Σαν σήμερα: Δέκα χρόνια έχουν περάσει από τον θάνατο του σπουδαίου τενόρου Λουτσιάνο Παβαρότι και παραμένει αξέχαστος.
Στις 6 Σεπτεμβρίου του 2007 σίγησε για πάντα η κρυστάλλινη και δυνατή φωνή, ενός από τους σπουδαιότερους τενόρους της εποχής του.
Το μακρύ καλλιτεχνικό του ταξίδι ξεκίνησε από τη Μόντενα, όπου γεννήθηκε το 1935, και περιελάμβανε πολλούς "σταθμούς" σε ασφυκτικά γεμάτες μουσικές σκηνές και θέατρα, τόσο της Ιταλίας, όσο και του υπόλοιπου κόσμου. Το ταλέντο και η αφοσίωσή του, γρήγορα «μετέτρεψαν» τον πιο διάσημο τενόρο της Μόντενα σε πρεσβευτή του bel canto και την ιταλικής κουλτούρας, παγκοσμίως.
"Υπάρχουν τενόροι, υπάρχει και ο Παβαρότι", είχε πει χαρακτηριστικά για αυτόν ο, επίσης σπουδαίος, Φράνκο Τζεφιρέλι.
Αγαπούσε με πάθος, σχεδόν εμμονικά, τη μουσική και στα σαράντα χρόνια της καλλιτεχνικής πορείας του, κατάφερε να αλλάξει το πρόσωπο της όπερας για πάντα.
Πληθωρικός χαρακτήρας, ιδιαίτερα συμπαθής και εξαιρετικά γενναιόδωρος, ο Λουτσιάνο Παβαρότι «σύστησε» την όπερα στο ευρύ κοινό και κατάφερε να γεμίσει παραδοσιακές και διάσημες λυρικές σκηνές με νέο ακροατήριο. Ενδεικτικό είναι το γεγονός, ότι για πολύ κόσμο το όνομά του είναι συνώνυμο της όπερας.
Οι πρώτες νότες
Γεννημένος στη Μόντενα της Ιταλίας το 1935, ξεκίνησε το ταξίδι του στη μουσική από πολύ μικρή ηλικία, με την παρότρυνση του αρτοποιού πατέρα του, ο οποίος ήταν λάτρης της όπερας κι ερασιτέχνης τραγουδιστής.
Στη χορωδία Ροσίνι της γενέτειράς του ακούστηκε για πρώτη φορά το «χάδι» της φωνής του, και δεν άργησε να έλθει και το επαγγελματικό του ντεμπούτο, όταν ήταν 26 ετών, ενώ με τη νίκη του στον διαγωνισμό Ρέτζο Εμίλια το 1961, «κατέκτησε» το ιταλικό ακροατήριο.
Ο δρόμος της παγκόσμιας καταξίωσης άνοιξε δύο χρόνια αργότερα, όταν έκανε την πρώτη του εμφάνιση στο εξωτερικό, με La Traviata, στο Βελιγράδι. Ως το 1965 έκανε το ντεμπούτο του στη Scala, ενώ είχε ήδη εμφανιστεί σε ολόκληρη την Ευρώπη, προκαλώντας πρωτοφανή ενθουσιασμό στο κοινό που τον παρακολουθούσε, πριν «μαγέψει» τα πλήθη και σε Αυστραλία, Αμερική και Άπω Ανατολή.
Ακολούθησαν αμέτρητες εμφανίσεις σε τηλεόραση, αλλά και στη μεγάλη οθόνη, συναυλίες σε κάποια από τα μεγαλύτερα στάδια του πλανήτη που γέμιζαν ασφυκτικά, ερμηνείες σε παραδοσιακά θέατρα που κατακλύζονταν από κόσμο, αλλά και πέντε βραβεία Grammy.
Μια καριέρα αξιοζήλευτη, που «χτίστηκε» πάνω στην εξαιρετική δύναμη της φωνής του, αλλά και στο μεγαλείο της λαμπερής προσωπικότητάς του.
Οι εμφανίσεις του σε Μάντισον Σκουέρ Γκάρντεν, Γουέμπλεϊ, Ολυμπιακό Στάδιο του Βερολίνου, Hollywood Bowl, Ολυμπιακό Στάδιο Βαρκελώνης, Στάδιο της Βερόνα, ήταν sold out, όπως και πολλές άλλες, με το κοινό να χειροκροτεί συγκινημένο κάθε του ερμηνεία.
Η τελευταία εμφάνιση του Λουτσιάνο Παβαρότι επί σκηνής, ήταν στην τελετή έναρξης των Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων του Τορίνο του 2006, έναν χρόνο πριν η φωνή του σιγήσει για πάντα...
Ο Λουτσιάνο Παβαρότι "έφυγε" νικημένος από τον καρκίνο, στις 6 Σεπτεμβρίου 2007 στο σπίτι του στη Μόντενα, έχοντας "χορτάσει" εμπειρίες ζωής. Άλλωστε όπως ο ίδιος είχε πει:
«Τα είχα όλα στη ζωή μου... πραγματικά όλα. Αλλά ακόμη κι αν τα έχανα όλα, με το Θεό είμαστε πάτσι..»
