Η «μέθη μιας εξουσίας» που «καταδέχεται να της υποβάλλουν τα σέβη της σε ρεστωράν και καφέ οι «Γκαρσόν» της πολιτικής και οι «Πατρόν» του κρατικού μηχανισμού»
Μήπως αντί για φανταστικές «βρώμικες» χρονολογίες υφίστανται βρώμικα συγκροτήματα; Επιπλέον μέχρι πότε και ως ποιο βαθμό αυτά θεωρούν ότι θα μπορούν να χειραγωγούν τους πολίτες για να συνδιοικούν με τους πολιτικούς;
Ο Σημίτης που έβλεπε τις μίζες να περνούν από μπροστά του και τα «ορφανά» του με τις «χρυσές κουτάλες»-Ποιοί θέλουν να ξανασερβίρουν στο τραπέζι του ψηφοφόρου τον «κιμά» από τα «αποφάγια» των «εκσυγχρονισμού»