Δεν είμαι βέβαιος πως έχει κατά νου τον «εκσυγχρονισμό» του κόμματος ο Κυριάκος και η παρέα του, αλλά είναι λίγο ασυνήθιστο να αρχίζει την ...επανάσταση από την παύση των εκπροσώπων της νεολαίας.
Σε κάθε παράταξη εξουσίας που σέβεται τον εαυτό της, ο ομφάλιος λώρος με την κοινωνία είναι η οργανωμένη νεολαία της. Αυτή αποτελεί τον ζωντανό πυλώνα της ιδεολογικής αφύπνισης, αλλά και τον φορέα, καλώς εννοούμενης «στρατολόγησης» νέων οπαδών. Ο κανόνας ισχύει και με το παραπάνω για την ΟΝΝΕΔ.
Η ΟΝΝΕΔ και η πανεπιστημιακή ΔΑΠ-ΝΔΦΚ ήταν οι στυλοβάτες που σε πολύ δύσκολα χρόνια κράτησαν ζωντανή μια εμφανώς γερασμένη Νέα Δημοκρατία, αλλά συντήρησαν ακέραιες και τις ιδεολογικές ρίζες της λαϊκής δεξιάς στην Ελλάδα. Αν ο νέος αρχηγός επιθυμεί να μετατοπίσει το ιδεολογικό στίγμα της ΝΔ αριστερότερα, ή στις θολές εκβολές των εκσυγχρονιστικών ...ποταμιών, οφείλει να το διακηρύξει δημόσια και όχι να το επιχειρεί υπόγεια, με κουτοπόνηρες παλαιοκομματικές τακτικές διάβρωσης των τοπικών οργανώσεων της νεολαίας (και όχι μόνον) που δεν είναι σε θέση να ελέγξει.
Η υπόθεση έχει δυστυχώς και τραγελαφικές πτυχές. Η νομιμοποίηση ενός νέου κομματικού αρχηγού, έρχεται πρωτίστως από την νεολαία. Αν η «αύρα» του δεν συγκινεί τους οργανωμένους οπαδούς της νεότερης γενιάς και χρειάζονται ...αποκεφαλισμοί για να «έρθει το πράγμα στα ίσια του», υπάρχει σοβαρό πρόβλημα αποδοχής. Επιπλέον, ο κ. Μητσοτάκης, μόλις προσφάτως, είχε στην πράξη καθαιρέσει τον προηγούμενο πρόεδρο της ΟΝΝΕΔ και είχε τοποθετήσει επικεφαλής τον εκλεκτό του, μέσω μιας διαδικασίας που δεν διαφήμισε την δημοκρατική λειτουργία του κόμματος.
Αν επομένως το «πραξικόπημα» της Θεσσαλονίκης οφείλεται στη νέα ηγεσία της ΟΝΝΕΔ, συνυπαίτιος είναι και ο αρχηγός του κόμματος για την άστοχη επιλογή του.
Σε κάθε περίπτωση αυτού του είδους η ανικανότητα τρομάζει, παραπέμποντας ευθέως στο ανεπανάληπτο φιάσκο των πρόσφατων εσωκομματικών εκλογών. Και βέβαια, μπροστά στην αδυναμία αδιάβλητης ανάδειξης των συνέδρων, από την πλευρά της ΟΝΝΕΔ, αλλά και πολλών ΝΟΔΕ, δημιουργείται μείζον ζήτημα για το κατά πόσον το τακτικό συνέδριο του κόμματος που συνέρχεται σε λίγες μέρες αντλεί κομματική νομιμοποίηση στις όποιες αποφάσεις του.
Εν ολίγοις, για γέλια και για κλάματα είναι η πρώτη διαχείριση κρίσης από τον Κυριάκο, ο οποίος αν θέλει να αποφύγει τα χειρότερα πρέπει εγκαίρως να στρίψει το τιμόνι. Αν δεν μπορεί να διαχειριστεί τις εσωκομματικές τρικλοποδιές σε επίπεδο... Παπαμιμίκου πως περιμένουμε να ρίξει τον Τσίπρα;...
Το άρθρο του Γιώργου Χαρβαλιά δημοσιεύτηκε στο σημερινό φύλλο της εφημερίδας ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.