Ολυμπιακοί Αγώνες 2016: Το Ρίο είναι η τελευταία μου επιθυμία

 
Ολυμπιακοί Αγώνες 2016: Το Ρίο είναι η τελευταία μου επιθυμία

Ενημερώθηκε: 04/08/16 - 17:52

Στα 37 της χρόνια, η Μαρίκε Βερβόορτ σφίγγει τα δόντια και ονειρεύεται το Ρίο και τους Παραολυμπιακούς τον Σεπτέμβριο. Η Βελγίδα αθλήτρια του στίβου πάσχει από μια σπάνια ασθένεια που της έχει στερήσει την κίνηση των ποδιών της. Εκείνη όμως χρησιμοποιεί τα χέρια της. Και τα καταφέρνει με το ειδικά διαμορφωμένο αμαξίδιο της και την θέλησή της

'Ομως οι δυνάμεις σιγά-σιγά την εγκαταλείπουν και όπως εξομολογήθηκε πρόσφατα σκέφτεται την ευθανασία."Εχω κάνει έναν κατάλογο με τα πράγματα που θέλω να κάνω πριν πεθάνω. Ελπίζω να τα καταφέρω", δηλώνει.

"Ο αθλητισμός είναι το μόνο πράγμα που με κρατάει στη ζωή", είπε η 37χρονη πρωταθλήτρια και το εννοεί. "Εχω αρχίσει να σκέφτομαι την ευθανασία», δήλωσε. Φυσικά δεν θα παραιτηθεί έτσι από τη ζωή. Θέλει άλλο ένα χρυσό μετάλλιο στους μεγαλύτερους διεθνείς αγώνες που διοργανώνονται κάθε τέσσερα χρόνια. "Το Ρίο είναι η τελευταία μου επιθυμία. Εξασκούμαι σκληρά, ακόμη κι αν ταυτόχρονα, μέρα – νύχτα, καταπολεμάω την ασθένειά μου. Ελπίζω να ολοκληρώσω την καριέρα μου πάνω σε ένα βάθρο στο Ρίο", δήλωσε στον ραδιοφωνικό σταθμό RTL.

Η Βερβόορτ κατέκτησε το πρώτο της χρυσό μετάλλιο στο σπριντ των 100 μ. στους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου, το 2012. Στους ίδιους αγώνες κέρδισε και το ασημένιο στην κούρσα των 200μ. Στη συνέχεια, το 2015, κατέκτησε τρεις παγκόσμιους τίτλους στα 100, 200 και 400 μέτρα. "Ολοι με βλέπουν ευτυχισμένη όταν κρατάω το χρυσό μετάλλιο. Δεν ξέρουν, όμως, τη σκοτεινή πλευρά. Υπάρχουν στιγμές που υποφέρω απίστευτα, βράδια που κοιμάμαι μόνο δέκα λεπτά αλλά παρ' όλα αυτά κυνηγάω το χρυσό", έχει δηλώσει.

Η ανίατη εκφυλιστική ασθένεια που προκαλεί παράλυση στα πόδια τη "χτύπησε" όταν ήταν 20 ετών. Αλλά, "παρά την ασθένειά μου, έχω κατορθώσει να ζήσω στιγμές που άλλοι ούτε καν ονειρεύονταν", λέει η ίδια.

Στο Βέλγιο απ' όπου κατάγεται, η ευθανασία είναι νόμιμη. Το μόνο που χρειάζεται είναι η συγκατάθεση από τρεις γιατρούς. Φυσικά η αθλήτρια έχει ήδη όλα τα απαραίτητα έγγραφα έτοιμα. Κι έτσι μπορεί να αγωνιστεί απελευθερωμένη και να παλέψει με νύχια και με δόντια για το τελευταίο όνειρό της. "Στην κηδεία μου δεν επιθυμώ καμία εκκλησία. Ούτε καφέ, ούτε γλυκό. Θέλω όλοι να κρατούν από ένα ποτήρι σαμπάνιας στο χέρι και να έχουν στο μυαλό τους μία σκέψη για μένα".

Οι Παραολυμπιακοί Αγώνες θα διεξαχθούν από τις 7 έως τις 18 Σεπτεμβρίου.