Οι ελίτ της Αθήνας και της Λευκωσίας ανακάλυψαν το νέο Τούρκο …«ήρωα» τους, που φυσικά είναι ο νικητής δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης, Εκρέμ Ιμάμογλου.
Δεν λέω, ο άνθρωπος καλός φαίνεται, δεν είναι εθνικιστής, χορεύει και τα ποντιακά μια χαρά, αλλά απαιτείται προσοχή. Διότι, η τουρκική εξωτερική πολιτική δεν αλλάζει, όποιος και αν είναι ο Πρόεδρος, και παλαιότερα όποιος και αν ήταν ο πρωθυπουργός. Θυμίζω πάντα ότι η άνανδρη τουρκική εισβολή εκτελέστηκε από τον σοσιαλιστή Μπουλέντ Ετσεβίτ.
Όταν εμφανίστηκε στην πολιτική ζωή της Τουρκίας ο σημερινός πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν, οι ελίτ ομιλούσαν για «άνεμο αλλαγής» και αργότερα, μία εφημερίδα της Λευκωσίας μέσα στον άκρατο ενθουσιασμό της έγραφε για τον ηγέτη της λύσης. Για να φτάσουμε στο σημείο να είναι ο νεοσουλτάνος ο πολιτικός που προώθησε την απαράδεκτη διχοτομική διευθέτηση των δύο κρατών, άρα τη διάλυση…
Αλλά στην Ελλάδα και την Κύπρο δεν βάζουμε ποτέ μυαλό… Και πάντα ψάχνουμε για «σωτήρες» ή αφήνουμε την φαντασία μας να καλπάζει και να ονειρευόμαστε αλλαγή της τουρκική στάσης στο Αιγαίο και στην Κύπρο.
Αυτό δεν θα συμβεί ποτέ. Όπως δεν θα δεχθεί ποτέ Έλληνας δημοκρατικός πολιτικός να παραδώσει ελληνικό έδαφος στην Τουρκία, έτσι και οι Τούρκοι πολιτικοί δεν θα τολμήσουν να αλλάξουν την παράνομη και ανεδαφική θέση τους, ότι μερικές εκατοντάδες ελληνικά νησιά τους ανήκουν.
Βεβαίως ΔΕΝ τους ανήκουν, αλλά δεν πρόκειται να το παραδεχθούν ποτέ…
Θα ήταν ευχής έργο ο σημερινός δήμαρχος της Πόλης να επικρατήσει των ισλαμιστών του Ερντογάν στις προεδρικές εκλογές της Τουρκίας, το 2028 -εκτός εάν διεξαχθούν νωρίτερα.
Όπως ανέφερα όχι επειδή θα τερματίσει οριστικά την τουρκική προκλητικότητα, αλλά επειδή ως ένας πολιτικός που πιστεύει στη Δημοκρατία, και έχει υποφέρει από τους ισλαμο-εθνικιστές θα είναι λιγότερο επιθετικός. Μπορεί και να επιδιώξει μόνιμα καλές σχέσεις αφήνοντας ανοικτά τα θέματα στα οποία η Αθήνα και η Άγκυρα δεν συμφωνούν.
Μετά από 23 χρόνια εντάσεων και πολεμικών αλλαγών, θα είναι μία όμορφη αλλαγή τα μόνιμα «ήρεμα νερά» στο Αιγαίο. Αυτό θα βοηθούσε και το Κυπριακό.
Βεβαίως, όπως σημειώνω συχνά, οι Τούρκοι θα «δοκιμάζουν» τις αντοχές των ελληνοτουρκικών σχέσεων πάντα στην Κύπρο. Και αυτό επειδή γνωρίζουν ότι η αθηναϊκή ελίτ δεν δείχνει κανένα ενδιαφέρον για το νησί. Τα μέλη της αντιμετωπίζουν το Κυπριακό ως να είναι …Ελβετοί. Ως να μην υπάρχουν Έλληνες στην συντριπτική τους πλειοψηφία στη Μεγαλόνησο.
Με βάση τα παραπάνω και ο Ιμάμογλου, αν ποτέ φτάσει στο ύπατο αξίωμα της Τουρκίας, θα εξαντλήσει τον …ποντιακό «φιλελληνισμό» του στο Αιγαίο. Με την Κύπρο θα συνεχίσει τα ίδια και τα αυτά.
Μέσα, λοιπόν, στους πανηγυρισμούς για την ήττα του ισλαμικού κόμματος του Ερντογάν, οι περισσότεροι ξέχασαν ότι παραμένει πρόεδρος της κατοχικής Τουρκίας, και ότι είναι πανίσχυρος καθώς ελέγχει απόλυτα τις Ένοπλες Δυνάμεις, την αστυνομία και τη χωροφυλακή και φυσικά τη Δικαιοσύνη, την οποία θα χρησιμοποιήσει εναντίον του Ιμάμογλου.
Διάβαζα τις σοβαρές συζητήσεις στα κοινωνικά δίκτυα -όχι των ψεκασμένων- που αφορούσαν το ερώτημα τι συμφέρει τελικά στην Ελλάδα και την Κύπρο; Ένας εθνικιστής Ερντογάν ή ένας «μαλακός» Ιμάμογλου, εφόσον αυτό που βλέπουμε είναι και το αληθινό. Κατά τη γνώμη μου ο Ιμάμογλου.
Κατά τη γνώμη των περισσοτέρων, μας συμφέρει ένας Ερντογάν που θα βρίζει την Αμερική, το Ισραήλ και γενικά τη Δύση και θα υποστηρίζει το Ιράν και τη Χαμάς. Σεβαστές όλες οι απόψεις. Αλλά η εμπειρία έχει δείξει ότι όσο και να βρίζει ο νεοσουλτάνος την Αμερική, όλο και περισσότερα κέρδη έχει. Οπότε;
Μέσα σε όλα αυτά, εμφανίστηκε στην Ουάσιγκτον ο κατοχικός ηγέτης Ερσίν Τατάρ και η απεσταλμένη του ΟΗΕ, Μαρία Άνχελα Ολγκίν Κουεγιάρ.
Και ο ένας και η άλλη είχαν συναντήσεις σε εξαιρετικά χαμηλό επίπεδο, ο πρώτος στο ξενοδοχείο του, η δεύτερη στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ.
Για τον κατοχικό ηγέτη ήταν αναμενόμενη η …«φιλοξενία». Τον θεωρούν εθνικιστή, που απορρίπτει τη λύση που οι Δυτικοί και οι δικοί μας προωθούν: τη φιλοτουρκική Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία (ΔΔΟ). Στον Τατάρ είπαν ότι απορρίπτουν τα «δύο κράτη»… Και έφυγαν οι χαμηλόβαθμοι αξιωματούχοι που τον επισκέφθηκαν.
Τους ίδιους αξιωματούχους συνάντησε και η κ. Ολγκίν Κουεγιάρ, η οποία κατά τα άλλα έλεγε ότι είναι φίλη με τον υπουργό Εξωτερικών, Άντονι Μπλίνκεν, ο οποίος και θα τη συναντούσε. Όταν η ίδια βρισκόταν στην Ουάσιγκτον, ο κ. Μπλίνκεν ήταν στις Βρυξέλλες…
Πάντως, οι Αμερικανοί στηρίζουν και υποστηρίζουν την αποστολή της απεσταλμένης του Αντόνιο Γκουτέρες, ότι και να σημαίνουν οι λέξεις. Το θέμα είναι η στήριξη και η υποστήριξη να φέρουν αποτελέσματα και στο πεδίο των διαπραγματεύσεων…
Κλείνοντας και έχοντας διαβάσει σοβαρές αναλύσεις για τον Ιμάμογλου, εύκολα καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι στο Κυπριακό οι θέσεις του είναι οι ίδιες με αυτές του Ερντογάν. Καμία αλλαγή. Αναφορικά με το Αιγαίο, είναι προσεκτικός. Αφήνει το θέμα να αιωρείται… Ας προσέχουμε, λοιπόν, διότι οι Ελίτ στην Αθήνα και τη Λευκωσία, “βλέπουν” αυτό που εύχονται, όχι την πραγματικότητα…
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ Ι: Η ηλεκτρική διασύνδεση από το Ισραήλ και την Κύπρο μέχρι την Κρήτη, είναι ένα στρατηγικό έργο. Ιδιαίτερα, μετά τη «δολοφονία» του αγωγού EastMed από τους Αμερικανούς, η σημαντικότητά του αυξάνεται κατακόρυφα. Παρά το γεγονός ότι τα οικονομικά οφέλη θα είναι πολλά, έπρεπε πρώτα και πάνω απ’ όλα να ιδωθεί ως ένα όχημα που θα βοηθήσει κυρίως τη Μεγαλόνησο να επικρατήσει όλο και περισσότερο ως στρατηγικό σημείο, που εξυπηρετεί πρωτίστως τα δικά της συμφέροντα. Είναι λάθος, λοιπόν, να το βλέπει κανείς μέσα από τα έξοδα, χωρίς να λαμβάνει υπόψη του και τα έσοδα που θα προκύψουν.
Η δική μας έγνοια πρέπει να είναι μόνο τα στρατηγικά συμφέροντα της Κύπρου και της Ελλάδας. Η ηλεκτρική διασύνδεση, λοιπόν, πρέπει να προχωρήσει το συντομότερο δυνατόν. Δεν θέλω να πιστέψω ότι εμποδίζουν το έργο ιδιωτικά συμφέροντα, και δεν θα αδικήσω αυτούς που ίσως μιλήσουν για κλασική περίπτωση διαφθοράς. Άλλωστε έχω την εντύπωση πως με τούτη την κυβέρνηση, όλα αυτά σταμάτησαν. Η ηλεκτρική διασύνδεση είναι έργο εθνικό και τίποτα άλλο και η Λευκωσία πρέπει να δώσει τη συναίνεση της. Αρκετά με τους διεφθαρμένους.
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ ΙΙ: Αναφέρθηκα την περασμένη Κυριακή στον Αρχιεπίσκοπο Αμερικής, Ελπιδοφόρο, τον οποίο οι κολαούζοι του απαιτούν να προσκληθεί για επίσημη επίσκεψη στην Κύπρο. Με επιβεβαίωσε πάλι. Μιλώντας ενώπιον του προέδρου Τζο Μπάιντεν για την εισβολή ξέχασε ο καημένος να αναφέρει ότι την διέπραξε η Τουρκία. Μάλλον του ξέφυγε. Την δε κατοχή την χαρακτήρισε «αναγκαστική διαίρεση». Φανταστείτε να τον προσκαλέσουν στο νησί και να βγάλει ένα τέτοιο λόγο. Και ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας και ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου θα τρέχουν να κρυφτούν…
ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΆΝΩ: Πρόκειται για τον γνωστό Ελπιδοφόρο που «ευλόγησε» τα διπλωματικά όπλα του Ερντογάν λαμβάνοντας μέρος στην τελετή εγκαινίων του «Σπιτιού της Τουρκίας», μαζί με τον κατοχικό ηγέτη, Ερσίν Τατάρ. Είναι ο ίδιος που θεωρεί τους Ελληνοκύπριους υπεύθυνους για την καταστροφή της ελληνικής κοινότητας στην Τουρκία, την οποία (καταστροφή) βεβαίως εκτέλεσαν οι μπράβοι του τουρκικού κράτους.
* Ο Μιχάλης Ιγνατίου είναι διαπιστευμένος ανταποκριτής στο Λευκό Οίκο και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, και συγγραφέας. Είναι ο ιδρυτής της ιστοσελίδας Hellas Journal
Πηγή: HellasJournal.com