Ο μεγάλος Γάλλος ηθοποιός και παγκοσμίου φήμης σταρ Αλαίν Ντελόν, ο οποίος έφυγε χθες από τη ζωή σε ηλικία 88 ετών, εκτός από τη ζωή μπροστά από τις κάμερες, είχε και μία – σχετικώς - «άγνωστη» ζωή πίσω από αυτές, με ελάχιστα φωτισμένες πτυχές όπως η πενταετής περίοδος που ήταν στις Γαλλικές Ένοπλες Δυνάμεις!
Ο Αλαίν Ντελόν, ο οποίος γεννήθηκε το 1935 και είχε δύσκολα παιδικά χρόνια, καθώς οι γονείς του χώρισαν όταν αυτός ήταν μόλις 5 ετών, όταν έφτασε στα 17 του, έφυγε από το σπίτι του και κατετάγη στο Γαλλικό Ναυτικό. Όχι όμως σε μία καθαρώς ναυτική μονάδα ή σε κάποιο πλοίο, αλλά σε μία από τις πλέον δύσκολες και σκληρές Μονάδες του Γαλλικού Ναυτικού, τους φημισμένους «Τυφεκιοφόρους του Ναυτικού» (“Fusiliers Marine”), με τους οποίους ο νεαρός Ντελόν είδε πολεμική δράση στην πρώτη πολιορκία του Ντιέν-Μπιέν Φου και στα ποτάμια της τότε Γαλλικής Ινδοκίνας, το σημερινό Βιετνάμ.
Επομένως αυτό που ακούμε από χθες στις τηλεοράσεις ότι «Ο Ντελόν υπηρέτησε τη θητεία του στο Γαλλικό Ναυτικό» είναι εν μέρει αληθές, ή για την ακρίβεια ΔΕΝ είναι όλη η αλήθεια για τη στρατιωτική του θητεία.
Για να δούμε λοιπόν όσα περισσότερα στοιχεία μπορέσαμε να συλλέξουμε για τη στρατιωτική θητεία και πολεμική δράση του νεαρού Αλαίν Ντελόν, που αναμφιβόλως επέδρασαν κατά πολύ στη διαμόρφωση του χαρακτήρα και την μετέπειτα ζωή του.
Ο 17χρονος Αλαίν Ντελόν κατατάχθηκε στο Γαλλικό Ναυτικό το 1952 και πέρασε τη βασική εκπαίδευσή του στο Κέντρο Ναυτικής Εκπαιδεύσεως του Pont-Rean. «Το 1952, ήμουν 17 χρονών, όταν κατατάχθηκα στο Ναυτικό και στάλθηκα στην Ινδοκίνα, όπου ήμουν ευτυχισμένος εκεί. Για προσωπικούς και οικογενειακούς λόγους. Ήθελα να φύγω από το σπίτι» είχε δηλώσει ο Ντελόν σε συνέντευξή του στη Γαλλική εφημερίδα “Le Monde”!
Μετά το πέρας της βασικής ναυτικής του εκπαιδεύσεως, ο Ντελόν εντάχθηκε στη δύναμη της «Ταξιαρχίας των Τυφεκιοφόρων του Ναυτικού» (“Brigade de Fusiliers Marins”), ενώ το 1953 συνέχισε την εκπαίδευσή του στη Σχολή Ασυρματιστών του Bormette. Εκεί συνελήφθη για πρώτη φορά να κλέβει υλικό της υπηρεσίας και του ετέθη ή δυνατότητα επιλογής: Είτε αποστρατεύεται «στιγματισμένος», είτε θα υπηρετήσει για μία «κλειστή» πενταετίας πηγαίνοντας να υπηρετήσει στην Γαλλική Ινδοκίνα. Προτίμησε το δεύτερο.
Έφτασε στην Ινδοκίνα το 1953, όπου πολέμησε στην επική μάχη της πολιορκίας από τις δυνάμεις των Βιετκόνγκ του Ντιέν-Μπιέν-Φου! Εκεί, στην πολιορκία του Ντιέν-Μπιέν-Φου γνώρισε και τον νεαρό επίσης, αλλά μεγαλύτερό του ηλικιακώς και με εξαιρετική μόρφωση Ζαν – Μαρί Λεπέν, ο οποίος, αφού ολοκλήρωσε τις σπουδές του και έλαβε το πτυχίο της Νομικής Σχολής, κατατάχθηκε στη… Λεγεώνα των Ξένων (!), και πιο συγκεκριμένα στο «σκληρό» 1ο Σύνταγμα Αλεξιπτωτιστών της Λεγεώνος, όπου είχε πέσει με αλεξίπτωτο! Αργότερα ο Λε Πεν, πάντα με το 1ο Σύνταγμα Αλεξιπτωτιστών της Λεγεώνος, μετά την Ινδοκίνα, υπηρέτησε και στην Αλγερία σε αντιανταρτικές επιχειρήσεις στη δεκαετία του ’50!
Ως ασυρματιστής ο Ντελόν, μετατέθηκε να υπηρετήσει στη Σαϊγκόν. Προς το τέλος του πολέμου στην Ινδοκίνα, στα μέσα του 1954, ο Ντελόν συνελήφθη για δεύτερη φορά, για κλοπή ενός …τζίπ με το οποίο είχε πάει βόλτα και τελικώς το είχε ρίξει σε ένα ποτάμι! Τότε η άδεια ασυρματιστή που είχε από το Ναυτικό ανακλήθηκε και αποτάχθηκε από τις τάξεις του. Γιόρτασε την επέτειο των 20ών γενεθλίων του μέσα σε ένα κελί μιας γαλλικής στρατιωτική φυλακής στη Σαϊγκόν!
Πολέμησε συνολικώς στο Βιετνάμ το διάστημα από τα τέλη του 1953 ως το 1954, ενώ συνολικώς παρέμεινε στις τάξεις του Γαλλικού Ναυτικού για μία τετραετία, μέχρι το 1955, από την οποία τους 11 μήνες τους πέρασε σε Γαλλική στρατιωτική φυλακή!
Η «Ταξιαρχία Τυφεκιοφόρων του Ναυτικού» (“Brigade de Fusiliers Marins”) συγκροτήθηκε αρχικώς στις 5 Ιουνίου 1856 και έκτοτε συμμετείχε σε όλους τους πολέμους της Γαλλίας. Αποστολή του Σχηματισμού είναι η προστασία και φύλαξη σημαντικών και στρατηγικής σημασίας ναυτικών εγκαταστάσεων και ναυστάθμων, αεροδρομίων της Ναυτικής Αεροπορίας, καθώς και σε πολεμικά πλοία που συμμετέχουν σε αποστολές, για την φύλαξη του ίδιου σκάφους, τη συμμετοχή σε αγήματα νηοψίας κλπ.
Η «Ταξιαρχία Τυφεκιοφόρων του Ναυτικού» διαφέρει από τις «Ναυτικές Δυνάμεις του Στρατού Ξηράς» (“Troupes de Marine of the Armee de Terre”), που είναι οι Πεζοναύτες και ανήκουν στον Στρατό Ξηρό, αλλά στη Γαλλία είναι γνωστοί με την επωνυμία “Marines”, μη έχοντας ωστόσο καμία απολύτως σχέση με το Ναυτικό.
Η προαναφερθείσα τετραετής υπηρεσία του Αλαίν Ντελόν στο Ναυτικό και η συμμετοχή του στον σκληρό πόλεμο της Ινδοκίνας, χάραξε ανεξίτηλα τον χαρακτήρα του.
Πρώτο, ήταν ένας ένθερμος φίλος (και κάτοχος) όπλων κάθε είδους. Στις αρχές της χρονιάς μάλιστα συνελήφθη (για τελευταία φορά) γιατί στο σπίτι του βρέθηκαν εκατοντάδες όπλα και χιλιάδες σφαίρες κάθε είδους και διαμετρήματος!
Δεύτερο, έγινε συντηρητικός εκ πεποιθήσεως και φανατικός οπαδός του Στρατηγού (και Προέδρου της Γαλλίας) Σαρλ ντε Γκωλ, προς τον οποίο μάλιστα το 1966 είχε γράψει και ιδιόχειρη επιστολή θαυμασμού!
Τρίτο, είχε σκληρύνει ο χαρακτήρας του, γεγονός που του επέτρεψε «να επιβιώσει» στη μετέπειτα ζωή του σε ένα χώρο, όπως η ηθοποιία, όπου δεν είχε κάνει προηγούμενες σπουδές!
Τέταρτο, ανέκαθεν, ακόμη και τη στιγμή της ακμής του, είχε μία ομιχλώδη διασύνδεση με τύπους του υποκόσμου, ειδικά μετά το σκάνδαλο με τον σωματοφύλακά του γιουγκοσλαβικής καταγωγής Μάρκοβιτς, ο οποίος βρέθηκε νεκρός σε κάδο σκουπιδιών και κανείς δεν ανακάλυψε τις συνθήκες θανάτου του. Η τότε κατηγορίες, που δεν αποδείχτηκαν, υποστήριζαν ότι ο σωματοφύλακάς του βρέθηκε σε «ανάρμοστη σχέση» με την τότε σχέση του Ντελόν, και έτσι άρχισε η αντίστροφη μέτρηση για το τέλος του! Ο δολοφόνος του άγνωστος, ακόμη και σήμερα.
Πέμπτο, είχε διαχρονικώς σταθερές απόψεις κατά των μεταναστών και των μεταναστευτικών ροών που είχαν πλήξει τη χώρα του, ενώ είχε εκφραστεί θετικώς για τον Ζαν-Μαρί Λεπέν. Το 2009, απαντώντας σε σχετική δημοσιογραφική ερώτηση αναφορικώς με τις αντιμεταναστευτικές του απόψεις και την υποστήριξή του προς τη Μαρί Λεπέν, είχε δηλώσει: «Με χτυπάνε γιατί ήμουν φίλος με τον Ζαν-Μαρί Λεπέν από τα χρόνια της Ινδοκίνας. Δεν υπήρξα ποτέ φασίστας. Είμαι Δεξιός. Τελεία».
Εβδομάδες πριν από την εκδήλωση, γυναικείες οργανώσεις διαμαρτυρήθηκαν για την επικείμενη βράβευση, υποστηρίζοντας πως δεν αρμόζει σε θεσμό τέτοιου βεληνεκούς να τιμάει συνολικά για την προσφορά του στην τέχνη έναν σεξιστή και ρατσιστή, που μάλιστα έχει παραδεχτεί πως έχει δείρει γυναίκες. «Αν έχω δώσει σφαλιάρα σε γυναίκα; Ναι. Αλλά πόσες έχω δεχτεί εγώ δεν με ρωτάτε. Πολύ περισσότερες», επανέλαβε ο Γάλλος ηθοποιός, διευκρινίζοντας πως ποτέ του δεν έχει κακοποιήσει γυναίκα.