Εκτιμάται ως ένα προσωπικό στοίχημα για τον απερχόμενο πρόεδρο των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν το κλείσιμο όσο το δυνατόν περισσότερων μετώπων στην Μέση Ανατολή πριν φύγει από τον Λευκό Οίκο, σε συνέχεια της εκεχειρίας στον Λίβανο.
Η εν λόγω εξέλιξη ενισχύει την διαπραγματευτική θέση του για να πετύχει ενδεχομένως και κάτι περισσότερο στο -σίγουρα δυσκολότερο -μέτωπο της Γάζας, ενώ φαίνεται πως ψηλά στις προτεραιότητες του βρίσκεται και η εξομάλυνση των σχέσεων Ισραήλ Σαουδικης Αραβιας, η οποία βρισκόταν σε καλή πορεία πριν από την έναρξη του πολέμου.
Το γεγονός ότι ο νεοεκλεγείς πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ φαίνεται πως στηρίζει αυτές τις προσπάθειες, ακριβώς για να παραλάβει μια λιγότερη συνθέτη κατάσταση, δημιουργεί μεγαλύτερες προσδοκίες για θετικές εξελίξεις σύντομα.
Αναφορικά με την ίδια την συμφωνία του Λιβανίου, σε ενημέρωση που έκανε εχθές αργά ο Λευκός Οίκος, γίνεται αντιληπτό ότι έχουν προβλεφθεί διαφορά σενάρια και έχουν δημιουργηθεί αρκετές δικλείδες ασφαλείας έτσι ώστε αυτή η εκεχειρία να μην μπορεί να παραβιαστεί εύκολα.
Τα βήματα των δύο πλευρών
Η συμφωνία προβλέπει:
- παύση των εχθροπραξιών αρχικά για 60 ημέρες
Στο επίκεντρο βρίσκεται ο νότιος Λίβανος. Η περιοχή αυτή από τον ποταμό Λιτάνι μέχρι τα σύνορα του Ισραήλ, πλάτους περίπου 30 χλμ. Από αυτήν θα αποχωρήσει σταδιακά ο Ισραηλινός Στρατός για να αναπτυχθούν 10.000 στρατιώτες του λιβάνου και να αποσυρθεί η Χεζμπολάχ βόρεια του ποταμού.
Επιστροφή εκτοπισμένων
Παράλληλα θα επιστρέψουν στα σπίτια τους οι εκατέρωθεν εκτοπισμένοι κάτοικοι από τον πόλεμο:
- στον νότιο Λίβανο θα γυρίσουν 1,2 εκατομμύρια Λιβανέζοι
- στο βόρειο Ισραήλ 60.000 ισραηλινοί
Εποπτεία συμφωνίας
Ο ΟΗΕ με δύναμη 10.000 ανδρών με επικεφαλής τις ΗΠΑ και τη Γαλλία θα επιβλέπουν την εφαρμογή της συμφωνίας.
Όπως ανέφερε στο αναλυτικό δελτίο ειδήσεων του ΕΡΤNews με τον Απόστολο Μαγγηριάδη, η επικεφαλής του τμήματος διεθνών ειδήσεων Άννα Παπασωτηρίου, είναι βιώσιμη αυτή η συμφωνία, γιατί παραπέμπει σε αυτήν του ΟΗΕ που υπάρχει από το 2006 αλλά δεν εφαρμόστηκε ποτέ.
Σίγουρα λογίζεται ως επιστροφή στο προπολεμικό στάτους κβο στην περιοχή. Ο Λίβανος ελπίζει άλλη μία φορά να ανακτήσει τον έλεγχο της χώρας από την Χεζμπολάχ.
Ρισκάρει, ωστόσο, εμφύλιο γιατί η Χεζμπολάχ, όσο και αν αποδυναμώθηκε, παραμένει η πιο ισχυρή στρατιωτική και πολιτική δύναμη στο Λίβανο. Εκφράζει τους σιίτες, την κυρίαρχη θρησκευτική κοινότητα της χώρας.
Από τη στιγμή που η συμφωνία δεν αντιμετωπίζει την αιτία του προβλήματος, την επίλυση του Παλαιστινιακού ζητήματος, διατηρεί τα «σύννεφα του πολέμου» στη Μέση Ανατολή.
Σημειώνεται πως ήδη το Ισραήλ διαμήνυσε ότι ο βασικός λόγος που συναίνεσε ήταν γιατί προέχει η αντιμετώπιση της απειλής του Ιράν.