Από τις αρχές του έτους έχουν εισπραχθεί περισσότερα από 5 δισ. ευρώ παλαιών και «φρέσκων» ληξιπρόθεσμων οφειλών, ποσό ιδιαίτερα εντυπωσιακό αν συγκριθεί με τα δεδομένα προηγουμένων ετών. Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 11/2/18
Εκατό (100) δισεκατομμύρια είναι τα χρέη προς την εφορία (επιπλέον τα οφειλόμενα στα ασφαλιστικά ταμεία). Ποίος τα οφείλει; Κατά κύριο λόγο η «αγορά». Δύο μόνο στοιχεία είναι αρκετά για να δείξουν του λόγου το αληθές. Περίπου 32 δισ. οφείλουν 73!! φορολογούμενοι οι οποίοι οφείλουν περισσότερα από 100 εκατομμύρια ο καθένας. Σε 22 δισ. ανέρχεται ο μη αποδοθείς Φ.Π.Α. ο φόρος δηλαδή που εισπράχθηκε από τους πολίτες για να αποδοθεί στο κράτος αλλά παράνομα παρακρατήθηκε.
Το 1% των οφειλετών χρωστά πάνω από 100.000 ο καθένας και σε σύνολο 90 δισ., δηλαδή μπορεί οι οφειλέτες να είναι πάνω από 4,1 εκατομμύρια αλλά αυτοί που «λεηλάτησαν» το σύστημα εκμεταλλευόμενοι ευνοϊκές ρυθμίσεις και δυσλειτουργίες του εισπρακτικού μηχανισμού είναι συγκριτικά ελάχιστοι.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΑΑΔΕ η σύνθεση των ληξιπρόθεσμων οφειλών είναι: «37% πρόστιμα, 21,6% μη απόδοση του Φόρου Προστιθέμενης Αξίας, 18,82% οφειλές του φόρου εισοδήματος, 10,61% καταπτώσεις δανείων με εγγύηση του ελληνικού Δημοσίου, 2,65% μη καταβολή φόρου ακινήτων, 9,15% υπόλοιπες κατηγορίες φόρων». Είναι φανερό ότι οι κατηγορίες των φορολογουμένων που οφείλουν το σύνολο σχεδόν των 100 δισ. δεν είναι μισθωτοί και συνταξιούχοι. Αν συνυπολογίσουμε τα χρέη των ίδιων (επιχειρήσεις και ελεύθεροι επαγγελματίες) προς τα ασφαλιστικά ταμεία καθώς και το γεγονός ότι είναι οι οφειλέτες της συντριπτικής πλειοψηφίας των «κόκκινων» δανείων προς τις τράπεζες είναι κατανοητό ότι το πρόβλημα της οικονομίας δεν πρόκειται να λυθεί όσο και αν εξαϋλωθούν οι συντάξεις, όσο και αν οι μισθοί εξευτελιστούν, όσο και αν «απορρυθμιστεί» η αγορά εργασίας.
Αν είναι ακριβές το ρεπορτάζ, η είσπραξη υπό την απειλή των κατασχέσεων 5 δισ. ληξιπρόθεσμων μόνο τον Ιανουάριο αποτελεί θετική εξέλιξη. Έστω και αν πλέον το μεγαλύτερο μέρος των παλιών οφειλών έχει απολεσθεί. Οι «κανόνες της αγοράς» πρέπει να εφαρμοστούν κυρίως πάνω στην ίδια. Επιχειρήσεις με «καύσιμο» τη φοροδιαφυγή, την εισφοροδιαφυγή, την παρακράτηση Φ.Π.Α., τα «δωρεάν δάνεια» δεν νοούνται. Όποιος χρωστάει πρέπει να πληρώνει. Διαφορετικά τα δικά του χρέη τα πληρώνει όλη η κοινωνία και αυτό είναι άδικο. Κάλιο αργά παρά ποτέ.