Παρασκευή 30 Μάη 1941, οι Γερμανοί καταλαμβάνουν και το τελευταίο κομμάτι ελληνικής γης. Η Κρήτη είναι πλέον στα χέρια τους. Στην Ακρόπλη, εκεί που άλοτε κυμάτιζε η γαλανόλευκη, εδώ και ένα μήνα κυματίζει (φρουρούμενη) η μισητή χιτλερική σημαία. Το πρωί της 31ης Μάη η χιτλερική σημαία δεν υπάρχει πια.
«Κατά τη νύκτα της 30ής προς την 31η Μαΐου υπεξηρέθη η επί της Ακροπόλεως κυματίζουσα γερμανική πολεμική σημαία παρ' αγνώστων δραστών. Διενεργούνται αυστηραί ανακρίσεις. Οι ένοχοι και οι συνεργοί αυτών θα τιμωρηθώσι διά της ποινής του θανάτου» λέει η ανακοίνωση της γερμανική Κομαντατούρ που εκδόθηκε στις 31 Μάη.
Δράστες δύο Ελληνες πατριώτες που βάλθηκαν να χαλάσουν τη γιορτή των Γερμανών.
Βράδυ Παρασκευής προς Σάββατο 31 του Μήνα, ο Μανόλης Γλέζος και ο Απόστολος (Λάκης) Σάντας σκαρφαλώνουν στο βράχο της Ακρόπολης και κατεβάζουν από τον ιστό τη χιτλερική σβάστικα.
«Λύσαμε το συρματόσχοινο, συνεχίζει, και τραβήξαμε για να την κατεβάσωμε. Μα την είχαν μπλέξει στην κάτω άκρη της με τρία συρματόσχοινα που στήριζαν τον κοντό. Κρεμιόμαστε και οι δυο για την κατεβάσωμε, μα δεν κατέβαινε. Αρχίσαμε με τη σειρά να σκαρφαλώνουμε στον σιδερένιο κοντό για να τη φτάσωμε και να την κόψωμε. Μα ήταν αδύνατο να τη φτάσωμε. Κουρασμένοι σταθήκαμε για λίγο κι απογοητευτήκαμε, σκεφτόμαστε τι να κάνωμε. Να φύγωμε χωρίς τη σημαία λάφυρο, δεν το σκεφτήκαμε ούτε στιγμή. Και μέσα στην ένταση της σκέψης μας, σκεφτήκαμε να σπάσωμε τα τρία συρματόσχοινα για να μπορέσωμε να τη σπάσωμε». Αρχισαν τότε «με χέρια και με δόντια» και σε λίγο το μισητό σύμβολο κατέβηκε. Εσκισαν τον αγκυλωτό σταυρό και την υπόλοιπη σημαία την έκαναν ρολό και την πέταξαν στη σπηλιά. «Ακούσαμε το γδούπο της και ησυχάσαμε» αφηγείται ο Λάκης Σάντας.
Η είδηση για το γκρέμισμα της μισητής σβάστικας από τον ιερό βράχο της Ακρόπολης φτάνει γρήγορα απ' άκρη σ' άκρη στη μουδιασμένη Ελλάδα· προκαλεί μεγάλο πατριωτικό ενθουσιασμό και κάνει ν' ανθίσει η ελπίδα, γεμίζει κουράγιο και δύναμη το λαό μας.
Η αντίσταση στους Γερμανούς είχε ήδη αρχίσει. Τρεισήμιση χρόνια αργότερα η Αθήνα και σιγά σιγά όλη η χώρα απελευθερώνεται με καθοριστική συμβολή του λαού της.