Εορτολόγιο-Βίοι αγίων: Σήμερα 23 Νοεμβρίου τιμάται οι μνήμη των αγίων :
Άγιος Αμφιλόχιος Επίσκοπος Ικονίου, Άγιος Γρηγόριος επίσκοπος Ακραγαντίνων, Όσιος Ισχυρίων ο Επίσκοπος, Άγιος Ελένος επίσκοπος Ταρσού, Όσιος Σισίνιος ο Ομολογητής, Διήγηση οπτασίας κάποιου Ιωάννη, Άγιος Διονύσιος Α' Πατριάρχης Κωνσταντινούπολης, Άγιος Μητροφάνης πρώτος επίσκοπος Βορονεζίας, Άγιος Αλέξανδρος «Νιέφσκι», Άγιος Columbanus απόστολος της Γαλλίας, Άγιος Deiniol
Γιορτάζουν οι: Αμφιλόχιος, Αμφιλοχία, Έλενος, Λένος
Άγιος Αμφιλόχιος
Γεννήθηκε στην Καισάρεια της Καππαδοκίας. Το 374 έγινε επίσκοπος Ικονίου. Είχε ως συγγενικά πρόσωπα σημαντικούς εκκλησιαστικούς άνδρες της εποχής του. Ήταν εξάδελφος του Γρηγόριου του Θεολόγου. Σπούδασε στην Αντιόχεια κοντά στον Λιβάνιο και σταδιοδρόμησε ως νομικός στην Κωνσταντινούπολη.Το 371 διέκοψε την ενασχόλησή του με τα νομικά, όταν κατηγορήθηκε για δωροδοκία. Αλλά, παρά την απαλλαγή του από την κατηγορία με τη μεσολάβηση του Γρηγόριου Θεολόγου, εκείνος εγκατέλειψε το επάγγελμα του δικηγόρου.
Επέστρεψε στην ιδιαίτερη πατρίδα του και ακολούθησε την παρότρυνση του εξαδέλφου του Γρηγόριου να αναπαυθεί στηΜονή της Αγίας Θέκλης στη Σελεύκεια. Μετά από ένα χρόνο ανάπαυσης, γύρισε και εμόνασε σε κτήμα στο βουνό Οζίζαλα κοντά στον πατέρα του. Μαζί με ένα φίλο του ονόματι Ηρακλείδη θέλησαν να μονάσουν. Ο Ηρακλείδης προηγήθη του Αμφιλόχιου και ο πρώτος προσκάλεσε τον δεύτερο στην μοναστική κοινότητα του Μεγάλου Βασιλείου, τη Βασιλειάδα.
Ο Βασίλειος εκτιμώντας την θεολογική κατάρτιση, που είχε αρχίσει να καλλιεργεί κατά την παραμονή του εκεί, θέλησε να τον προωθήσει σε επισκοπική θέση, όμως ο Αμφιλόχιος αρνήθηκε. Τελικά το 374 έγινε επίσκοπος Ικονίου, της νέας επαρχίας της Λυκαονίας. Οι σχέσεις του με τον Μέγα Βασίλειο είναι ιδιαιτέρως στενές, καθώς ο Αμφιλόχιος τον επισκέπτεται συχνά στην έδρα του. Επίσης σχετίζεται με τον Γρηγόριο Νύσσης και τον Όπτιμο Αντιοχείας, μαζί με τον οποίο συνέταξε τη διαθήκη του Γρηγόριου Θεολόγου. Παράλληλα συγκρότησε την άρτι συσταθείσα επισκοπή του. Το 376 συμμετέχει ως προεδρεύων σε Σύνοδο επισκόπων της επαρχίας του, εξ ονόματος της οποίας συνέταξε επιστολή, με την οποία αναγνώριζε την Α' Οικουμενική Σύνοδο. Ασχολήθηκε με την καταπολέμηση αιρέσεων, όπως των Μεσσαλιανών και των Δυαρχικών. Τελευταία φορά τον εντοπίζουμε σε Σύνοδο στην Κωνσταντινούπολη κατά το 394, η οποία ασχολήθηκε με θέμα ειρηνεύσεως της Εκκλησίας της Αραβίας.