Εδώ που φτάσαμε έχει σταματήσει πλέον να προκαλεί οποιαδήποτε έκπληξη όταν η κυβέρνηση αθετεί για πολλοστή φορά κάποια από τις βαρύγδουπες υποσχέσεις της.
Αυτό που προκαλεί αίσθηση πάντως είναι η επιμονή της να... βαφτίζει το ψάρι, κρέας. Χιλιάδες συνταξιούχοι είδαν τις ήδη μειωμένες τους συντάξεις, να συρρικνώνονται ακόμη περισσότερο, μετά το «μαχαίρι» στο ΕΚΑΣ. Μειώσεις είδαν στη μισθοδοσία τους και αρκετές κατηγορίες δημοσίων υπαλλήλων.
Φυσικά πρόκειται μόνο για το πρώτο κύμα περικοπών, αφού ακολουθούν και άλλα. Όμως σύμφωνα με τον κ. Σεβαστάκη οι συντάξεις θα «αναπλαισιωθούν». Οι φόροι ανέβηκαν για να μην μειωθούν οι μισθοί και οι συντάξεις, και στην πράξη φαίνεται ότι γίνεται ακριβώς το αντίθετο. Οι φόροι όντως αυξήθηκαν, όμως μισθοί και συντάξεις κόβονται, σε έναν φαύλο κύκλο λιτότητας που συνεχίζεται.
Το «τα ίδια έκαναν και οι προηγούμενοι» δεν έχει πλέον ισχύ. Ο κυβερνητικός συνασπισμός βρίσκεται στην εξουσία 18 μήνες και εκλέχθηκε με σημαία μια αδιευκρίνιστη «ελπίδα», που θα έφερνε απαλλαγές από βάρη και μια χώρα εμφανώς ουτοπική.
Ένα χρόνο μετά, η ελπίδα «αναπλαισιώθηκε». Οι υποσχέσεις σκόρπισαν στους ανέμους της κρίσης και το καράβι χρειάστηκε πρώτα να πέσει στα βράχια, για να καταφέρει να βρει το δρόμο του κάνοντας κάθε απομείνασα θυσία.
Το ζητούμενο είναι όλες αυτές οι θυσίες πλέον να πιάσουν τόπο. Γιατί τα πρώτα μηνύματα από την συμφωνία με την COSCO μόνο θετικά δεν ήταν και χρειάστηκαν τροποποιήσεις της τελευταίας στιγμής για να μην ριχτεί στο κενό μια ακόμη μεγάλη επένδυση.
Πέρα και πάνω απ όλα βέβαια, το σημαντικό είναι ότι μαζί με τις όποιες κινήσεις για την βελτίωση της οικονομίας, είναι να γίνουν προσπάθειες αλλά κυρίως πράξεις για την τόνωση του ηθικού των πολιτών. Πέρα από περικοπές, φοροεπιδρομές και κάθετί αρνητικό, η ζωή επιζητά να επιστρέψει στην ομαλότητα.
Το τελευταίο διάστημα με τις εξελίξεις στην παγκόσμια πολιτική και οικονομική ατζέντα να μην είναι τόσο ευχάριστες, είναι απόλυτη ανάγκη το αίσθημα ασφάλειας και σιγουριάς να επιστρέψει σε όλους μας.