Στις 6 Ιανουαρίου, η Socar, η ενεργειακή εταιρεία του Αζερμπαϊτζάν που ελέγχεται από την κυβέρνηση του Μπακού, ανακοίνωσε επενδύσεις άνω των 17 δισεκατομμυρίων δολαρίων στην Τουρκία, στα ενεργειακά δίκτυα και τη βιομηχανία της χώρας.
Όπως ανακοίνωσε το διευθυντικό στέλεχος της Socar, Κανάν Μιρζάγεφ, η Αζέρικη εταιρεία σχεδιάζει να δημιουργήσει πολλές νέες εγκαταστάσεις παραγωγής πετροχημικών προϊόντων στην Τουρκία.
Η Socar είναι ο μεγαλύτερος ξένος επενδυτής στην Τουρκία, έχοντας επενδύσει περίπου 18,5 δισεκατομμύρια δολάρια τα τελευταία 17 χρόνια.
Τα νέα επενδυτικά σχέδια της κρατικής εταιρείας του Αζερμπαϊτζάν στην Τουρκία έρχονται σε μια περίοδο, όπου αυξάνεται η περιφερειακή επιρροή της Τουρκίας μετά την κατάρρευση του καθεστώτος Ασαντ στη Συρία και την ανάληψη του ελέγχου της χώρας από τους φιλο-Τουρκους τζιχαντιστές της Χαγιάτ Ταχρίρ αλ Σαμ. Ταυτόχρονα, η διακοπή της διαμετακόμισης ρωσικού φυσικού αερίου μέσω της Ουκρανίας αντιπροσωπεύει μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις της Τουρκίας να καταστεί ο βασικός ενεργειακός κόσμος προς την Ευρώπη.
Ο αγωγός TurkStream
Ηδη, το λίγο ρωσικό αέριο που φτάνει ακόμη στην Ευρώπη και κυρίως στην Ουγγαρία, προέρχεται από τον αγωγός TurkStream, ο οποίος άνοιξε στις 8 Ιανουαρίου 2020. Είναι ο αγωγός που ξεκινά από την περιοχή του Κρασνοντάρ, διασχίζει τη Μαύρη Θάλασσα και φτάνει στην τουρκική πόλη Κιγίκοϊ.
Ο αγωγός TurkStream μεταφέρει κάπου 15 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα ρωσικού φυσικού αερίου απευθείας στη βορειοδυτική Τουρκία ο και από εκεί στη Βουλγαρία, τη Σερβία και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες της ΕΕ. Η Ουγγαρία έχει υπογράψει συμφωνία με την Gazprom για λήψη 6,7 δισεκατομμυρίων κυβικών μέτρων φυσικού αερίου το χρόνο.
Υπάρχει επίσης ο αγωγός φυσικού αερίου Trans-Anatolian (TANAP), ο οποίος μεταφέρει αέριο του Αζερμπαϊτζάν στην Ιταλία,μέσω διασύνδεσης με τον Trans-Adriatic Pipeline (TAP), που διασχίζει τη βόρεια Ελλάδα και την Αλβανία. Ο ΤΑΡ μπορεί να μεταφέρει 16 δισ. κυβικά μέτρα αερίου ετησίως, η οποία θα αυξηθεί στα 31 δισ. κυβικά μέτρα από το 2026.
Στην Τουρκία φθάνει επίσης και ιρανικό αέριο μέσω αγωγού, με ρυθμό ροής 10 δισεκατομμυρίων κυβικών μέτρων ετησίως, τροφοδοτώντας ιδίως την επαρχία της Άγκυρας και την Ανατολία.
Αγωγοί μέσω Συρίας
«Η Συρία έχει μεγάλη σημασία για τη μεταφορά ενέργειας από τον Κόλπο στην Ευρώπη, λόγω της γεωγραφικής της θέσης», τονίζουν στη Ναυτεμπορική, παράγοντες της αγοράς ενέργειας.
«Μεγάλοι αγωγοί φυσικού αερίου που μπορούν να περάσουν από το συριακό έδαφος έχουν ήδη σχεδιαστεί ή κατασκευαστεί και μπορούν να επεκταθούν. Πρόκειται για τον αραβικό αγωγό φυσικού αερίου, τον αγωγό φυσικού αερίου Ιράν-Ιράκ-Συρίας και τον αγωγό φυσικού αερίου Κατάρ-Τουρκίας. Ο αγωγός λειτουργούσε μέχρι πριν από τον εμφύλιο πόλεμο στη Συρία, αλλά καταστράφηκε σε μεγάλο βαθμό στη σύγκρουση- 320 χιλιόμετρα του αγωγού βρίσκονται εντός του συριακού εδάφους».
Η ιδέα του αγωγού Κατάρ-Τουρκίας είχε ως στόχο τη μεταφορά φυσικού αερίου από το Γκούμεζ-το μεγαλύτερο κοίτασμα στον κόσμο στο βόρειο Κατάρ.
Η «τρέλα» του Ζελένσκι
Η τρέλα του Ουκρανού προέδρου Βολοντίμιρ Ζελένσκι να διακόψει την μεταφορά ρωσικού φυσικού αερίου στην Ευρώπη, αναδεικνύει την Τουρκία ως σημαντικό ενεργειακό κόμβο. Κάτι που αφήνει να εννοηθεί και ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ.
Στο πλαίσιο αυτό είναι κρίσιμης σημασίας η ενεργειακή συμμαχία Ελλάδας-Αιγύπτου-Κύπρου. Αλλά και η στάση του Ισραήλ, καθώς το Τελ Αβίβ δεν θα αφήσει την Τουρκία να χειριστεί το φυσικό αέριο ως γεωπολιτικό της όπλο.
Όλα τα υπό συζήτηση ενεργειακά έργα θα επηρεαστούν από τον μελλοντικό χειρισμό της Τουρκίας στους Κούρδους της Συρίας, καθώς ο Ερντογάν απειλεί συνεχώς με εισβολή στις συρο-κουρδικές περιοχές-ένα σενάριο που βρίσκει εντελώς αντίθετο το Ισραήλ.
Πηγή: naftemporiki.gr