Η Τζένη Καρέζη όπως είναι γνωστό αγαπούσε το σπίτι που είχε στο Πήλιο.
Μάλιστα τους τελευταίους μήνες της ζωής της ήθελε να βρίσκεται στο προσωπικό της καταφύγιο κάτι που τελικά δεν κατάφερε.
«Την άνοιξη του '92, όταν πια οι γιατροί δεν έδιναν καμία ελπίδα, ήθελε να κάνει ένα ταξίδι στο εξοχικό της. Νομίζω ότι πίστευε πως εκεί όλα θ' αλλάξουν. Ήταν το ορμητήριό της. Έλεγε πως αξιοπρέπεια σημαίνει να αποδέχεσαι ότι δεν είσαι τόσο δυνατός όσο νομίζεις, να αφήνεσαι. Και η Τζένη ήταν τόσο δυνατή ώστε να αφεθεί», αναφέρει στο Down Town η Χρυσούλα Μύττη.
Από την πλευρά της η συγγραφέας Λούλα Αναγνωστάκη τονίζει τα εξέης:
«Δέκα μέρες πριν τον θάνατό της, είχα πάει σπίτι της. Άρρωστη πολύ, μου είχε πει πως ίσως και να ήταν η τελευταία φορά που την έβλεπα. Καθόταν στην πολυθρόνα της ντυμένη σαν έφηβη, με αθλητικά παπούτσια. Πρώτη φορά την έβλεπα με αυτά τα παπούτσια. Κάπνιζε ασταμάτητα. Με απελπισία, θυμό για την αδικία, αλλά και με μικρή ελπίδα. Αυτή την εικόνα νομίζω θα κρατήσω μέσα μου. Αυτή περισσότερο από την άλλη, της ηθοποιού που λαμποκοπούσε πάνω στη σκηνή, που θαύμαζε και αγαπούσε ο κόσμος και οι φίλοι της».