4 Ιουλίου 1776 : Η Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας των ΗΠΑ

Η Διακήρυξη συντάχθηκε από τους Τόμας Τζέφερσον και Βενιαμίν Φραγκλίνο, και εγκρίθηκε περί τις 2 Αυγούστου 1776, αν και έχει επικρατήσει ως συμβολική ημερομηνία της Διακηρύξεως η 4η Ιουλίου (1776). Το όλο ζήτημα είχε προκύψει από την πολιτική που ακολουθούσε η Βρετανία έναντι των 13 Πολιτειών της Βορείου Αμερικής, που τις θεωρούσε (και ήταν τυπικώς) «αποικίες του Στέμματος», και συμπεριφερόταν με τον ανάλογο καθαρώς «αποικιοκρατικό» τρόπο, με Βρετανούς κυβερνητικούς υπαλλήλους, διαφορετική φορολογία από αυτή που ίσχυε στη Βρετανία, περιοριστικούς όρους στο εμπόριο, στην ελευθερία εκφράσεως, στην πολιτική δραστηριότητα κτλ. Επισημαίνεται ότι από το 1774, ο τότε Βρετανός Βασιλεύς Γεώργιος Γ΄ είχε θέσει σε ισχύ στις αποικίες στην Αμερική, τους – λεγόμενους – «πέντε αφόρητους Νόμους», κάτι που δεν μπορούσαν να αποδεχτούν οι «άποικοι», οι οποίοι αισθάνονταν καταπιεσμένοι, γεγονός που εύρισκε πρόσφορο έδαφος για να αναπτυχθεί η ιδέα της ανεξαρτητοποιήσεώς τους από τη Βρετανία. Στις 7 Ιουνίου 1776, στη Φιλαδέλφεια, ενώπιον του Κογκρέσσου, διαβάστηκε ένα ψήφισμα από τον αντιπρόσωπο της Πολιτείας (State) της Βιρτζίνια Ρίτσαρντ Χένρι Λη, που διακήρυττε την αποφασιστικότητα των «δεκατριών ηνωμένων αποικιών» να αποκτήσουν αυτοτέλεια απαλλασσόμενες εξ ολοκλήρου, όπως θα έπρεπε να ισχύει, από την υποταγή στη Μεγάλη Βρετανία. Αξίζει να τονιστεί ότι το προαναφερθέν ψήφισμα δεν προέκυψε ξαφνικά, καθώς μετά την επιβολή των «πέντε αφόρητων Νόμων» και την απόρριψη των αιτημάτων της Επιτροπής που είχε δημιουργηθεί (1775) και εργαζόταν για την ελάφρυνσή τους, είχε ξεκινήσει και μια κίνηση ανεξαρτητοποιήσεως από τις «ηνωμένες αποικίες». Είχε δημιουργηθεί μια μορφή τακτικού στρατού, ο Αμερικανικός Στρατός εορτάζει ως επίσημη ημερομηνία συγκροτήσεώς του το 1775, ενώ εμφανίστηκαν και τα πρώτα ανεξάρτητα «αποικιακά» ταχυδρομικά γραφεία. Επομένως, το ψήφισμα του Λη το 1776 δεν αποτελούσε παρά την έκφραση της θελήσεως της πλοιονότητος των αποίκων για την πλήρη ανεξαρτητοποίηση των Αποικιών. Τότε ήταν που έγινε γνωστό στις Αποικίες της Αμερικής, ότι ο Βασιλεύς Γεώργιος Γ’ μη διαθέτοντας αρκετές στρατιωτικές δυνάμεις για να βρίσκονται στην Αμερική και να προστατεύουν τα συμφέροντα του Στέμματος, βρισκόταν σε προχωρημένες διαπραγματεύσεις για την «συνεργασία» με Γερμανούς μισθοφόρους, οι οποίοι θα δρούσαν επικουρικώς του Βρετανικού Στρατού. Αυτό προχώρησε και από διαπραγματεύσεις έγινε πραγματικότητα καθώς διατέθηκαν 30.000 μισθοφόροι από το Γερμανικό κρατίδιο της Έσσης στο Αγγλικό Στέμμα, έναντι 7 λιρών Αγγλίας έκαστος, δηλαδή 210.000 λίρες συνολικώς, ποσό σημαντικό για την εποχή αυτή. Ακολούθως οι 30.000 αυτοί Γερμανοί μισθοφόροι στάλθηκαν στις αποικίες στην Αμερική, αλλά μόλις έφτασαν εκεί διαπλέοντας όλο τον Ατλαντικό, οι περισσότεροι από τους μισούς αυτομόλησαν, προτού καν ρίξουν τον πρώτο πυροβολισμό, «χάθηκαν» μέσα στις Πολιτείες και πολύ γρήγορα ενσωματώθηκαν πλήρως με τους «αποίκους». Τον Ιανουάριο του 1776, ο Τόμας Πέιν εξέδωσε το βιβλίο του «Κοινός Νους», στο οποίο απαριθμούσε με ακρίβεια τους λόγους και τις αιτίες για τους οποίους οι Βρετανικές αποικίες στην Αμερική όφειλαν να γίνουν ένα νέο ανεξάρτητο κράτος, με αποτέλεσμα το βιβλίο του να πραγματοποιήσει δεκάδες χιλιάδες πωλήσεις σε μία εποχή πολύ δύσκολη για την εκτύπωση και αγορά του βιβλίου, που αποτέλεσε και τη θεωρητική βάση ώστε να συνειδητοποιήσουν όλοι οι «άποικοι» την αναγκαιότητα της ανεξαρτητοποιήσεώς τους. Στις 11 Ιουνίου 1776, μετά την ανάγνωση του ψηφίσματος του Λη στο Κογκρέσο, δημιουργήθηκε μια Επιτροπή, αποτελούμενη από τους Τόμας Τζέφερσον, Τζων Άνταμς, Βενιαμίν Φραγκλίνο, Ρότζερ Σέρμαν και Ρόμπερτ Λίβιγκστον για να επεξεργαστεί ένα σχέδιο διακήρυξης της Ανεξαρτησίας (wikipidia.org). Μετά από προτροπή της Επιτροπής, ο Τόμας Τζέφερσον αποσύρεται σε ένα σπίτι στις παρυφές της Φιλαδέλφειας και αρχίζει να συντάσσει την πρώτη Διακήρυξη Ανεξαρτησίας (12 – 27 Ιουνίου 1776). «Όλοι οι άνθρωποι είναι πλασμένοι ίσοι. Ο Δημιουργός τους προίκησε με ορισμένα αναπαλλοτρίωτα δικαιώματα , στα οποία περιλαμβάνονται η ζωή, η ελευθερία, η επιδίωξη της ευτυχίας... Σκοπός κάθε πολιτεύματος είναι η κατοχύρωση των δικαιωμάτων του ανθρώπου. Κάθε Κυβέρνηση πρέπει να αντλεί την εξουσία της από την συγκατάθεση του λαού. Αν ένα πολίτευμα παύει να εγγυάται αυτά τα δικαιώματα, χρέος του λαού είναι να το αλλάζει ή να το καταργεί ...» είναι μερικές από τις θεμελιώδεις αρχές αυτού του σπουδαίου εγγράφου, παγκόσμιας αξίας.Στις 28 Ιουνίου 1776, η Διακήρυξη διαβάζεται στο Κογκρέσο το προσχέδιο της Διακηρύξεως. Μετά από συζητήσεις και αντεγκλήσεις μεταξύ των μελών του Κογκρέσου γίνονται επί του κειμένου αρκετές τροποποιήσεις. Στις 4 Ιουλίου 1776 το τελικό σχέδιο της Διακήρυξης εγκρίνεται από το Κογκρέσο, του οποίου ο Πρόεδρος Τζων Χάνκοκ, στις 5 Ιουλίου 1776 δίδει εντολή στον τυπογράφο Ντάνλαπ να τυπώσει το κείμενο.Στις 19 Ιουλίου 1776, το Κογκρέσο διατάσσει την επισημοποίηση του εγγράφου της Διακηρύξεως, η οποία τυπώνεται στις 18 Ιανουαρίου 1777 στη Βοστώνη και διανέμεται σε όλες τις Πολιτείες.
Η Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας των ΗΠΑ επηρέασε σημαντικά την Ελληνική Επανάσταση του 1821, πολύ περισσότερο από τη Γαλλική Επανάσταση! Από τότε οι ΗΠΑ βοήθησε την Ελλάδα στη διάρκεια του δικού μας Αγώνα Παλιγγενεσίας, όπου σε διπλωματικό επίπεδο πρωτοστάτησαν οι Τζέφερσον, Μονρόε, Άνταμς, ενώ έφτασαν στην Ελλάδα από τις ΗΠΑ δεκάδες Φιλέλληνες εθελοντές. Οι ΗΠΑ επίσης πολέμησε ως Σύμμαχος με την Ελλάδα στους δύο Παγκόσμιους Πολέμους, έχοντας καταλυτικό ρόλο στην τελική έκβασή τους και παρά τα όσα αρνητικά μπορείς να προσάψεις στην πολιτική της σε ορισμένες περιόδους, ηγήθηκε του «Ελεύθερου Κόσμου» στη μάχη κατά του Ολοκληρωτισμού.