To παλαιότερο εβδομαδιαίο περιοδικό στο κόσμο, «The Spectator», δημοσίευσε ένα άρθρο του Τιμ Όγκντεν, όπου καλεί το ΝΑΤΟ να σταματήσει να παραμένει παθητικό στις προκλητικές ενέργειες της Τουρκίας απέναντι σε άλλα κράτη μέλη της συμμαχίας και να προχωρήσει στην αποβολή της από τους κόλπους του.
Ο αρθρογράφος αναφέρει ότι οι σχέσεις της Τουρκίας με την Δύση τα τελευταία χρόνια δεν ήταν καλές αλλά με την πρόσφατη κόντρα Ερντογαν-Μακρόν έχουν επιδεινωθεί σημαντικά και πλέον η Άγκυρα απειλεί να υπονομεύσει θανάσιμα την Νατοϊκή Συμμαχία.
Όπως αναφέρεται στο άρθρο η Τουρκία και παλιότερα είχε δημιουργήσει προβλήματα στην συμμαχία του ΝΑΤΟ όπως το 1974 με την εισβολή στην Κύπρο αλλά τότε δεν είχε προσπαθήσει να συνεργαστεί με εχθρικές δυνάμεις, ούτε προσπαθούσε να εναντιωθεί στην Δύση όπως κάνει συστηματικά τα τελευταία χρόνια.
Η σκέψη ότι μια χώρα μέλος του ΝΑΤΟ θα απαρνιόταν την Δύση για χάρη του Κρεμλίνου θα ήταν αδιανόητη τον καιρό του Ψυχρού Πολέμου, αλλά τώρα το δεχόμαστε υπό την πρόφαση της προσωπικής φιλίας του Ερντογάν με τον Πούτιν.
Οι σχέσεις της Τουρκίας με την Ρωσία είναι πλέον τόσο καλές που αγοράζει ρωσικής κατασκευής αντιαεροπορικά συστήματα ενώ οι στρατιώτες τους πραγματοποιούν κοινές επιχειρήσεις στην Συρία.
Στον αντίποδα οι σχέσεις της Τουρκίας με την Δύση συνεχίζουν να επιδεινώνονται όπως φαίνεται από το πρόσφατο διπλωματικό επεισόδιο όπου ο Πρόεδρος της Γαλλίας, Εμμάνουελ Μακρόν, μίλησε για ένα αυξανόμενο ισλαμικό εξτρεμισμό, ενώ ο Ερντογάν κάλεσε τους Τούρκους να μποϊκοτάρουν τα γαλλικά προϊόντα.
Παράλληλα η Τουρκία στην Ανατολική Μεσόγειο προκαλεί την Ελλάδα και την Κύπρο σε σύγκρουση με αφορμή την ύπαρξη κοιταγμάτων υδρογονανθράκων στην περιοχή.
Στην Μέση Ανατολή επιτέθηκε σε Κούρδους στην Συρία, ενώ πραγματοποίησε επιχειρήσεις στην Λιβύη για να υποστηρίξει τον Σάρατζ. Επιπρόσθετα ο Ερντογάν στηρίζει με κάθε τρόπο το Αζερμπαϊτζάν στον πόλεμο με την Αρμενία πηγαίνοντας μάλιστα ενάντια στις διεθνείς προσπάθειες που γίνονται για κατάπαυση του πυρός.
Γενικότερα η Τουρκία προσπαθεί όλο και λιγότερο να κρύψει τις αυξανόμενες ακραίες ισλαμικές και απολυταρχικές της τάσεις.
Γιατί όμως το ΝΑΤΟ δεν έχει αντιδράσει στις πράξεις της Τουρκίας; Η προφανής λύση θα ήταν να εκδιωχθεί η Τουρκία από την συμμαχία. Αυτή θα ήταν μια κίνηση που θα έδειχνε πως το ΝΑΤΟ έχει το σθένος των δικών του πεποιθήσεων και ότι δεν ανέχεται μέλη που έχουν μετατρέπει, ουσιαστικά, σε εχθρικές δυνάμεις. Αυτό θα ήταν προτιμότερο από το να αφήσει η Τουρκία το ΝΑΤΟ με τους δικούς της όρους.
Το πρόβλημα είναι ότι στο καταστατικό του ΝΑΤΟ δεν υπάρχει κάποια διαδικασία για την αποβολή ενός μέλους. Το άρθρο 13 της ιδρυτικής διακήρυξης του ΝΑΤΟ αναφέρει ότι μπορεί μια χώρα να αποχωρήσει από την συμμαχία αν το επιθυμεί αλλά δεν υπάρχει κάποιος μηχανισμός για την διώξει.
Ίσως το ΝΑΤΟ θα πρέπει να τροποποιήσει το καταστατικό του για να αποβάλει την Τουρκία από τους κόλπους του. Όταν το ΝΑΤΟ δεν αντιδρά απέναντι στα κακώς κείμενα στις τάξεις του, δείχνει μια εικόνα αδυναμίας όχι μονό απέναντι στην Ρωσία και την Κίνα αλλά και στις χώρες που προσπαθούν να γίνουν μέλη του.
«Εάν το ΝΑΤΟ δεν μπορεί να ορθώσει το ανάστημα του στους συμμάχους του τότε είναι εξαιρετικά απίθανο ότι θα αντιμετωπίσει τους εχθρούς του» καταλήγει ο αρθρογράφος.