Εορτολόγιο - Βίοι Αγίων: Σήμερα Κυριακή 22 Μαρτίου, είναι της Σταυροπροσκυνήσεως, Γ΄ Κυριακή των Νηστειών και γιορτάζουν οι: Δρόσος, Δροσίδα, Δροσούλα, Δροσία, Δρόσω, Δροσοσταλία, Δροσοσταλίδα, Δροσίς.
Οι Άγιοι των οποίων τη μνήμη τιμά σήμερα 22 Μαρτίου η Εκκλησία μας, είναι: Γ΄ Κυριακή των Νηστειών - Της Σταυροπροσκυνήσεως, Άγιος Βασίλειος Ιερομάρτυρας Πρεσβύτερος Άγκυρας, Οι Αγίες Καλλίνικη και Βασίλισσα, Άγιος Ευθύμιος ο Πελοποννήσιος, Αγία Δροσίδα και των συν αυτη πέντε Παρθένων, Άγιος Δημήτριος ο Ιερομάρτυρας, Αγία Σοφία η Οσιομάρτυς, Άγιος Βασίλειος ο Ιερομάρτυρας και Θαυματουργός Επίσκοπος Μανγκαζίας Σιβηρίας, Άγιοι Οκτώ εν Φθιώτιδι, Σύναξη της Παναγίας της Τσαμπίκας στην Ρόδο, Άγιος Γρηγόριος ο ιερομάρτυς, Σύναξις των Φθιωτών Αγίων.
Διαβάστε αναλυτικά τη ζωή των Αγίων των οποίων τη μνήμη τιμά σήμερα 22 Μαρτίου η Εκκλησία μας:
Αγία Δροσίδα και των συν αυτη πέντε Παρθένων
Η Αγία Δροσίδα, ήταν κόρη του αυτοκράτορα Τραϊανού (98-117), ο οποίος βασάνιζε και θανάτωνε πολλούς χριστιανούς, των οποίων τα λείψανα άφηνε άταφα. Όμως πέντε «κανονικές», δηλαδή πέντε παρθένες, έβγαιναν κρυφά τη νύκτα και ενταφίαζαν τα λείψανα των χριστιανών στο ασκητήριό τους.
Στο έργο αυτό βοηθούσε και η Δροσίδα, η οποία είχε παραδειγματιστεί από τη ζωή και τη προσφορά των μοναχών. Ο μνηστήρας της όμως, παρακολούθησε την Δροσίδα και τη συνέλαβε την ώρα του ενταφιασμού. Όταν η αγία και οι πέντε μοναχές παρουσιάστηκαν στον Τραϊανό, ο αυτοκράτορας ταραγμένος διέταξε να θανατώσουν αμέσως τις πέντε μοναχές και να φυλάττουν με προσοχή την κόρη του.
Η αγία κατόρθωσε κάποιο βράδυ να διαφύγει από τα ανάκτορα και βρήκε καταφύγιο στο σπίτι κάποιων χριστιανών. Εκεί έπειτα από οκτώ ημέρες και ενώ προσευχόταν, εκοιμήθη ειρηνικά.
Άγιος Βασίλειος Ιερομάρτυρας Πρεσβύτερος Άγκυρας
Ο Άγιος Βασίλειος έζησε στα χρόνια του Ιουλιανού του Παραβάτη (360-363). Τον κατήγγειλαν στον έπαρχο Σατουρνίνο, ότι ειρωνευόταν και κατηγορούσε τις ενέργειες του Ιουλιανού κατά της Εκκλησίας. Τότε διατάχθηκε από τον έπαρχο να δηλώσει δημόσια άρνηση του Ιησού Χριστού.
Ο πιστός Ιερέας χαμογέλασε στην απαίτηση αυτή του έπαρχου και δήλωσε ότι ή ζωή του όλη άνηκε στο Ευαγγέλιο και το Σωτήρα των ψυχών. Όταν ο έπαρχος απείλησε ότι θα τον βασανίσει σκληρά αν δεν αρνηθεί το Χριστό, τότε αυτός απάντησε: «Πώς δε, ενόμισας ότι εγώ θα ήρνούμην τον Χριστόν, αφού και ο τελευταίος εκ των πιστευόντων εις Αυτόν λαϊκών της ενορίας μου, είναι πρόθυμος να χύση το αίμα του δια την αγίαν μας πίστιν;». Ο Σατουρνίνος, τότε, τον βασάνισε και τον φυλάκισε.
Μετά από μερικές ήμερες, πέρασε από την Άγκυρα ο Ιουλιανός. Πληροφορήθηκε για τον πρεσβύτερο Βασίλειο και διέταξε να τον φέρουν μπροστά του. Άλλα διαπίστωσε ότι η πίστη του χριστιανού Ιερέα ήταν ακόμη ισχυρότερη. Τότε έδωσε διαταγή και τον θανάτωσαν με μαρτυρικό τρόπο. Έτσι μαρτύρησε ο Άγιος Βασίλειος, το έτος 362 μ.Χ. και έλαβε το αμαράντινο στέφανο της δόξας του Θεού.
Οι Αγίες Καλλίνικη και Βασίλισσα
Οι Αγίες Βασίλισσα και Καλλινίκη κατάγονταν από τη Γαλατία. Επειδή η Αγία Βασίλισσα ήταν πλούσια, έδινε χρήματα στην Αγία Καλλινίκη για να πηγαίνει στις φυλακές και να τα παρέχει στους εγκλείστους Χριστιανούς για τη διατροφή τους, με σκοπό να προσεύχονται υπέρ αυτής. Επιθυμούσε να τους κάνει πρόθυμους για το μαρτύριο και να τους παρασταθεί, ώστε να μην χάνουν το θάρρος στις θλίψεις τους.
Κάποια, λοιπόν, μέρα, αφού συνελήφθη η Καλλινίκη και ρωτήθηκε τίνος είναι τα χρήματα, επειδή δεν γνώριζε να λέει ψέματα, ομολόγησε. Γι' αυτό την έδεσαν και την παρέδωσαν στον άρχοντα. Και αφού συνελήφθη και η Αγία Βασίλισσα, παρουσιάσθηκε ενώπιόν του στο δικαστήριο. Και οι δύο ομολόγησαν με παρρησία τον Χριστό και υποβλήθηκαν σε διάφορα βασανιστήρια, εξαναγκαζόμενες να αρνηθούν την πίστη τους και να θυσιάσουν στα είδωλα. Επειδή όμως δεν πείσθηκαν, με ξίφος τους απέκοψαν τις ιερές κεφαλές.
Νίκησαν έτσι τον διάβολο και απόλαυσαν τη βασιλεία των ουρανών. Το μαρτύριο των Αγίων Μαρτύρων Βασιλίσσης και Καλλινίκης έγινε το έτος 252 μ.Χ. επί αυτοκράτορα Γάλλου (251-253 μ.Χ.)
Άγιος Ευθύμιος ο Πελοποννήσιος
Ο Αγιος Οσιομάρτυς Ευθύμιος, κατά κόσμο Ελευθέριος, καταγόταν από πλούσια οικογένεια της Δημητσάνας. Εκπαιδεύτηκε στη σχολή της πόλεως αυτής και συνέχισε τις σπουδές του, μαζί με τον αδελφό του Ιωάννη, στην Πατριαρχική Ακαδημία Κωνσταντινουπόλεως. Στην συνέχεια μετέβη στο Ιάσιο της Ρουμανίας, όπου βρισκόταν ο πατέρας του με τα μεγαλύτερα αδέλφια του Γεώργιο και Χρήστο.
Ο Ελευθέριος αποφάσισε να έλθει στο Αγιο Όρος, για να καρεί μοναχός. Μην μπορώντας όμως να πραγματοποιήσει την επιθυμία του, λόγω των συνθηκών που επικρατούσαν, μετέβη στο Βουκουρέστι, όπου παρέμεινε κοντά στο Γάλλο πρόξενο, έπειτα δε σε Ρώσο ανώτερο αξιωματούχο. Αργότερα προσκολλήθηκε σε κάποιους Τούρκους και κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του προς την Κωνσταντινούπολη αρνήθηκε τον Χριστό, εξισλαμίσθηκε και ονομάσθηκε Ρεσίτης.
Αμέσως μετά την περιτομή του, αισθανόμενος τύψεις συνειδήσεως, ζητούσε να επανέλθει στην πατρώα πίστη. Ήλθε, λοιπόν, στην Κωνσταντινούπολη και από εκεί, αφού διευκολύνθηκε από τη Ρωσική πρεσβεία, έφθασε στο Αγιο Όρος, όπου συνάντησε στη Λαύρα τον Πατριάρχη Αγιο Γρηγόριο τον Ε', προς τον οποίο εξομολογήθηκε τα αμαρτήματά του και έτυχε από αυτόν προστασίας και παρηγοριάς. Αφού περιήλθε πολλές σκήτες και μονές εξομολογούμενος την εξωμοσία του και ζώντας με προσευχή, άσκηση και νηστεία, εκάρη μοναχός με το όνομα Ευθύμιος.
Προπεμφθείς από πολλούς μοναχούς του Αγίου Όρους, έφθασε στο Γαλατά της Κωνσταντινουπόλεως στις 19 Μαρτίου του 1814 μ.Χ., συνοδευόμενος από έναν μοναχό με το όνομα Γρηγόριος . Αφού εκοινώνησε των Αχράντων Μυστηρίων κατά την Κυριακή των Βαΐων, έβγαλε το μοναχικό ένδυμα, ντύθηκε με τουρκικά ενδύματα, έβαλε μετάνοια στο συνοδίτη μοναχό Γρηγόριο και ξεκίνησε την πορεία προς το μαρτύριο. Παρουσιάσθηκε ενώπιον του βεζίρη Ρουσούτ πασά και, αφού καταπάτησε ενώπιον αυτού το τουρκικό φέσι, ομολόγησε τον Ιησού Χριστό Θεό αληθινό και δήλωσε ότι αρνείται την θρησκεία του Μωάμεθ.
Κατά διαταγή του βεζίρη ο Μάρτυς ρίχτηκε στη φυλακή, όπου βασανίστηκε σκληρά. Και όταν πάλι προσήχθη για δεύτερη φορά ενώπιον του άρχοντος, ούτε και αυτήν την φορά δεν ενέδωσε στις κολακείες και στις απειλές. Με σταθερό φρόνημα και γενναία ψυχή ο Οσιομάρτυς Ευθύμιος ομολογούσε το όνομα του Κυρίου.
Έτσι αποκεφαλίσθηκε στην Κωνσταντινούπολη στις 22 Μαρτίου 1814 μ.Χ. Οι συμπατριώτες του, για να τον τιμήσουν, έκαναν ναό στο όνομα του μαζί με αυτό του εθνομάρτυρα Πατριάρχη Γρηγορίου του Ε' στη Δημητσάνα.
Η Εκκλησία τιμά την μνήμη του Οσιομάρτυρος Ευθυμίου και την 1η Μαΐου, μαζί με τους συναθλητές του Ιγνάτιο και Ακάκιο.
Άγιος Δημήτριος ο Ιερομάρτυρας
Ο Άγιος Ιερομάρτυρας Δημήτριος (Ιβανώφ) ήταν πατέρας της Οσιομάρτυρος Σοφίας, ηγουμένης εν Κιέβω. Μαρτύρησε το 1934, χωρίς να έχουμε παρισσότερες λεπτομέρειες για το μαρτύριο του Αγίου.
Αγία Σοφία η Οσιομάρτυς
Η Αγία Οσιομάρτυς Σοφία ήταν θυγατέρα του Αγίου Δημητρίου (Ιβανώφ) και ηγούμενη σε μονή του Κιέβου. Μαρτύρησε το έτος 1941. Δεν έχουμε περισσότερες λεπτομέρειες για τον βίο και το μαρτύριο της Αγίας.
Άγιος Βασίλειος ο Ιερομάρτυρας και Θαυματουργός Επίσκοπος Μανγκαζίας Σιβηρίας
Ο Άγιος Ιερομάρτυς Βασίλειος γεννήθηκε στην πόλη του Γιαροσλάβ της Ρωσίας το έτος 1583 μ.Χ. Εξελέγη Επίσκοπος Μανγκαζίας της Σιβηρίας και μαρτύρησε το έτος 1602 μ.Χ. Η Εκκλησία εορτάζει στις 6 Ιουνίου την ανακομιδή των ιερών λειψάνων αυτού και στις 10 Μαΐου τη μετακομιδή αυτών από τη Μανγκαζία στο Τουρουχάνσκ.
Άγιοι Οκτώ εν Φθιώτιδι
«Τη Κυριακή, προ του Ευαγγελισμού, την σύναξιν των οκταρίθμων εν Φθιώτιδι Αγίων εορτάζομεν». Δεν έχουμε άλλες λεπτομέρειες για τον βίο των Αγίων.
Σύναξη της Παναγίας της Τσαμπίκας στην Ρόδο
Η εικόνα της Παναγίας της Τσαμπίκας βρισκόταν αρχικά στο Μοναστήρι της Παναγίας του Κύκκου (Κύπρος). Από την Κύπρο, με θαυματουργικό τρόπο, η εικόνα έφευγε και πήγαινε στο βουνό Ζαμβύκη του Αρχάγγελου της Ρόδου. Η απώλεια της εικόνας προκάλεσε αναστάτωση στους μοναχούς του Κύκκου που κατέβαλαν κάθε δυνατή προσπάθεια για να την εντοπίσουν.
Στο βουνό Ζαμβύκη η Παναγία κρύβεται από τα βλέμματα των Χριστιανών σε ένα κυπαρίσσι. Όμως πολύ ταπεινά και απλά φανερώνεται σε βοσκό που μένει στην απέναντι περιοχή της βρύσης του Αιμαχού (Γιεμαχιού). Ο βοσκός είδε το φως της Παναγίας αλλά αρχικά δεν έδωσε καμία σημασία. Το είδε και την επόμενη βραδιά. Όταν όμως το είδε και για τρίτη φορά αποφάσισε να ανεβεί στο απέναντι βουνό, για να δει από κοντά με τα μάτια του, τι ήταν αυτό το φως.
Όταν έφθασε στο ύψωμα ο βοσκός μαρμάρωσε στο θέαμα που είδε να προβάλλεται μπροστά του. Είδε την εικόνα της Παναγίας να φωτίζεται από ακοίμητο κανδήλι στο «κυπαρίσσι το αεράτο» (έτσι λέγεται το δέντρο που είχε σταθμεύσει η Μεσίτρια των ανθρώπων). Από το γεγονός αυτό πήρε η εικόνα και το όνομα της, αφού η λέξη «τσάμπα», στην τοπική διάλεκτο της ρόδου σημαίνει σπίθα, φωτιά.
Αυτό το κυπαρίσσι σώζεται μέχρι σήμερα και στη ρίζα του υπάρχει μια τρύπα που σε πολύ τακτά χρονικά διαστήματα βγάζει ζεστό και κρύο αέρα.
Τελικά οι Κυκκώτες εντόπισαν την εικόνα στο νησί της Ρόδου και την μετέφεραν πίσω στην Κύπρο. Η εικόνα όμως και πάλι γύρισε πίσω στο βουνό της. Οι Κύπριοι όταν την ξαναέφεραν πίσω για να είναι σίγουροι ότι είναι η εικόνα τους, την έκαψαν λίγο από πίσω για να έχουν κάποιο σημάδι που θα την αναγνώριζαν πιο εύκολα. Η εικόνα όμως και για τρίτη φορά έρχεται στη νέα της κατοικία (το σημάδι σώζεται πολύ καθαρά μέχρι σήμερα).
Η εικόνα από τότε δεν έφυγε ποτέ από τη Ρόδο. Όταν ζητήθηκε να μεταφερθεί για προσκύνημα σε άλλα μέρη της Ελλάδος αυτή επέστρεψε και πάλι πίσω. Όταν το 2002 μ.Χ. κτίστηκε παρεκκλήσι προς τιμή της Παναγίας της Τσαμπίκας στο Πέρα Χωριό στην Κύπρο και οι κάτοικοι ζήτησαν να γίνει το εγκαίνιο του την 24η Ιουλίου, ο Μητροπολίτης Ρόδου, κ.κ. Κύριλλος, συνοδευόμενος από τρείς κληρικούς, έφερε την εικόνα στην Κύπρο, τέλεσε το εγκαίνιο του ναού και η εικόνα για πρώτη φορά έφυγε από τη θέση της για τρεις μέρες.
Το Μοναστήρι της Παναγίας της Τσαμπίκας, γιορτάζει το Γενέσιο της Θεοτόκου την 8η Σεπτεμβρίου και την Γ΄ Κυριακή των Νηστειών (Σταυροπροσκύνησης).
Ένα από τα παλιότερα θαύματα της Παναγίας Τσαμπίκας είναι και αυτό που συνδέεται με τα μεγάλα κτήματα γύρω από το Μοναστήρι. Αυτά τα κτήματα ανήκαν σ έναν Τούρκο Πασά, του οποίου η γυναίκα δεν τεκνοποιούσε. Εκείνη μαθαίνοντας για την Παναγία, προσευχήθηκε κι έφαγε το φυτιλάκι που έκαιγε στο καντήλι της εικόνας της. Έγινε το θαύμα κι έμεινε έγκυος. Ο Τούρκος δεν μπορούσε να πιστέψει πως το παιδί ήταν δικό του. Ούτε πίστευε πως επρόκειτο για θαύμα. Όταν όμως γεννήθηκε το μωρό, κρατούσε στη μικρή χούφτα του το φυτιλάκι του καντηλιού. Έτσι, ο Τούρκος Πασάς δώρισε στην εκκλησία όλα αυτά τα κτήματα που βρίσκονται γύρω απ το ναό.
Άγιος Γρηγόριος ο ιερομάρτυς
Στον «Ανέκδοτο Κώδικα της Μητροπόλεως Νέων Πατρών» αναφέρονται επί λέξει για τον ιερομάρτυρα Γρηγόριο τα εξής:
«Ὕστερα ἀπό αὐτόν (τόν Ἰωάσαφ) ἐχειροτονήθει (ἐπίσκοπος) ὁ Θηβαῖος κύρ Γρηγόριος, σπουδαῖος, ἐφημέριος τῆς Μεγάλης Ἐκκλησίας, τόν ὁποῖον μέσα εἰς τήν Μητρόπολιν τόν ἐφόνευσαν εἰς τήν ἁγίαν Τράπεζαν οἰ κατοικοῦντες ἀλλόφυλοι τήν παραμονήν τοῦ Ἀκαθίστου, βαστώντας τό ποτήριον εἰς τό χέρι, καί ἦτον παρόντες πλλοί χριστιανοί τῶν χωρίων ὁποῦ ἐφιλεύοντο˙ ἐφονεύθη τό ᾳψια’ (1711) ἔτει».
Το δι’ολίγων περιγραφόμενο μαρτύριο του λειτουργούντος ιεράρχου, βαστώντας το άγιο δισκοπότηρο, ενώπιον του πολυπληθούς ποιμνίου του και της αγίας Τραπέζης, αποτελεί πράγματι συγκλονιστικό γεγονός, φανερώνοντας, για μία ακόμη φορά, τη θηριωδία των αλλοφύλων. Η τιμή του ιερομάρτυρος είναι άγνωστη τους συναξαριστές. Συντιμάται μετά των άλλων Φθιωτών Αγίων (βλέπε ίδια μέρα, εδώ) και οι εικόνες του είναι νεώτερες.
Σύναξις των Φθιωτών Αγίων
Η Κυριακή προ του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου είναι αφιερωμένη στους εν Φθιώτιδα διαλάμψαντας Αγίους και εορτάζεται με ξεχωριστή λαμπρότητα. Στον χορό των Αγίων ανήκουν οι:
Άγιος Απόστολος Ηρωδίωνας, Αγία μάρτυς Ιερουσαλήμ, Όσιοι Νικήτας, Όσιος Αγάθων, Όσιος Αθανάσιος ο Μετεωρίτης, Όσιος Δαβίδ ο Γέρων, Όσιος Σεραφείμ ο Δομβοΐτης, Άγιος Γρηγόριος ο ιερομάρτυρας, Άγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως.
ΠΗΓΗ: saint.gr