Το θράσος και η προκλητικότητα της Άγκυρας δεν έχουν όρια! Το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών, απαντώντας, ουσιαστικά στις σημερινές δηλώσεις του Έλληνα υπουργού Εξωτερικών από το Κάϊρο, δήλωσε προκλητικά ότι «η συμφωνία που υπέγραψε με τη Λιβύη είναι σύμφωνη με το Δίκαιο της Θάλασσας»!
Συγκεκριμένα στην ανακοίνωση αναφέρεται ότι στη συμφωνία που υπεγράφη με τη Λιβύη καθορίστηκαν «ορισμένα από τα δυτικά σύνορα των θαλάσσιων δικαιοδοσιών» της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο.
«Πρόκειται για συμφωνία που υπογράφηκε σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο, συμπεριλαμβανομένων των σχετικών άρθρων της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας, και ιδίως των δικαστικών αποφάσεων που αποτελούν τη νομολογία του διεθνούς δικαίου», αναφέρεται στην ανακοίνωση.
Στην ανακοίνωση του εκπροσώπου του υπουργείου Εξωτερικών της Τουρκίας υποστηρίζεται ότι τα ελληνικά νησιά δεν μπορούν να δημιουργήσουν περιοχές θαλάσσιας δικαιοδοσίας. Όπως αναφέρει η Άγκυρα, «τα νησιά δεν μπορούν να επηρεάσουν την παράκτια προβολή της Τουρκίας, της χώρας με τη μακρύτερη ακτογραμμή στην Ανατολική Μεσόγειο και ότι τα νησιά που βρίσκονται στην αντίθετη πλευρά της διάμεσης γραμμής μεταξύ δύο ηπειρωτικών περιοχών δεν μπορούν να δημιουργήσουν περιοχές θαλάσσιας δικαιοδοσίας πέρα από τα χωρικά ύδατά τους»
Το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών κάνει λόγο για μαξιμαλιστικές και ασυμβίβαστες ελληνικές και ελληνοκυπριακές αξιώσεις, πέρα από κάθε λογική, φέροντας ως παράδειγμα «το Καστελόριζο, ένα μικρό νησί που βρίσκεται απέναντι από την ηπειρωτική Τουρκία, υποτίθεται ότι παράγει μια περιοχή θαλάσσιας δικαιοδοσίας τετραπλάσια από την επιφάνεια του. Αυτό, είχε ως αποτέλεσμα η Αίγυπτος να χάσει έκταση 40.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων».
Αναλυτικά η ανακοίνωση του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών:
«Με τη συμφωνία που υπεγράφη με τη Λιβύη, οριοθετείται τμήμα των δυτικών συνόρων των περιοχών θαλάσσιας δικαιοδοσίας μας στην Ανατολική Μεσόγειο. Το μνημόνιο είναι σύμφωνο με τις δικαστικές αποφάσεις που θεσπίζουν τη διεθνή νομολογία και το διεθνές δίκαιο, συμπεριλαμβανομένων των σχετικών άρθρων της σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το δίκαιο της θάλασσας.
Όλα τα μέρη γνωρίζουν ουσιαστικά ότι τα νησιά δεν μπορούν να επηρεάσουν την παράκτια προβολή της Τουρκίας, της χώρας με τη μακρύτερη ακτογραμμή στην Ανατολική Μεσόγειο, τα νησιά που βρίσκονται στην αντίθετη πλευρά της διάμεσης γραμμής μεταξύ δύο ηπειρωτικών περιοχών δεν μπορούν να δημιουργήσουν περιοχές θαλάσσιας δικαιοδοσίας πέρα από τα χωρικά ύδατά τους και ότι η διαδρομή και η κατεύθυνση των ακτών θα πρέπει να ληφθούν υπόψη κατά τον καθορισμό των περιοχών θαλάσσιας δικαιοδοσίας. Στην πραγματικότητα, πριν από την υπογραφή της εν λόγω συμφωνίας, η Τουρκία έχει επανειλημμένα προσκαλέσει όλα τα μέρη στις διαπραγματεύσεις για μια συναίνεση που θα βασίζεται στην ισότητα και παραμένει έτοιμη για διαπραγματεύσεις.
Ωστόσο, αντί να προχωρήσουν σε διαπραγματεύσεις για να ανταποκριθούν στο διεθνές δίκαιο της Τουρκίας και στην προσέγγιση που βασίζεται στη δικαιοσύνη, τα άλλα μέρη προτίμησαν να λάβουν μονομερή μέτρα και να προσπαθήσουν να μεταβιβάσουν την ευθύνη στην Τουρκία.
Οι μαξιμαλιστικές και ασυμβίβαστες ελληνικές και ελληνοκυπριακές αξιώσεις είναι πέρα από κάθε λογική, ενώ για παράδειγμα το Καστελόριζο, ένα μικρό νησί που βρίσκεται απέναντι από την ηπειρωτική Τουρκία, υποτίθεται ότι παράγει μια περιοχή θαλάσσιας δικαιοδοσίας τετραπλάσια από την επιφάνεια του. Αυτό, είχε ως αποτέλεσμα η Αίγυπτος να χάσει έκταση 40.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων.
Μέσα από αυτή τη συμφωνία με τη Λιβύη, οι δύο χώρες έχουν σαφώς εκδηλώσει την πρόθεσή τους να μην επιτρέψουν κανένα τετελεσμένο γεγονός».