«Δυσκολεύτηκα να πιστέψω ότι υπάρχουν άνθρωποι που κάνουν τέτοιες πράξεις», είπε στην αγόρευση του ο εισαγγελέας του Μικτού Ορκωτού Εφετείου, κατά τη διάρκεια της αγόρευση του κατά τη διάρκεια της δίκης για την ανατριχιαστική δολοφονία της 4χρονης Άννυ. Ενώ ζήτησε την καταδίκη του παιδοκτόνου - πατέρα της, για ανθρωποκτονία από πρόθεση και περιύβριση νεκρού.
«Δεν έχω ξανασυναντήσει τέτοια περίπτωση»
«Πραγματικά μετά την πρώτη ανάγνωση της δικογραφίας, την έκλεισα, την άφησα και μετά από 15 μέρες την ξαναείδα» επισήμανε ο εισαγγελικός λειτουργός που σχολίασε πως πως στη μακρά επαγγελματική του πορεία δεν είχε ξανασυναντήσει τέτοια περίπτωση.
«Αφού πέρασα τη δοκιμασία του ανθρώπου και του πατέρα, είδα τα πράγματα όπως τα βλέπει ο εισαγγελικός λειτουργός. Κανείς εισαγγελέας δε χαίρεται όταν προτείνει καταδίκες κι επιβάλλει βαριές ποινές», συμπλήρωσε.
Ο εισαγγελέας αναφέρθηκε στο 4χρονο αγγελούδι λέγοντας πως αντί να βρεθεί στη θαλπωρή της πατρικής και μητρικής στοργής, είδε το κακό πρόσωπο από πολύ νωρίς. «Είδε τους γονείς χώρια, με αντιπαλότητες μεταξύ τους και παρά την προσπάθεια να προσφέρουν όλα όσα επιθυμεί ένα παιδί, κάποια στιγμή αφαιρέθηκε η ζωή του πολύ νωρίς» είπε.
Ως προς την ενοχή ή μη των τριών κατηγορουμένων, ζήτησε από το δικαστήριο να καταδικάσει για ανθρωποκτονία από πρόθεση και περιύβριση νεκρού τον πατέρα του παιδιού, λέγοντας πως δεν χωρά αμφιβολία πως ήταν ο δράστης: «Στις 8 Απριλίου 2015, χάθηκε η ζωή ενός παιδιού. Από όλα τα αποδεικτικά στοιχεία, κατά την άποψή μου υπαίτιος του θανάτου τηςήταν η συμπεριφορά και η πράξη που τέλεσε ο πατέρας της. Όχι μόνο τα στοιχεία, αλλά και η ηθική λογική εκεί μας οδηγεί.
Δε στέκει με τη λογική ο ισχυρισμός του κατηγορούμενου ότι είδε το παιδί μελανιασμένο κι έκρινε σαν ιατροδικαστής ότι είναι νεκρό, γιατί το σκότωσε ο ίδιος με το ίδιο μαχαίρι που το τεμάχισε.
Στο χώρο εκείνο τελέστηκε το έγκλημα. Οι τοίχοι και τα πατώματα είχαν αίματα. Εκεί έγινε η δολοφονία και ο τεμαχισμός της Άννυ. Ο ισχυρισμός περί αναρρόφησης είναι υπερασπιστικος. Αφού λοιπόν το σκότωσε, ήθελε να εξαφανίσει τα ίχνη του κι έκρινε ότι πρέπει να το τεμαχίσει και να το βάλει σε σακούλες. Υπήρχε λόγος να εξαφανίσει το πτώμα αν δεν ήταν υπαίτιος του θανάτου της; Δεν υπήρχε».
Ζήτησε την αθώωση της μητέρας
Αντίθετα, ζήτησε την απαλλαγή της μητέρας της Άννυ από το αδίκημα της θανατηφόρας έκθεσης ανηλίκου σε κίνδυνο. Οπως υποστήριξε, «δεν προέκυψε ότι γνώριζε ότι έθετε το παιδί της σε κίνδυνο, αφήνοντάς το στον πατέρα του». Αντίστοιχα, πρότεινε να κηρυχθεί αθώος ο συγκατηγορούμενος και φίλος του πατέρα της Άννυ, για το αδίκημα της ανθρωποκτονίας από πρόθεση και να καταδικαστεί μόνο για τον τεμαχισμό.
«Το πτώμα δεν είχε βρεθεί και δεν θα υπήρχε καμία υποψία ότι συνέβη κάτι στο σπίτι, εάν ο κατηγορούμενος δεν έλεγε όσα του είχε εκμυστηρευτεί ο πατέρας της , ότι δηλαδή το σκότωσε και το τεμάχισε. Κανείς μας δε θα ήταν εδώ σήμερα. Θα ήταν ένα από τόσα παιδιά που εξαφανίζονται. Από τα λεγόμενα του πατέρα της Αννυ δεν συμμετείχε στην ανθρωποκτονία. Φρονώ ότι παρά τους αντίθετους ισχυρισμούς του, συμμετείχε στον τεμαχισμό της Άννυ» κατέληξε ο εισαγγελέας.