'Οταν η Μέριλ Στριπ δέχτηκε το ρόλο της Τζοάνα στο πλευρό του Ντάστιν Χάφμαν στην ταινία του 1979 "Κράμερ εναντιον Κράμερ" προσπαθούσε να ξεπεράσει το θάνατο του αγαπημένου της Τζον Καζάλε--ηθοποιού επίσης. Τίποτε δεν την έκανε να φανταστεί ότι θα περνούσε μαύρες ώρες εξαιτίας του συμπρωταγωνιστή της.
Αρχικά η επιλογή του σκηνοθέτη Ρόμπερτ Μπέρτον δεν ήταν η Μέριλ Στριπ, τον έπεισε γι'αυτό ο ίδιος ο Χόφμαν ότι θα ήταν τέλεια για τον ρόλο. Πίστευε πως η απώλεια της ηθοποιού θα την βοηθούσε να ερμηνεύσει μοναδικά την Τζοάνα.
Τα γυρίσματα με τον Χόφμαν δεν ήταν εύκολη υπόθεση, αφού κι εκείνος περνούσε τη δύσκολη φάση του χωρισμού με την πρώτη του γυναίκα Ανν Μπιρν. Την δεύτερη κιόλας μέρα άρχισαν τα δύσκολα. Ο ηθοποιός θεωρούσε πως πρέπει να εφαρμόσει ακραίες τεχνικές για να βοηθήσει την συμπρωταγωνίστριά του. Ετσι ενώ γύριζαν μια σκηνή ο Χόφμαν--χωρίς να υπάρχει στο σενάριο--χαστούκισε με όλη τη δύναμή του την Στριπ. Εκείνη αντέδρασε σαν επαγγελματίας και συνέχισε να παίζει.
Ομως, ο Χόφμαν δεν σταμάτησε την ανορθόδοξη μέθοδό του: Συνέχισε αναφέροντας τον Καζάλε, την αρρώστια και τον θάνατό του για να την κάνει να κλάψει, ειδικά στη σκηνή μέσα στο δικαστήριο.
Από τον παραγωγό της ταινίας Ρίτσαρντ Φίσοφ ως τον τελευταίο τεχνικό, όλοι ήταν σίγουροι πως η ταινία δεν θα τελείωνε ποτέ. Ευτυχώς έπεσαν έξω. Η ταινία είχε κέρδη 106 εκατομμύρια δολάρια και τιμήθηκε με πέντε 'Οσκαρ, ανάμεσά τους του Ντάστιν Χόφμαν και της Μέριλ Στριπ.
Οι αποκαλύψεις από την ζωή της Μέριλ Στριπ και άλλες πολλές λεπτομέρειες για την ίδια περιλαμβάνονται στη βιογραφία της "Her Again:Becoming Meryl Streep".