρόνων, στους φυσικούς γονείς του, κάτι που της στοίχισε ψυχικά.
Απίστευτη είναι και η οικογενειακή ιστορία του Ανδρέα Γεωργίου.
Η μητέρα του, πέθανε από AIDS που της κόλλησε ο πατέρας του, ενώ όσο έπασχε από την ασθένεια έφερε στον κόσμο ένα παιδί, που επίσης είναι φορέας του AIDS.
Ο Ανδρέας έχει άλλα δύο αδέλφια και ουσιαστικά αυτός και η γιαγιά του φροντίζουν την οικογένεια. Ο πατέρας του έφυγε πριν λίγα χρόνια, ενώ μία πρώην φιλενάδα του τον έκλεισε στη φυλακή για 15 μήνες, επειδή της μετέδωσε την ασθένεια.
]Όσο για τον αδελφό του, ο Γεωργίου ξεκαθαρίζει: «Είναι απόλυτα συνειδητοποιημένος. Είναι πολύ δυνατός και υγιής. Ζει μια φυσιολογικότατη ζωή. Είμαστε πολύ κοντά. Δουλεύουμε μαζί".
Η τραγική και ιδιαίτερα συγκινητική ιστορία της Χρύσας Ρώπα έγινε μέχρι και βιβλίο.
Η ηθοποιός έμαθε στα 12 της τυχαία ότι είναι υιοθετημένη κι έπαθε σοκ. Όσο για τη βιολογική της μητέρα και τον τρόπο που έγινε η υιοθεσία, έχει αποκαλύψει: "Ήταν μία γυναίκα που είχε μείνει για 15η φορά έγκυος και ο παπάς αρνήθηκε να την κοινωνήσει γιατί είχε κάνει αμβλώσεις.
Έτσι η γυναίκα αυτή έφερε στον κόσμο δίδυμα κοριτσάκια. Μία άλλη γυναίκα ήρθε τότε , έκοψε μια κλωστή από τον ποδόγυρό της και το έδεσε στο χεράκι του ενός κοριτσιού. Επέλεξε δηλαδή αυτό που ήθελε να υιοθετήσει".
Ο Θανάσης Βισκαδουράκης έχει μιλήσει ανοιχτά για το δικό του οικογενειακό δράμα.
"Ήμουν 4-5 όταν πέθανε η μητέρα του, αλλά το έμαθα αργότερα. Δεν έχω πει ποτέ τις λέξεις "μαμά", "μπαμπά", "αδέλφια".
Με το θάνατο της διαμελίστηκε όλη η οικογένεια. Το μεγαλύτερο σοκ για εμένα ήταν όταν ο πατέρας μου με έδιωξε για δεύτερη φορά από το σπίτι. Όταν ήμουν μωρό και δραπέτευσα από τις καλόγριες στη Θήβα για μια καλύτερη ζωή» έχει αποκαλύψει.
Όσο για τα αδέλφια του; Έμαθε τυχαία για την ύπαρξη τους, ενώ οι δύο αδελφοί του είναι κωφοί.
Ο Δημήτρης Μακαλιάς πρόσφατα αποκάλυψε ότι έχασε πριν πέντε χρόνια τον μεγαλύτερο αδελφό του, από ανακοπή σε ηλικία 30 ετών.
"Το έπαθε έτσι ξαφνικά, χωρίς προειδοποίηση, μέσα στο αυτοκίνητο, κάτω από το σπίτι. Μόλις είχε γυρίσει από τη δουλειά του - ήταν ιδιωτικός υπάλληλος σε μια εταιρεία. Δεν πρόλαβε καν να βγει από το αμάξι, τόσο απρόσμενα.
Με τον αδελφό μου μοιραζόμασταν το ίδιο δωμάτιο, τις ίδιες ανησυχίες για τη ζωή. Ήμασταν πολύ δεμένοι. Όταν συνέβη αυτό ήταν συνταρακτικό όπως θα ήταν άλλωστε και για κάθε οικογένεια...» αποκάλυψε
Πρόσφατα, ο Πέτρος Πολυχρονίδης αποκάλυψε το δικό του οικογενειακό δράμα, όταν πέρυσι τέτοια εποχή έχασε την αδελφή του. «Πέρσι τέτοια εποχή "έφυγε".
Είχε 30 χρόνια μια σπάνια ασθένεια, που είναι δύσκολο ακόμα και να την πεις, την υπογαμμασφαιριναιμία. Με την ευκαιρία, επειδή την έχουν ελάχιστοι άνθρωποι στην Ελλάδα, ήθελα να πω ότι το μόνο που λείπει, επειδή είναι θεραπεύσιμη πια, είναι ένα δωμάτιο νοσοκομείου δικό τους.
Όταν έχεις υπογαμμασφαιριναιμία σε βάζουν σε ένα δωμάτιο με πνευμονία, κολλάς κι άλλες πέντε έξι αρρώστιες από εκεί» είχε δηλώσει
Πρόσφατα, ο Γιώργος Γεωργίου βρέθηκε καλεσμένο στο Αργά, όπου αποκάλυψε την ανίατη ασθένεια από την οποία πάσχει ο 33χρονος γιος του.
«Όταν αρρώστησε ο γιος μου το 1992 και τον πήγα στην Αγγλία και έμαθα τα καθέκαστα... Έπαθε μια σπάνια ασθένεια, ένα παιδί στο 1,5 εκατομμύριο. Αταξία του Φρίντριχ λέγεται.
Είναι ανίατη, κληρονομική, το κληρονόμησε και από μένα και από τη μητέρα του. Εγώ και η μαμά του είμαστε φορείς. Τώρα είναι 33 ετών, σε αναπηρική πολυθρόνα. Τα πόδια έχουν παραλύσει, τα χέρια του τα κουνάει» εξομολογήθηκε ο Γεωργίου.
Για την ιστορία με τον πατέρα του, ο οποίος πέρασε μεγάλο μέρος της ζωής του, στη φυλακή, έχει μιλήσει ο Χρήστος Βασιλόπουλος.
«Ο μπαμπάς μου ανήκε σε κάποια παράνομα κυκλώματα, τα οποία ενεργούσαν και είχαν να κάνουν πιο πολύ με κλοπές, με διακίνηση ναρκωτικών.
Τον συνέλαβαν πολλές φορές, κι εγώ τον έβλεπα όταν ήταν έξω. Εκείνος μου έδωσε το παράδειγμα για το τι δεν πρέπει να γίνω στη ζωή μου. Ήταν το τέλειο παράδειγμα προς αποφυγήν. Αισθανόμουν θυμό, γιατί δεν ήταν μαζί μου.
Με έχει πάρει μία φορά τηλέφωνο στη ζωή μου και δεν ήξερα πώς ήταν η φωνή του, νόμιζα ότι μου έκαναν πλάκα» έχει εξομολογηθεί στο παρελθόν