Pacta sund servanda. Αυτή η λατινική φράση που έχει καταστεί αξίωμα διεθνώς και επαναλαμβάνονταν κατά κόρον την περίοδο που η ελληνική κρίση ήταν στο απόγειό της, δεν φαίνεται να τηρήθηκε στο Συμβούλιο Κορυφής της ΕΕ.
Σε σχόλιο της η Süddeutsche Zeitung αναφέρεται στο «σοβαρό ιστορικό λάθος», όπως το χαρακτήρισε ο απερχόμενος πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, σε σχέση με τη διαφωνία για έναρξη ενταξιακού διαλόγου με τη Βόρεια Μακεδονία και την Αλβανία.
«Ενάντια και στα συμφέροντα της ΕΕ»
«Αθέτηση υπόσχεσης» είναι ο τίτλος του σχολίου. Διαβάζουμε: «Φυσικά καμιά χώρα δεν διαθέτει αυτόματα το δικαίωμα, αργά ή γρήγορα, να γίνει δεκτή στην ΕΕ, μόνο και μόνο επειδή βρίσκεται δυτικά των Ουραλίων» σχολιάζει ο γερμανός αρθρογράφος. «Φυσικά και κάθε κυβέρνηση που επιδιώκει την ένταξη θα πρέπει να επιτυγχάνει μεγάλες επιδόσεις. Φυσικά και η ΕΕ θα πρέπει να διδαχθεί από το ό,τι στο παρελθόν κινήθηκε πρόωρα στο δρόμο της διεύρυνσης. Αλλά αποτελούν δικαιολογία όλα αυτά για μια συνολική άρνηση, όπως έκανε ο πρόεδρος Μακρόν, κατά της Βόρειας Μακεδονίας και της Αλβανίας; Ιδιαίτερα για τη Βόρεια Μακεδονία δεν μπορεί κανείς να την κατηγορήσει ότι δεν είχε επιδόσεις» συνεχίζει ο αρθρογράφος. «Το κράτος άλλαξε ως και την ονομασία του για να αποφύγει διένεξη με την γειτονική Ελλάδα. Εξάλλου δεν επρόκειτο για ένα ναι ή ένα όχι σε μια άμεση ένταξη αλλά για την έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων που θα διαρκέσουν χρόνια και θα έχουν πολλά εμπόδια … Τα κίνητρα του Μακρόν είναι κυρίως εσωτερικοπολιτικά» υποστηρίζει η εφημερίδα. «Στο λαιμό του κάθεται η Μαρίν Λεπέν η οποία του επισημαίνει συνεχώς την ύπαρξη πολλών Αλβανών που έχουν κάνει αίτηση για άσυλο στη Γαλλία. Αλλά δεν αποδυναμώνει κανείς τους εθνολαϊκιστές με το να υιοθετεί τις θέσεις τους. Και δεν ενισχύεται η Ευρώπη με το να αθετεί τις υποσχέσεις της».
Περιέργως και η Frankfurter Allgemeine Zeitung επιλέγει τον ίδιο τίτλο για να περιγράψει το αποτέλεσμα του Συμβουλίου Κορυφής σε ότι αφορά στη Βόρεια Μακεδονία και την Αλβανία. «Η απόφαση των Βρυξελλών να μην ξεκινήσει ενταξιακές διαπραγματεύσεις με τις δύο χώρες δεν είναι μόνο ενάντια στα συμφέροντά τους, αλλά και εναντίον αυτών της ΕΕ» παρατηρεί ο σχολιαστής. «Πόσο πολύτιμη είναι η πολιτική και οικονομική σταθερότητα στα Βαλκάνια για ολόκληρη των Ευρώπη, ξαναθύμισε η συζήτηση για τους πολέμους της δεκαετία του 90 με αφορμή την απονομή του βραβείου Νόμπελ Λογοτεχνίας στον Πέτερ Χάντκε. Βέβαια, δεν μας απειλούν νέοι πόλεμοι, αλλά η προσέγγιση της περιοχής στην ΕΕ είναι μακροπρόθεσμα η καλύτερη πρόληψη… Με την χθεσινή απόφαση στο Συμβούλιο Κορυφής η ΕΕ αθέτησε την υπόσχεσή της απέναντι στην Β. Μακεδονία και την Αλβανία».
Υποκριτική η στάση της Ευρώπης
Με τη γνωστή επικριτική του διάθεση, ο γερμανικός τύπος επιχειρεί και σήμερα να «αναδείξει» νικητές και ηττημένους της εκεχειρίας υπό αμερικανική διαμεσολάβηση, διάρκειας λίγων ημερών με τους Κούρδους, αλλά και των στρατιωτικών επιχειρήσεων που προηγήθηκαν στην βόρεια Συρία. «Εάν υπάρχει τελικά κάποιος νικητής, αυτός είναι ο δικτάτορας Μπασάρ αλ Ασάντ» υποστηρίζει ο σχολιαστής της Süddeutsche Zeitung. «Το πώς θα εκμεταλλευτεί αυτό το πλεονέκτημα απέναντι στον προαιώνιο εχθρό του, την Τουρκία, είναι ανοιχτό. Για την Τουρκία ωστόσο σημαίνει ότι θα πρέπει να βρει σημείο συνεννόησης με τους Κούρδους, ακόμη και για την εσωτερική της ειρήνη, πριν ανοίξουν νέα μέτωπα. Ερντογάν και Τραμπ φαίνεται να έχουν αντιληφθεί την καταστροφή που προκάλεσαν στη Συρία». Τι είναι όμως εκείνο που ένωσε τις ΗΠΑ, την Τουρκία και τη Ρωσία; «Ο φόβος από την είδηση ότι οι τζιχαντιστές του ISIS εκμεταλλεύτηκαν τη στιγμή για να διαφύγουν» δίνει την απάντηση ο ίδιος αρθρογράφος. «Όμως, τι ακριβώς πέτυχαν ο Μάικ Πένς με τον Ταγίπ Ερντογάν μετά από διαπραγματεύσεις τεσσεράμισι ωρών; Το ό,τι τα όπλα θα σιγήσουν για 150 ώρες πρέπει κανείς να το χαιρετίσει γιατί δίνει ανάσα στους ανθρώπους και από τις δύο πλευρές των συνόρων. Ωστόσο, οι ΗΠΑ και η Τουρκία έκαναν τη συμφωνία χωρίς τον δικτάτορα της Δαμασκού που δεν θέλει να ανεχθεί τουρκικά στρατεύματα σε συριακό έδαφος» επισημαίνει ο γερμανός σχολιαστής.
Στο σημερινό τεύχος με τον τίτλο «Η συνθηκολόγηση της Δύσης», το περιοδικό Der Spiegel αφιερώνει σειρά άρθρων και ανταποκρίσεων από τη βόρεια Συρία για τα τεκταινόμενα των τελευταίων ημερών. Σε ένα από αυτά επικρίνει την αδυναμία της Ευρώπης. Ο αρθρογράφος επιδοκιμάζει δήλωση του Γιαν Άσελμπορν, υπουργού Εξωτερικών του Λουξεμβούργου, ο οποίος παραδέχθηκε ανοιχτά ότι «εμείς ως Ευρωπαίοι δεν είμαστε σε θέση να σταματήσουμε τις στρατιωτικές επιχειρήσεις και δεν υπάρχει καμιά ευρωπαϊκή χώρα που να θέλει να στείλει στρατιώτες στη ζώνη ασφαλείας». Και ο αρθρογράφος επισημαίνει: «Εδώ και χρόνια συζητούν οι Ευρωπαίοι για στενή συνεργασία στον τομέα της εξωτερικής και αμυντικής πολιτικής για ευέλικτες επιχειρησιακές ομάδες, κοινούς στρατούς και προμήθειες εξοπλιστικού υλικού. Αλλά, εάν θα επρόκειτο να γίνουν ένοπλη δύναμη τάξης, εν προκειμένω στη Συρία, δεν θα μπορούσαν να βρουν κοινό παρονομαστή, πόσω μάλλον να περάσουν σε κοινή δράση. Θέλουν να αφήσουν σε άλλους να βρωμίσουν τα χέρια τους. Γι αυτό η κριτική απέναντι στο Τραμπ είναι υποκριτική».
Πηγή: DW