Πρώτοι και με διαφορά στη λίστα με τα πιο... άπιστα επαγγέλματα έρχονται οι πολιτικοί, με τους γιατρούς και τους δικηγόρους να ακολουθούν εξαιτίας του κοινωνικού χαρακτήρα της δουλειάς τους.
Τα νέα ευρήματα της αναδρομικής μελέτης που πραγματοποίησε το Ανδρολογικό Ινστιτούτο σε 30.000 περιστατικά από το 1987 έως και το 2017 απέδειξαν ότι τα συγκεκριμένα επαγγέλματα φορούν πιο εύκολα... «κέρατο» στον σύντροφό τους, καθώς έχουν στη φύση τους την ερωτική αταξία.
«Μελετήσαμε τη συχνότητα της απιστίας με βάση το επάγγελμα και αναλογικά με τον ίδιο αριθμό ανδρών, 300 άτομα ανά επάγγελμα. Για λογούς καθαρά κατανόησης της στατιστικής μεθόδου, επιλέξαμε τους πιο συχνά άπιστους με βάση την επαγγελματική τους δραστηριότητα. Και ως μεγάλη συχνότητα απιστίας θεωρήσαμε αυθαίρετα, αλλά κοινωνικά αποδεκτή φόρμουλα τους 10 διαφορετικούς συντρόφους στη διάρκεια πέντε ετών. Ως ελάχιστη, τη μία ή την καμία φορά» εξήγησε ο ουρολόγος - ανδρολόγος και πρόεδρος του International Andrology Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης.
Γονιδιακά
Σημαντικό ρόλο στα αποτελέσματα της έρευνας έπαιξαν και τα... «επτά χρόνια φαγούρας», δηλαδή πόσες φορές έκανε κάποιος απιστία μέσα στο διάστημα αυτό. Στην ανάλυση των αποτελεσμάτων, οι ειδικοί του ινστιτούτου διαπίστωσαν ότι υπάρχουν επαγγέλματα που κουβαλούν γονιδιακά και κοινωνικά την «αμαρτωλή» τάση της απιστίας.
«Για λόγους κατανόησης, στην έρευνα συγκρίναμε τρία επαγγέλματα που μας φάνηκαν πιο άπιστα σε σχέση με τα άλλα: πολιτικούς, γιατρούς και δικηγόρους. Βέβαια, ξεχωρίσαμε τους πολιτικούς ως πολιτικούς και μόνο και όχι ως δικηγόρους - πολιτικούς, αφού είναι γνωστό ότι στη Βουλή η Νομική είναι το alter ego της πολιτικής.
Με βάση το 10, οι πολιτικοί είχαν βαθμό απιστίας 8, τον πιο ψηλό βαθμό. Μετά ακολουθούσαν οι γιατροί, κυρίως χειρουργοί, με βαθμό 7 και μετά οι δικηγόροι με 6...» αναφέρει ο συνεργάτης του Ανδρολογικού Ινστιτούτου, χειρουργός ουρολόγος - ανδρολόγος Χρήστος Φλιάτουρας.
Οι λόγοι που καταλήγουν οι ειδικοί σε αυτά τα συμπεράσματα δεν είναι τυχαίοι, καθώς θεωρήθηκε ότι τα επαγγέλματα αυτά έχουν κοινό χαρακτήρα γιατί είναι επιθετικά.
Οι πολιτικοί έχουν εχθρούς μέσα στα κόμματά τους καθώς και στους αντιπάλους και αυτό, σε συνδυασμό με το μικρόβιο της εξουσίας που λειτουργεί άκρως αφροδισιακά, τους κάνει εκρηκτικούς και άκρως γοητευτικούς. Οι χειρουργοί, με τη σειρά τους, νιώθουν ή αντιμετωπίζονται από τους ασθενείς τους σαν... μικροί θεοί! Αναπτύσσεται μεταξύ τους ένα είδος ερωτικής σχέσης, που μπορεί και να μεταφραστεί ως έρωτας.
Η λατρεία και ο θαυμασμός με τη μοιχεία είναι όψεις του ίδιου νομίσματος. Οι δικηγόροι έχουν ένα πλεονέκτημα, αφού ταυτόχρονα είναι ψυχίατροι, ψυχαναλυτές και -όταν είναι καλοί- πληρώνονται στο πολλαπλάσιο από μια απλή συνεδρία στο ντιβάνι.
Οι περισσότεροι είναι καλοί ρήτορες και μαγεύουν τους πελάτες με το πολύπλοκο λεξιλόγιό τους. Ξέρουν τόσα για την ανθρώπινη ψυχή, αφού οι πελάτες τους είναι συνήθως αμαρτωλοί, θεμιτά ή αθέμιτα. Και να θέλουν να... αγιάσουν οι δικηγόροι, είναι δύσκολο όταν έχουν μια γοητευτική πελάτισσα που θέλει να χωρίσει!
Πηγή: