Συναγερμός έχει σημάνει στη Λευκωσία με αφορμή το ενδεχόμενο χτυπήματος του Ιράν στο ισραηλινό έδαφος και φυσικά την πιθανότητα διάχυσης της βίας στη Μέση Ανατολή.
Μιλώντας στο Delphi Forum ο Κύπριος ΥΠΕΞ Κωνσταντίνος Κόμπος ανέφερε ότι στο παρελθόν υπήρχε η δυνατότητα της προβλεψιμότητας, η οποία λειτουργούσε ως υπόβαθρο για να μπορεί κανείς να αντιμετωπίσει μια κρίση όταν αυτή προέκυπτε. «Αυτή τη στιγμή, δεν υπάρχει αυτή η προβλεψιμότητα», σημείωσε.
Όπως τόνισε, η Κυπριακή Δημοκρατία προετοιμάζεται για όλα τα πιθανά ενδεχόμενα, ωστόσο όλα θα πρέπει να γίνουν με μεγάλη ταχύτητα, καθώς ο διπλωματικός και ο πολιτικός χρόνος έχουν συμπιεστεί. Παράλληλα, εξήγησε ότι ένα τέτοιο σενάριο αντίδρασης από το Ιράν θα αποτελέσει κλιμάκωση και επέκταση της κρίσης της Μέσης Ανατολής, με τον χειρότερο δυνατό τρόπο.
«Το μήνυμα που εμείς θέλουμε να μεταφέρουμε είναι αυτοσυγκράτηση», σημείωσε ο κ. Κόμπος, τονίζοντας ότι οι συνέπειες μιας τέτοιας κλιμάκωσης θα είναι απρόβλεπτες.
«Ως Κυπριακή Δημοκρατία είμαστε άμεσα επηρεαζόμενοι από αυτό με πολλούς τρόπους», ανέφερε ο Υπουργός Εξωτερικών της Κύπρου.
Και όντως, η Κύπρος επηρεάζεται με πολλούς τρόπους, σίγουρα δε πολύ περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο των κοντινών δυτικών κρατών από τις φημολογούμενες εξελίξεις, αφού, πέρα από τον τουρκικό παράγοντα με την ουδόλως εποικοδομητική του στάση στο Μεσανατολικό, μία σειρά ιδιαιτεραιοτήτων καθιστούν το νησί μέρος της ευρύτερης διένεξης, είτε το θέλει είτε όχι.
Πρώτα είναι η γεωγραφική εγγύτητα: αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι η Κύπρος απέχει 200 χιλιόμετρα από τις ακτές του Λιβάνου, περίπου όσο η Αθήνα από την Πάτρα. Αν σ’ αυτόν τον αριθμό προστεθούν άλλα 60 μόλις χιλιόμετρα, τότε προκύπτει η απόσταση της Κύπρου από τη Χάιφα και το βόρειο Ισραήλ — την εμπόλεμη ζώνη πλέον της χώρας με τη Χεζμπολάχ, το proxy του Ιράν στο Λίβανο. Αυτό, παράλληλα, αυξάνει το φόβο της Λευκωσίας για μεγάλες ροές προσφύγων και μεταναστών, τις οποίες όμως η Λευκωσία δεν μπορεί πλέον να διαχειριστεί.
Μετά, είναι η πολιτική ιδιαιτερότητα της Κύπρου. Η Λευκωσία έχει αναπτύξει, ειδικά τον τελευταίο χρόνο, μια πολυεπίπεδη εξωτερική πολιτική, με την οποία κατάφερε να ενδυναμώσει την πολύ στενή έως και συμμαχική σχέση της με το Ισραήλ, χωρίς όμως να παραμελεί τις παραδοσιακές της σχέσεις, τόσο με τους Παλαιστίνιους όσο και με τον αραβικό κόσμο ευρύτερα. Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι μετά την 7/10 ο ΥΠΕΞ Κωνσταντίνος Κόμπος έχει πραγματοποιήσει επισκέψεις σχεδόν σε όλα τα κράτη της περιοχής και του Κόλπου, σε κάποια μάλιστα επανειλημμένα. Μέσω αυτών των επαφών -ειδικά με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα- οι οποίες έχουν λάβει μια πρωτόγνωρη ώθηση έγινε κατορθωτή σε μεγάλο βαθμό και η πρωτοβουλία του Νίκου Χριστοδουλίδη, το σχέδιο «Αμάλθεια», το οποίο εξελίσσεται σε πολύτιμη γέφυρα με την Γάζα και τους εκεί αμάχους.
Οι ισορροπίες που κράτησε και κρατά η Λευκωσία βοήθησαν στη συντήρηση της εμπιστοσύνης και με τα δύο μέρη στο Μεσανατολικό και την ανάδειξη της Κύπρου σε αμερόληπτο μεσολαβητή τόσο για το Ισραήλ όσο και για τους Άραβες. Αυτή είναι η προσέγγιση και της πλειονότητας του πολιτικού κόσμο και ενδεικτική αυτού είναι και η απόρριψη προτάσεων του ΑΚΕΛ για ένα σκληρό ψήφισμα κατά του Ισραήλ από την ολομέλεια της Βουλής προ ημερών, κάτι που προκάλεσε την οργή της αριστεράς.
Επιπροσθέτως, οφείλει κανείς να σημειώσει την παρουσία των κυρίαρχων βρετανικών Βάσεων στην Κύπρο. Κυρίαρχες, καθώς με βάση της Συνθήκη Εγκαθίδρυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας έχουν εξαιρεθεί από τα εδάφη που δόθηκαν στη χώρα και παραμένουν έδαφος της Βρετανίας. Χρησιμοποιούνται δε διαχρονικά ως ορμητήριο για επιθέσεις του ΝΑΤΟ σε περίπτωση συρράξεων στην περιοχή, χωρίς η Λευκωσία να έχει λόγο.
Αυτές, όπως και η μεγέθους έως και 30.000 ατόμων εβραϊκή αλλά και ισραηλινή κοινότητα στο νησί, θεωρούνται δυνητικοί στόχοι σε περίπτωση που το Ιράν καταφύγει και πάλι στην τρομοκρατία, ως απάντηση στο χτύπημα του Ισραήλ σε κτήριο δίπλα στο Πρoξενείο του Ιράν στη Δαμασκό. Δεν είναι, άλλωστε, η πρώτη φορά που η εβραϊκή κοινότητα στο νησί είναι ο βασικός στόχος, σε επιθέσεις που αποκαλύφθηκαν εγκαίρως, ευτυχώς. Σχεδιασμένες από Ιρανούς που ζουν στα κατεχόμενα και οι οποίοι καθοδηγούνταν από αλλού, οι επιθέσεις φτάνουν μέχρι και δολοφονίες από άτομα που θα παρίσταναν τους ντιλιβεράδες. Στόχοι θα ήταν σε όλες τις περιπτώσεις κυρίως Εβραίοι και Ισραηλινοί που διαμένουν στην Κύπρο, οι επιχειρήσεις τους και δυτικές πρεσβείες.
Στην τελευταία, μάλιστα, οργανωμένη επίθεση που αποτράπηκε, τον περασμένο Οκτώβριο, βρέθηκαν ονόματα και διευθύνσεις σχολείων στα οποία φοιτούν παιδιά ξένων και διπλωματών, ακόμα και το όνομα δημοσιογράφου η αρθρογραφία του οποίου είχε ενοχλήσει και ο οποίος ακόμη παρακολουθείται διακριτικά από την αστυνομία για την προστασία του.
Σ’ αυτό, λοιπόν, το πολύπλοκο όσο και κρίσιμο σκηνικό, η Λευκωσία καλείται όχι μόνο να διατηρήσει λεπτές ισορροπίες αλλά και να προστατέψει την ίδια τη χώρα από προβλέψιμες και μη απειλές.
Πηγή: ΕΡΤ