Είναι γενικά απίστευτα τα όσα πέρασε η Μάγκυ Ταμπακάκη στο Master Chef.
Αρχικά τα άκουσε όταν αποχώρησε για την αρρώστια του παιδιού της, και στη συνέχεια για την επανένταξή της, ενώ δεν έμεινε ασχολίαστη και η ηλικία της, το ύφος της, την αυτοπεποίθησή της που ήταν υπερβολική και άλλα πολλά, που δεν την άφησαν γενικά σε χλωρό κλαρί, για όσο έμεινε στο παιχνίδι. Όμως,προφανώς λίγα ήξεραν για εκείνην...
Η Μάγκυ μιλάει στο Down Town και αποκαλύπτει πολλά...
Ακολουθεί απόσπασμα:
Όταν επέστρεψες στο παιχνίδι τη δεύτερη φορά είδες ένα εχθρικό κλίμα απέναντί σου;
Είδα στα πρόσωπα των συμπαικτών μου ζωγραφισμένη την απογοήτευση. Κάποιοι παίκτες με αποκάλεσαν ανήθικη αλλά δεν δέχομαι τον χαρακτηρισμό. Όσον αφορά στο περιστατικό, το παιδί μου υποφέρει από ασθματική βρογχίτιδα και ο άντρας μου έπρεπε να το διαχειριστεί μόνος του. Οπότε το παιδί μπήκε ένα βράδυ στο νοσοκομείο γιατί δεν μπορούσε να αναπνεύσει σωστά αλλά πήρε αγωγή και του πέρασε. Όταν η παραγωγή μού πρότεινε να ξαναμπώ στο παιχνίδι ο άντρας μου, μού είπε ότι είναι έτοιμος να αναλάβει οποιαδήποτε δυσκολία.
Όταν αρρώστησε το παιδί σου είπες πως βρέθηκες σε «δίλημμα» για το αν θα φύγεις από το παιχνίδι.
Εκείνη τη νύχτα είχα ήδη ετοιμάσει τη βαλίτσα μου, άρα ήταν μία ήδη ειλημμένη απόφαση. Ανάθεμα την ώρα που χρησιμοποίησα τη λέξη «δίλημμα». Δεν υπήρχε δίλημμα για μένα. Η απόφαση είχε παρθεί. Έκανα λάθος σαν βλάκας. Δεν φαντάστηκα ότι θα ακουγόταν άσχημα, που όντως ακούστηκε. Δεν θα ξεχάσω ένα σχόλιο που διάβασα στο Instagram κάτω από φωτογραφία του παιδιού μου το οποίο με πλήγωσε πολύ: «Ντροπή σου που στέλνεις το παιδί σου σε παιδοψυχολόγους προκειμένου να κάνεις το όνειρό σου πραγματικότητα. Σε τέτοιες περιπτώσεις καλύτερη η στείρωση παρά να κάνεις παιδιά». Καταρχάς, δεν πήγα το παιδί μου σε παιδοψυχολόγο. Δεύτερον, θα ήθελα το παιδί μου να μεγαλώσει μαθαίνοντας ότι πρέπει πάντα να κυνηγάει τα όνειρά του ανεξαρτήτως της κάθε αντιξοότητας παρά να μεγαλώσει με μία μάνα που πάνω στα νεύρα της θα έλεγε «θυσίασα τη ζωή μου για σένα».
Ο άντρας σου έχασε πολλά κιλά όλο αυτό το διάστημα.
Κατ’ αρχάς, ο άντρας μου έχει και έπρεπε να αδυνατίσει και να γυμνάζεται. Δεύτερον, πίστευε ότι όταν θα έβγαινα από το παιχνίδι θα γινόμουν διάσημη και μου είπε «πρέπει να έχεις δίπλα σου έναν όμορφο άντρα». Όταν τον γνώρισα ήταν 30 κιλά λιγότερα οπότε πάντα το είχε άχτι. Εγώ όμως πιστεύω ότι πάντα είχα έναν όμορφο άντρα ανεξαρτήτως των κιλών. Είμαι φουλ ερωτευμένη και όταν τον πρωτογνώρισα πίστευα ότι δεν θα υπήρχε τρόπος να με αγγίξει ποτέ άλλος άντρας.
Πότε μάθατε για την αρρώστια του;
Το ανακαλύψαμε πέρυσι, βγήκε σε σύνταξη από την αεροπορία και ήρθαμε στην Ελλάδα. Ήταν ερωτευμένος με την Ελλάδα και τον τρόπο ζωής και ήθελε να έρθουμε εδώ για να είναι χαλαρός καθώς είναι μία αρρώστια που συνδέεται άμεσα με την ψυχολογία.
Είναι αισιόδοξοι οι γιατροί;
Είμαστε εμείς αισιόδοξοι και ποτέ δεν το αντιμετωπίσαμε σαν αρρώστια. Το χειρότερο που μπορεί να συμβεί είναι να πέσει σε αναπηρικό καροτσάκι. Εμένα όμως δεν με φοβίζει τίποτα. Ό,τι δεν σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό. Όλα αντιμετωπίζονται. Η μάνα μου πέθανε από καρκίνο στα 7 μου και ήταν τραυματικό. Άλλαξα πολύ και κλείστηκα στον εαυτό μου, έγινα πολύ ψυχρός άνθρωπος. Όταν γνώρισα τον Φραντσέσκο ήταν ο μόνος άνθρωπος που αγάπησα τόσο δυνατά μετά τη μάνα μου και είχα πάντα το φόβο ότι μπορεί να του τύχει κάτι και να τον χάσω και αυτόν. Όταν έμαθα ότι είναι άρρωστος κλονίστηκα αλλά υποσχέθηκα στον εαυτό μου ότι θα κάνω τα πάντα για εκείνον και τίποτα δεν θα μας πτοήσει.
Ποιο είναι το όνειρό σου;
Ο λόγος που ήρθαμε στην Ελλάδα είναι κάποια στιγμή ν’ ανοίξουμε το δικό μας εστιατόριο με το πολύ 25 άτομα. Ο Φραντσέσκο θα είναι στη σάλα γιατί είναι ο πιο φωτεινός άνθρωπος και η ξινή -εγώ δηλαδή- πίσω στην κουζίνα.