Η υπόθεση των Αγίων Ισιδώρων, πέραν των όσων έχουν ακουστεί για θαύματα και θεραπείες, αρχίζει να απασχολεί και για την οικονομική διαχείριση, χωρίς αυτό να σημαίνει οτι υπάρχουν ατασθαλίες. Αυτό που πλέον είναι προς διερεύνηση είναι το ύψος των εσόδων, ποιοι τα καταμετράνε, ποιοι τα ελέγχουν αλλά και πώς τα διαθέτουν.
Το "ιερό παγκάρι" είναι ένα από τα μεγάλα ζητήματα της Εκκλησίας καθώς η καταμέτρηση των εσόδων επαφίεται στο φιλότιμο των ανθρώπων που εθελοντικά βοηθάνε στο ναό.
Βάσει του Καταστατικού Χάρτη της Εκκλησίας κάθε ναός θα πρέπει να καταβάλει κάθε μήνα ένα ποσοστό της τάξεως του 20,5 %.
Αναλυτικά, διατίθεται το 7% στον ΕΦΚΑ για το ταμείο των κληρικών, το 7% στο μητροπολιτικό γραφείο, το 3% στην Αποστολική Διακονία, το 2% στο μητροπολιτικό μέγαρο, 0,5% στο συνοδικό μέγαρο, 1% στον ραδιοφωνικό σταθμό της Εκκλησίας, συν 2,4% χαρτόσημο.
Σε αυτά τα ποσά θα πρέπει να προστεθούν δωρεές και άλλα έσοδα τα οποία προέρχονται από την ακίνητη περιουσία.
Και ενώ τα ποσοστά είναι καθορισμένα το ζήτημα είναι εάν τα ποσά που δηλώνονται είναι όσα έχουν εισπραχτεί και αν αποδίδονται τακτικά.
Την ευθύνη για την καταμέτρηση την έχουν πρόσωπα τα οποία έχει επιλέξει ο ιερέας σε συνεργασία με τον τοπικό μητροπολίτη. Για τα απομακρυσμένα χωριά και μικρά χωριά το θέμα είναι απλό. Το μεγάλο ζήτημα είναι οι ναοί σε μεγάλες πόλεις και τα προσκυνήματα και βεβαίως οι ειδικές περιπτώσεις όπως αυτή των αγίων Ισιδώρων.
Αν αληθεύουν τα όσα ο ίδιος ο π. Δημήτριος Λουπασάκης αναφέρει περί χιλιάδων προσκυνητών, γίνεται κατανοητό ότι τα έσοδα είναι σημαντικότατα για τον ναό και κατά συνέπεια για την Αρχιεπισκοπή αλλά κανείς δεν μπορεί να τα ελέγξει.
Από το περιβάλλον του αρχιεπισκόπου έχει γίνει γνωστό ότι θα πρέπει να υπάρχει διαφάνεια στην καταμέτρηση και τη διάθεση των χρημάτων από το παγκάρι αλλά και από τις δωρεές καθώς σήμερα όλα εξαρτώνται από τον ιερέα.
Από το 2010 και μετά λόγω της οικονομικής κρίσης, του covid-19 και τώρα της ενέργειας τα έσοδα των ναών έχουν μειωθεί από 40 έως και 60%. Εδώ και ένα χρόνο τα έσοδα έχουν αυξηθεί σημαντικά, όπως και οι δωρεές.
Για πολλούς θα πρέπει οι ναοί - προσκυνήματα να έχουν ειδικό καθεστώς σε ό,τι αφορά τη διαχείριση των εσόδων στα πρότυπα ιστορικών προορισμών, όπως για παράδειγμα αυτό της Παναγίας της Τήνου όπου οι δαπάνες του Ιερού Ιδρύματος ελέγχονται και εγκρίνονται από το ελεγκτικό συνέδριο ενώ ο προϋπολογισμός και απολογισμός του υποβάλλονται για έλεγχο και έγκριση στα Υπουργεία Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων και Οικονομίας και Οικονομικών.
Η διαφάνεια στη διαχείριση των εσόδων των προσκυνημάτων προβληματίζει το σύνολο των ιεραρχών οι οποίοι αναμένεται να αναζητήσουν