Εορτολόγιο-Βίοι αγίων: Σήμερα 4 Σεπτεμβρίου τιμάται οι μνήμη των αγίων: Άγιος Βαβύλας ο Ιερομάρτυρας επίσκοπος Αντιοχείας και τα Τρία Παιδιά που μαρτύρησαν μαζί μ' αυτόν Αμμώνιος, Δονάτος και Φαύστος, Προφήτης Μωυσής ο Θεόπτης, Αγία Ερμιόνη κόρη του αποστόλου Φιλίππου, Όσιος Άνθιμος ο νέος ασκητής από την Κεφαλονιά, Άγιος Βάβυλας διδάσκαλος στη Νικομήδεια και οι ογδόντα τέσσερις Μαθητές του, Άγιοι Θεότιμος και Θεόδουλος, Άγιος Πετρώνιος, Αγία Χαριτίνη, Άγιος Σαρβήλος, Άγιοι Κεντυρίων, Θεόδωρος, Αμμιανός, Ιουλιανός και Ωκεανός, Άγιοι Θαθουήλ και Βεβαία, Άγιοι Κέγουρος, Σεκενδίνος, Σέκενδος και η μητέρα τους Ιερουσαλήμ, οι εν Βεροία μάρτυρες, Άγιοι Τρείς χιλιάδες εξακοσίοι εικοσιοκτώ Μάρτυρες που μαρτύρησαν στη Νικομήδεια, Εύρεσις των Τιμίων Λειψάνων του νεομάρτυρος Θεοδώρου του Χατζή του Μυτιληναίου.
Ο ασκητής Άνθιμος γεννήθηκε στην Κεφαλονιά.Αν και τυφλός κατέφυγε στο Άγιο Όρος, έγινε μοναχός (σύμφωνα με κάποιους βιογράφους του πιθανόν να εκάρη ως μοναχός στη Μονή αγίας Παρασκευής Λεπέδων Ληξουρίου), αλλά θεώρησε καλύτερο να στηρίξει, περιοδεύοντας, τους σκλαβωμένους Ρωμιούς, που κινδύνευαν από την αμάθεια και τον εξισλαμισμό.
Έκανε περιοδείες κάτω από πολύ φτωχικές συνθήκες, ρακένδυτος, τρώγοντας ελάχιστα, αλλά συνεχώς προσευχόμενος, σε Χίο-Σίφνο-Πάρο-Νάξο-Ίο.
Έκανε δεύτερη ιεραποστολική πορεία, αφού επέστρεψε από προσκύνημα στα Ιεροσόλυμα, σε Καστελόριζο (όπου σε μια κορυφή έχτισε το ναό του αγίου Γεωργίου, που μετεξελίχθηκε σε Μοναστήρι)-Αστυπάλαια (εκεί, με πολλά εμπόδια ανήγειρε τη Μονή της Πορταΐτισσας, αλλά και συκοφαντήθηκε και οδηγήθηκε στο δικαστήριο, όπου αθωώθηκε, έκανε και θαύματα, γι’ αυτό είναι και πολιούχος της).
Στην τρίτη και τελευταία περιοδεία του βρέθηκε σε Ληξούρι (όπου ανακαίνισε εκ βάθρων τη Μονή αγίας Παρασκευής Λεπέδων και στην οποία τον επισκέφθηκε και τον συνάντησε, σύμφωνα με μαρτυρίες, ο άγιος Κοσμάς) -Κύθηρα (όπου φρόντισε να ιδρυθεί η Μονή των γενεθλίων του Τιμίου Προδρόμου) – Πελοπόννησο – Κρήτη -Σίφνο -Σίκινο (όπου αναδιοργάνωσε τη γυναικεία Μονή της Παναγίας της Χρυσσοπηγής).
Όλο αυτό το διάστημα, μέχρι την κοίμησή του στις 4 Σεπτεμβρίου του 1782, κήρυττε διαρκώς στους ραγιάδες να μην απομακρυνθούν και αποξενωθούν από το Θεό, γιατί η ελευθερία θα έρθει από Εκείνον.
Το 1800 ο εφημέριος της Μονής Λεπέδων, πατήρ Ιωάννης, που έκανε την ανακομιδή των λειψάνων του ( σήμερα σώζεται μόνο ο δεξιός πήχης του στη Μονή Παναγίας της Πορταϊτίσσης Αστυπάλαιας), που ήταν κιτρινωπά, τα ένιωσε να ευωδιάζουν.