Την στιγμή που τεράστιοι πληθυσμοί του πλανήτη εξαρτούν την ζωή τους και το μέλλον τους από την γεωργική παραγωγή το εμβαδόν της ωφέλιμης καλλιεργήσιμης γης , σε παγκόσμια κλίμακα , λιγοστεύει. Μάλιστα , οι ειδικοί κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου θεωρώντας ότι η υποβάθμιση της ποιότητας του εδάφους είναι μια βραδυφλεγής βόμβα.
Έτσι, η παγκόσμια οικονομία βρίσκεται απέναντι σε ένα τεράστιο πρόβλημα: Την στιγμή που ο παγκόσμιος πληθυσμός αυξάνεται σταθερά, η ωφέλιμη γη συρρικνώνεται. Οι αριθμοί επιβεβαιώνουν την τάση αυτή:κάθε χρόνο, 24 δισεκατομμύρια τόννοι γόνιμου εδάφους χάνονται εξαιτίας της διάβρωσης, των πλημμυρών, των μεταλλευτικών δραστηριοτήτων και της εντατικής γεωργίας. Την ίδια στιγμή ,η καλλιεργήσιμη γη χάνεται με ρυθμό 1,000 τετραγωνικών χιλιομέτρων την ημέρα. Αποκαλυπτικό για την έκταση του προβλήματος είναι το γεγονός ότι σύμφωνα με επίσημες πηγές στην Κίνα, σχεδόν το ένα πέμπτο της γεωργικής γης είναι μολυσμένο.
Οι μεγαλύτερες απώλειες προέρχονται από την κατασκευή των δρόμων και τις επεκτάσεις των πόλεων και των βιομηχανικών εγκαταστάσεων. Οι παρεμβάσεις που γίνονται στην γη έχουν ως αποτέλεσμα των "θάνατο" των μικροοργανισμών που κάνουν κάνουν μια χούφτα χώμα ένα ζωντανό μικρόκοσμος. Από τη στιγμή που η ζωή έχει εξαλειφθεί, το μόνο που απομένει είναι νεκρή ύλη και επομένως άχρηστη για γεωργική αξιοποίηση γη. Η επέκταση των πόλεων όχι μόνο θάβει τεράστιες εκτάσεις κάτω από το τσιμέντο ενώ ταυτόχρονα επηρεάζεται και η ύδρευση με βρόχινο νερό ευρύτερων περιοχών. Παράλληλα , η εξάντληση του εδάφους από την αποψίλωση των δασών, την υπερ-λίπανση και την υπερβόσκηση μπορεί να μετατρέψει τη καλλιεργήσιμη γη σε έρημο. Και τότε οι κλιματικοί παράγοντες, όπως η ξηρασία αποτελούν τον καταλύτη σε μια αλυσιδωτή αντίδραση.
Και φυσικά οι ζημιές είναι ανεπανόρθωτες. Και φυσικά οι μέθοδοι γεωργικής και κτηνοτροφικής παραγωγής επηρεάζουν άμεσα την ποιότητα της γης και την οδηγούν αργά και μεθοδικά σε μαρασμό και σε "θάνατο". Για παράδειγμα, οι φυτείες με μονοκαλλιέργειες χρειάζονται μεγάλες ποσότητες λιπασμάτων και φυτοφαρμάκων για να παραμένουν παραγωγικές. Ορισμένοι τύποι φυτοφαρμάκων βλάπτουν το φυσικό βιόκοσμο του εδάφους,που οδηγεί στη μείωση της γονιμότητας του εδάφους. Αλλά και ο τρόπος και οι μέθοδοι των κτηνοτροφικών εκμεταλλεύσεων οδηγεί σε αντίστοιχα αποτελέσματα στην ποιότητα του εδάφους.Ήδη τα κτηνοτροφικά απόβλητα έχουν καταστρέψει τεράστιες εκτάσεις γης στην κεντρική και στην βόρεια Ευρώπη.
Για να συνειδητοποιήσει κανείς το μέγεθος της καταστροφής ένα στοιχείο είναι αρκετό: Η φύση "χρειάζεται" 2.000 χρόνια για να παράξει ένα στρώμα γόνιμου εδάφους 10 εκατοστών στο οποίο τα φυτά μπορούν να αναπτυχθούν