Ο ηγέτης της Καταλονίας Κάρλες Πουτζδεμόν βρίσκεται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος της Ευρώπης μετά την «κωλοτούμπα» που πραγματοποίησε μετά το δημοψήφισμα και την απόφαση για απόσχιση της περιοχής. Αν και τον κατηγόρησαν για «κωλοτούμπα» πηγές κοντά σε αυτόν επιμένουν ότι δεν εγκαταλείπει τον στόχο μιας ανεξάρτητης Καταλονίας. Απλά αναστέλλει τη διαδικασία, για να ξεκινήσει τις επόμενες εβδομάδες διάλογο και μια πρωτοβουλία διαμεσολάβησης.
Με την ενέργεια αυτή, ισχυρίζονται, ο τοπικός πρωθυπουργός επιδεικνύει υπευθυνότητα και αποφεύγει περαιτέρω κλιμάκωση της κρίσης.
Η ζωή και ο βίος του Κάρλες Πουτζδεμόν
Άγνωστος στο ευρύ κοινό, οπαδός της Χιρόνα από όπου και κατάγεται, αλλά φυσικά και αγαπά και το καμάρι της Καταλονίας, , ενώ δεν είναι λίγες οι φορές που έχει βρεθεί στις κερκίδες του Καμπ Νου. Εκεί όπου δεκάδες χιλιάδες οπαδοί τον αποθεώνουν -μέχρι χθες τουλάχιστον- φωνάζοντας ρυθμικά το όνομά του και το σύνθημα: «η Καταλονία δεν είναι ».
Μετά το «ναι» δύο εκατομμυρίων υπέρ της απόσχισης στο ταραχώδες δημοψήφισμα της περασμένης Κυριακής, ο Πουτζδεμόν δήλωσε πως αισθάνεται ήδη πρόεδρος μιας ελεύθερης χώρας. Λιγοστές πληροφορίες, όμως, είναι γνωστές για τον άνθρωπο τον οποίο ορισμένα διεθνή ΜΜΕ χαρακτηρίζουν «εκείνος που βάζει φωτιά στα θεμέλια της Ευρώπης, σπρώχνοντας την Ισπανία σε εμφύλιο και κάνοντας τα προβλήματα της Ελλάδας να φαίνονται παιχνιδάκι μπροστά σε αυτό που έρχεται από τα νοτιοδυτικά».
Όλη του την ζωή ονειρεύεται μια ανεξάρτητη Καταλονία και δουλεύει με πάθος για αυτόν τον σκοπό. Η απώλεια του συνονόματου παππού του κατά την διάρκεια του Ισπανικού εμφυλίου τον πότισε με την ιδέα της απόσχισης από μικρό. «Στην Καταλονία, πολλοί άνθρωποι έγιναν οπαδοί της απόσχισης από αλλεργική αντίδραση στις πολιτικές της Μαδρίτης, αλλά όχι αυτός», δηλώνει ο φίλος του συγγραφέας Αντόνι Πουίγκβερντ. Πράγματι, το προσωπικό βίωμά του και η οικογενειακή απώλεια ταυτίστηκαν με το θέμα της απόσχισης. Σύμφωνα με δικούς του ανθρώπους, θεωρεί τον εαυτό του απόγονο της Δημοκρατικής Ισπανίας, η οποία ηττήθηκε στον εμφύλιο από τις δυνάμεις του Φράνκο.
Γεννήθηκε προπαραμονή Πρωτοχρονιάς του 1963, στο Άμερ της Καταλονίας, ένα χωριό 2.200 κατοίκων κοντά στην Χερόνα. Μπορεί ο ίδιος να δηλώνει σήμερα ότι είχε προσβληθεί από τον ιό της πολιτικής από νωρίς, αλλά η οικογένειά του είναι γνωστή για τα γλυκά της και διατηρεί εδώ και δεκαετίες ένα ζαχαροπλαστείο.
Ο Κάρλες ήταν το δεύτερο από τα οκτώ παιδιά που απέκτησε ο ζαχαροπλάστης Χαβιέ Πουτζδεμόν και η σύζυγός του Νούρια. Πριν καν τελειώσει το Λύκειο, προς μεγάλη έκπληξη της οικογένειάς του, άρχισε να γράφει φλογερά άρθρα στην τοπική εφημερίδα της Χερόνα, αρχικά για το ποδόσφαιρο και στη συνέχεια για άλλα θέματα. Το σχέδιο του ήταν να σπουδάσει φιλοσοφία και να κυνηγήσει μία ακαδημαϊκή καριέρα. Πράγματι, μπήκε από τους πρώτους στο Πανεπιστήμιο της Χερόνα, αλλά παράτησε τις σπουδές του λίγο αργότερα για να συνεχίσει τη δημοσιογραφική του πορεία. Είχε ήδη εξασφαλίσει μία μόνιμη θέση στην εφημερίδα El Punt, της οποίας κατέληξε να γίνει αρχισυντάκτης κάποια χρόνια αργότερα.
Παρά την αφοσίωσή του στη δημοσιογραφία έκανε τα πρώτα βήματα στην πολιτική στις αρχές του 1980 όταν και ενεπλάκη στην ίδρυση της Νεολαίας του Δημοκρατικού Ευρωπαϊκού Καταλανικού Κόμματος. Εκείνη την περίοδο είδε την τύχη να του χαμογελά. Οδηγώντας από την Χερόνα στο Άμερ, το αυτοκίνητό του μάρκας Seat τράκαρε με ένα φορτηγό. Οι γιατροί είπαν ότι την γλίτωσε εκ θαύματος και ακόμα και σήμερα είναι γεμάτος ουλές που του θυμίζουν «τη ματαιότητα των πάντων», όπως του αρέσει να λέει. Από τότε ξεκίνησε να ταξιδεύει στην Ευρώπη για να καταλάβει και να καταγράψει τί πίστευαν οι ευρωπαϊκές κοινωνίες για το ζήτημα της Καταλονίας. Σε ένα ταξίδι, μάλιστα, στη Σλοβενία μαθαίνει σε βάθος τη διαδικασία ανεξαρτητοποίησης αυτής της πρώην γιουγκοσλαβικής δημοκρατίας.
Αφιερώνεται, επίσης, στη συλλογή όλων των αναφορών του ευρωπαϊκού διεθνούς τύπου και επίσης συλλέγει πληροφορίες και γνώσεις για τις νέες τεχνολογίες, καθώς είχε μία ιδέα: να ιδρύσει το Καταλανικό Πρακτορείο Ειδήσεων, το οποίο θα επικοινωνούσε καλύτερα το θέμα της απόσχισης σε μη Ισπανούς. Το ταξίδι αυτό και οι εμπειρίες του καταγράφηκαν σ’ ένα βιβλίο που εξέδωσε λίγο καιρό αργότερα με τίτλο: «Κατά… τί; Η Καταλονία έτσι όπως αποτυπώνεται στο διεθνή τύπο».
Ουσιαστικά υποστήριζε ότι το ζήτημα της ανεξαρτητοποίησης δεν είχε γίνει γνωστό εκτός Ισπανίας και έπρεπε όλοι να δουλέψουν για τον σκοπό αυτό. Αμέσως μετά ιδρύει και την αγγλόφωνη εφημερίδα Catalan Today που ανήκει στην καταλανική κυβέρνηση και διατηρεί γραφεία στο Λονδίνο, Παρίσι, Βρυξέλλες και Νέα Υόρκη.
Μπορεί να ήταν στρατευμένος στον σκοπό της ανεξαρτησίας, αλλά δεν είχε φανταστεί μέχρι τότε ότι θα αναλάμβανε το τιμόνι της Καταλανίας. Ο θείος του ήταν δήμαρχος του Άμερ την περίοδο 1979-1983 και «αυτό από μόνο του φάνταζε τρομερά εντυπωσιακό για τον γιό ενός ζαχαροπλάστη. Το ταβάνι των φιλοδοξιών ενός ανθρώπου».
Το 2006 ανταποκρίνεται στο κάλεσμα να θέσει υποψηφιότητα στο καταλανικό Κοινοβούλιο, στο οποίο εκλέγεται δύο φορές με την αντιπολίτευση. Το 2011 εκλέχθηκε δήμαρχος της Χερόνα. Ήταν ο πρώτος πολιτικός σε 32 χρόνια που κατάφερε να «σπάσει» την κυριαρχία του σοσιαλιστικού κόμματος στην πόλη.
Η θητεία του άφησε αμφίθυμες εντυπώσεις. Υπήρχαν πολλοί που τον επέκριναν για την συχνή απουσία του στη Βαρκελώνη. Άλλοι του αναγνωρίζουν ως μεγάλο επίτευγμα ότι έπεισε τους παραγωγούς της δημοφιλούς τηλεοπτικής σειράς Game of Thrones να πραγματοποιήσουν τα γυρίσματά της στην Χερόνα. Επίσης τον πιστώνουν για την απόφασή του να αναδείξει τη συλλογή του κριτικού τέχνης Raael Santos i Torroella, στην οποία συγκαταλέγονται αυθεντικά έργα του Μιρό και του Πικάσο.
Πολιτικά περιγράφεται ως κεντρώος με μία τάση προς τη Σοσιαλδημοκρατία. Στις 10 Ιανουαρίου 2016 εκλέγεται πρόεδρος της Καταλονίας και παραιτείται από δήμαρχος. Είναι ο πρώτος πρόεδρος της Καταλονίας, ο οποίος αρνείται να ορκιστεί στο ισπανικό Σύνταγμα, ενώπιον του Μονάρχη βασιλιά Φιλίππου.
Τον χαρακτήρισαν «παιδί του Αρτούρ Μας» και στη Μαδρίτη πίστευαν πως δεν θα μακροημερεύσει στη πολιτική σκηνή. Παρ’ όλα αυτά, αποδεικνύεται αυτόφωτος ηγέτης, καταφέρνοντας να διατηρήσει τη συνοχή του τοπικού κυβερνητικού συνασπισμού, στον οποίο συνυπάρχουν αντικαπιταλιστές αριστεροί, κεντρώοι και συντηρητικοί. Το καταφέρνει ποντάροντας στον κοινό παρονομαστή που είναι ο στόχος της ανεξαρτητοποίησης. Στην πορεία, μάλιστα, δεν δίστασε να αντικαταστήσει και υπουργούς που του έδωσαν την εντύπωση ότι δεν είναι έτοιμοι να φτάσουν μέχρι το τέλος. «Το καλό της Καταλονίας είναι εφικτό μόνο εκτός Ισπανίας», είπε σε μία συνέντευξή του.
Η σύζυγος από την Ρουμάνια που ξεχωρίζει και μοιράζεται το πάθος του
Εκτός από τον ιερό γι’ αυτόν σκοπό, ο Πουτζδεμόν είναι ερασιτέχνης μουσικός και παίζει πολύ καλά κιθάρα. Έχει πάθος με τις γλώσσες, καθώς μιλάει άπταιστα αγγλικά, γαλλικά και ρουμάνικα. Τα ρουμάνικα τα έμαθε μέσω της Ρουμάνας συζύγου του. Αυτή και οι δύο κόρες που έχουν αποκτήσει είναι οι μεγάλες αδυναμίες του.
Η πρώην ηθοποιός Μαρκέλα Τόπορ γνώρισε τον πολιτικό πριν από περίπου 20 χρόνια, όταν βρισκόταν σε περιοδεία με τον θίασο της και έτυχε να έχουν παράσταση στη γενέτειρά του. Ο νεαρός τότε άνδρας εντυπωσιάστηκε τόσο πολύ με την όμορφη Ρουμάνα που μετά το αρχικό φλερτ δεν δίστασε να ταξιδέψει στην χώρα της και να την διεκδικήσει. Χρειάστηκε, μάλιστα, να κερδίσει την εμπιστοσύνη και των φανατικά θρησκευόμενων γονιών της.
Τελικά παντρεύτηκαν δύο χρόνια μετά με πολιτικό γάμο στην Ισπανία και θρησκευτικό στη Ρουμανία. Οι φίλοι τους περιγράφουν τη γυναίκα που αποκαλούν χαϊδευτικά Μαρς ως ιδιαίτερα μορφωμένη, πολύγλωσση (μιλάει πέντε γλώσσες), δυναμική και δουλευταρού. Είναι η αρχισυντάκτρια της Catalonia Today. Παρουσιάζει επίσης μία τηλεοπτική αγγλόφωνη εκπομπή στην τηλεόραση της Καταλονίας. Το πάθος της για την ανεξαρτησία της Καταλονίας είναι γνωστό και συγκρίνεται με αυτό του συζύγου της.
Οι αντίπαλοί της την χαρακτηρίζουν ψυχρή και διαφορετική, μιας και ανήκει σε άλλη κουλτούρα. «Είναι πολύ θρησκευόμενη και μάλιστα λέγεται ότι ακολουθεί αποκρυφιστικές τελετές», έγραφε ένα ισπανικό περιοδικό. Κάποιοι έφτασαν μέχρι το σημείο να ισχυριστούν ότι κάνει βουντού στους πολιτικούς αντιπάλους του συζύγου της!