Στις 26 Ιουνίου 1913 απελευθερώθηκε αναίμακτα η Καβάλα από πεζοπόρα αγήματα του Ελληνικού Ναυτικού (τότε «Βασιλικό Ναυτικό»), η οποία από τον Οκτώβριο του 1912 και τον Α’ Βαλκανικό Πόλεμο, κατεχόταν από τους Βουλγάρους.
Η Καβάλα ήταν το πρώτο μέρος στη Μακεδονία στη διάρκεια των δύο Βαλκανικών πολέμων που απελευθερώθηκε από πεζοπόρα αγήματα του Πολεμικού Ναυτικού, που κυριαρχούσε πλήρως στο Αιγαίο.
Οι Βούλγαροι επιδίωκαν διακαώς να διατηρήσουν υπό την κατοχή και τον έλεγχό τους την Καβάλα, καθώς μετά την απώλεια για αυτούς της Θεσσαλονίκης το λιμάνι της Καβάλας ήταν το μοναδικό μεγάλο λιμάνι τότε σε όλη την περιοχή από τη Θεσσαλονίκη και ανατολικώς της μέχρι την Αλεξανδρούπολη (τότε Ντεντέαγατς). Από την άλλη, το Ελληνικό στρατηγείο, μολονότι δεν είχε άμεση και επιτακτική την ανάγκη ενός λιμένος στην περιοχή, όσο οι Βούλγαροι, αφού είχε τη Θεσσαλονίκη, εντούτοις ήθελε την Καβάλα υπό ελληνικό έλεγχο, αφενός γιατί ήταν ένα ακόμα – δεύτερο – σημαντικό λιμάνι, γιατί το στερούσε από τη Βουλγαρία, όπως και την πολυπόθητη γι’ αυτούς έξοδό της στο Αιγαίο, αφετέρου δε γιατί ο μισός σχεδόν τότε πληθυσμός της πόλεως ήταν ελληνικός (47%), αλλά και γιατί επιζητούσε να εκδιώξει από την ευρύτερη περιοχή του Παγγαίου όρους τους Βουλγάρους, διευκολύνοντας έτσι αποφασιστικώς τις πολεμικές επιχειρήσεις στην Ανατολική Μακεδονία και τη Δυτική Θράκη.
Στις 16 Ιουνίου 1913, με την έναρξη του Β’ Βαλκανικού Πολέμου, ο Ελληνικός Στόλος, με επικεφαλής τον Στόλαρχο Παύλο Κουντουριώτη, χωρισμένος σε δύο Μοίρες με δύο θωρηκτά και αριθμό αντιτορπιλλικών εκάστη, είχε αποκλείσει πλήρως τις ακτές της Μακεδονίας και της Δυτικής Θράκης, από τις εκβολές του Στρυμόνα (Στρυμωνικός κόλπος) μέχρι τον Αίνο στα ανατολικά που βρίσκεται πέρας του Δεδέαγατς στην τότε Οθωμανική Τουρκία.
Στις 18 Ιουνίου 1913, ο Ελληνικός Στόλος ήταν αγκυροβολημένος στην περιοχή της Ασπροβάλτας ώστε η μία Μοίρα με τα πυρά της και την όλη εκεί παρουσία της να υποβοηθούσε την κίνηση προς τα Ανατολικά – Βορειοανατολικά της VII (7ης) Μεραρχίας του Ελληνικού Στρατού, που επιχειρούσε στην ευρύτερη περιοχή των Σερρών, παρέχοντάς της κάθε αναγκαία υποστήριξη. Την ίδια στιγμή η δεύτερη Μοίρα του Ελληνικού Στόλου παρείχε κάλυψη στην πρώτη, προστατεύοντάς της από οποιαδήποτε τυχόν απειλή εναντίον της εμφανιζόταν από θαλάσσης, ώστε απερίσπαστη (η πρώτη Μοίρα) να συνεχίσει να υποστηρίζει τον Ελληνικό Στρατό.
Στις 22 Ιουνίου 1913, ο Ελληνικός Στόλος κατέπλευσε στον λιμένα της Θάσου, καθώς η προς τα Βορειανατολικά κίνηση της VII Μεραρχίας κατέστησε άσκοπη την έτι περαιτέρω παραμονή του στην περιοχή της Ασπροβάλτας.
Στις 23 Ιουνίου 1913, ο Ναύαρχος Κουντουριώτης διατάζει τα ελαφρά πλοία του να πραγματοποιούν αφενός παραπλανητικές διελεύσεις μπροστά στο λιμάνι της Καβάλας, ενώ τα πλοία να ανταλλάσουν συνεχώς μεταξύ τους οπτικώς σήματα, την ίδια ώρα που έδωσε εντολή να αποπλεύσουν κενά από τη Θεσσαλονίκη με προορισμό την Καβάλα πέντε επιταγμένα οπλιταγωγά, τα οποία – υποτίθεται – ότι μετέφεραν στρατιώτες, πυροβόλα και εφόδια για να αποβιβαστούν.
Στο πλαίσιο αυτού του σχεδίου, το θωρηκτό «ΥΔΡΑ», τα συνοδεύοντα αντιτορπιλλικά και τα κενά οπλιταγωγά, που «έκοβαν βόλτες» στα ανοικτά του λιμανιού της Καβάλας, έδωσαν στους Βούλγαρους την εντύπωση ότι οι Έλληνες θα πραγματοποιήσουν απόβαση στην Κεραμωτή, απέναντι από την Θάσο.
Εξαιτίας του γεγονότος αυτού, στις 25 Ιουνίου 1913, οι Βούλγαροι εγκατέλειψαν την πόλη, παίρνοντας μαζί τους και ομήρους κατά την προσφιλή τους τακτική κατευθυνόμενοι Βόρεια. Μόλις αυτό έγινε αντιληπτό, μερικοί νεαροί ψυχωμένοι Έλληνες της πόλεως, ανοίχτηκαν με τις βάρκες τους και κωπηλατώντας έφτασαν στο θωρηκτό «Γ.ΑΒΕΡΩΦ», όπου ενημέρωσαν τον Ναύαρχο Κουντουριώτη για τις τελευταίες σημαντικότατες εξελίξεις!
Στις 26 Ιουνίου 1913, μετά από εντολή του Κουντουριώτη, τα αντιτορπιλικά «ΔΟΞΑ», «ΠΑΝΘΗΡ» και «ΙΕΡΑΞ» αποβίβασαν με λέμβους των αγήματα πεζοπόρων ναυτών και απελευθέρωσαν την Καβάλα χωρίς αντίσταση, «εν μέσω εξάλλου ενθουσιασμού των κατοίκων», όπως έγραψε ο Τύπος της εποχής, και το πιο σημαντικό χωρίς να χυθεί ούτε σταγόνα Ελληνικού αίματος, χάρις στη μεγαλοφυή «μπλόφα» του Υδραίου Στόλαρχου!