Πριν από 14 χρόνια, "έφυγε" από τη ζωή, μια από τις πιο χαρισματικές προσωπικότητες που ανέδειξε ποτέ το αγγλικό ποδόσφαιρο, ο Μπράιαν Κλαφ. Ιδιοφυής, εκκεντρικός, ξεροκέφαλος (πήρε το παρατσούκλι "Big Head"), δημιουργός της πολύ δυνατής Ντέρμπι Κάουντι στις αρχές της δεκαετίας του '70 (την ανέβασε στην πρώτη κατηγορία και μαζί της κατέκτησε το πρώτο πρωτάθλημα στην ιστορία της), αλλά και της Νότιγχαμ Φόρεστ με την οποία πήρε δύο συνεχόμενα Κύπελλα Πρωταθλητριών!
Μόλις στα 29 του χρόνια έβαλε τέλος στην καριέρα του ως ποδοσφαιριστής λόγω ρήξης χιαστού που δεν κατάφερε να ξεπεράσει. Σε αυτό το σύντομο χρονικό διάστημα πάνω στο χορτάρι είχε καταφέρει όμως να αφήσει το στίγμα του. 197 γκολ σε 213 εμφανίσεις με την ομάδα της γενέτειράς του, τη Μίντλεσμπρο, κι άλλα 54 τέρματα σε 61 εμφανίσεις λίγο πιο βόρεια με τη Σάντερλαντ.
Επιτεύγματα που ήδη τον είχαν αναδείξει σαν ένα θρύλο στα βορειοανατολικά του Νησιού. Η ικανότητά του να... ματώνει τα αντίπαλα δίχτυα ήταν αξιοσημείωτη. Αλλά και η ηγετική του προσωπικότητα στους πάγκους, όπως αποδείχτηκε στο μέλλον.
Η πρώτη δουλειά του Κλαφ, ως... μάνατζερ ήταν η Χάρτπουλ, που αγωνιζόταν στην 4η κατηγορία του αγγλικού ποδοσφαίρου (σημερινή League 2), το 1965. Το 1967 αναλαμβάνει την Ντέρμπι Κάουντι και τη δεύτερη σεζόν του, στα "Κριάρια", πετυχαίνει την άνοδο στην πρώτη κατηγορία.
Τρία χρόνια αργότερα η δουλειά του θα έπιανε τόπο με την Ντέρμπι να κατακτά το πρωτάθλημα της σεζόν 1971-1972, με μόλις έναν βαθμό διαφορά από τη μεγάλη Λιντς του Ντον Ρέβι.
Ο Κλαφ, στο πέρασμά του, από την Ντέρμπι πρόλαβε να αναπτύξει μία ιδιαίτερη σχέση με τον Τύπο, ενώ είχε αναγκάσει τους πάντες να τον αποκαλούν "Mr Clough" ως ένδειξη σεβασμού. Προπονητικά τον είχε αποκτήσει ήδη με την αναμόρφωση της Ντέρμπι, οδηγώντας την σε μία ανέλπιστη επιτυχία.
Την επόμενη χρονιά μάλιστα οδηγεί τα "Κριάρια" ως τα ημιτελικά του Κυπέλλου Πρωταθλητριών όπου αποκλείεται από τη Γιουβέντους. Το όνομά του έχει ήδη αρχίσει να γίνεται... θρύλος, όχι μόνο στο Νησί, αλλά και στην Ευρώπη!
Οι σχέσεις του Κλαφ με τον πρόεδρο της Ντέρμπι είχαν φτάσει σε οριακό σημείο με αποτέλεσμα το καλοκαίρι του 1973 να παραιτηθεί. Αφού πέρασε ένα μικρό διάστημα από τον αγγλικό Νότο και την Μπράιτον, σηκώνει το καλοκαίρι του 1974 στους ώμους του το πιο βαρύ φορτίο του αγγλικού ποδοσφαίρου εκείνη την εποχή..
Αναλαμβάνει τη Λιντς, σε μία συνεργασία που προκάλεσε αίσθηση λόγω της κόντρας του με τον σύλλογο, αλλά και με τον Ντον Ρέβι, ο οποίος ήταν το απόλυτο αφεντικό στο "Έλαντ Ρόουντ" έχοντας δημιουργήσει ένα φανταστικό σύνολο.
Ο Κλάφ δεν κατάφερε ποτέ να αποτινάξει τη "σκιά" του Ρέβι πάνω από το Λιντς. Άντεξε μόλις 44 ημέρες (έγινε και ταινία η περιπέτεια της Λιντς, το εξαιρετικό "The Damned United"), ενώ η σχέση του με τους ποδοσφαιριστές της ομάδας ήταν από την αρχή "ηλεκτρισμένη". Νικώντας μόλις ένα από τα έξι πρώτα παιχνίδια της σεζόν (1974-1975) και με τη Λιντς καθηλωμένη στη 19η θέση, ο Κλαφ απολύθηκε τον Σεπτέμβρη, φεύγοντας από το Γιόρκσαϊρ ως αποτυχημένος.
Το 1975, επέστρεψε στους πάγκους, αναλαμβάνοντας τη Νότιγχαμ Φόρεστ. Στη δεύτερή του σεζόν στη Φόρεστ, ο "Κλάφι" συναντιέται και πάλι με τον πρώην βοηθό του στην στην Χάρτλπουλ, στην Ντέρμπι και στην Μπράιτον, τον Πίτερ Τέιλορ, και μαζί φτιάχνουν ένα μοναδικό δημιούργημα στην ιστορία του αγγλικού ποδοσφαίρου.
Αφού ανεβάζουν τον σύλλογο στην πρώτη κατηγορία, μέσα σε μία σεζόν καταφέρνουν να κατακτήσουν τον τίτλο στο Νησί και το Λιγκ Καπ (1977-1978), κάνοντας τους πάντες να παραμιλούν. Τα καλύτερα όμως δεν είχαν έρθει ακόμα...
Η Φόρεστ παραμένει αήττητη για 42 συνεχόμενα παιχνίδια στην πρώτη κατηγορία του αγγλικού ποδοσφαίρου μέχρι τον Δεκέμβριο του 1978, σπάζοντας κάθε προηγούμενο ρεκόρ. Η ξέφρενη πορεία εκείνης της σεζόν καταλήγει σε ένα όμορφο παραμύθι. Η ομάδα του Κλαφ από το Νότιγχαμ ανεβαίνει στο υψηλότερο σκαλοπάτι του Ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, κατακτώντας το Κύπελλο Πρωταθλητριών στον τελικό με τη Μάλμε του 1979.
Το κυνικό 1-0 είναι αρκετό για να της χαρίσει τον τίτλο. Όπως και την αμέσως επόμενη σεζόν, όταν και η δόξα του Κλαφ και της Νότιγχαμ εκτινάσσεται στη στρατόσφαιρα. Back to back κατάκτηση Κυπέλλου Πρωταθλητριών, ξανά με το... τίμιο 1-0, αυτή τη φορά απέναντι στο Αμβούργο στον τελικό του 1980!
Η κοινή πορεία του με τον Τέιλορ διακόπτεται ξανά λίγα χρόνια αργότερα, το 1982, όταν ο δεύτερος παραιτείται. Οι σχέσεις τους άλλωστε είχαν περάσει από χίλια κύματα. Ο Κλάφ συνεχίζει χωρίς τον συνοδοιπόρο του στη λαμπρή πορεία της Φόρεστ, αλλά καταφέρνει και την ανεβάζει ξανά στο προσκήνιο τη σεζόν 1983-1984 όταν τερματίζει τρίτος στην πρώτη κατηγορία και φτάνει ως τα ημιτελικά του Κυπέλλου UEFA. Ένας αποκλεισμός από την Άντερλεχτ που έρχεται με παράπονα από την πλευρά της Φόρεστ για τον διαιτητή, που όπως αποδείχτηκε χρόνια αργότερα είχε δωροδοκηθεί.
Τα επόμενα χρόνια, εκτός από τις δυο κατακτήσεις Λιγκ Καπ (1988-1989 και 1989-1990), δεν ήρθαν άλλες επιτυχίες, με τον ίδιο τον Κλαφ να παίρνει την κάτω βόλτα με προβλήματα αλκοολισμού...
Θα τον θυμόμαστε πάντα, ως έναν εκ των κορυφαίων προσωπικοτήτων του αγγλικού ποδοσφαίρου. Τίτλο που τον κατέκτησε με το σπαθί του. Γιατί ο Μπράιν Κλαφ, ο "ξεροκέφαλος Κλάφι", ήταν αξεπέραστος στο πέρασμα των χρόνων. Από τους τελευταίους Αυθεντικούς...
Και μερικές... επικές ατάκες του Μπράιαν Κλαφ:
"Αν ο θεός ήθελε να παίζουμε ποδόσφαιρο στα σύννεφα θα έβαζε χορτάρι εκεί πάνω" (για το κλασικό αγγλικό παιχνίδι με τις σέντρες)
"Δεν μπορώ καν να συλλαβήσω "σπαγκέτι", πόσο μάλλον να μιλήσω ιταλικά. Πώς θα πω σε έναν Ιταλό να πιάσει τη μπάλα, μπορεί να πιάσει τις δικές μου" (σχετικά με την εισροή ξένων στο πρωτάθλημα)
"Τουλάχιστον η Αγγλία προσέλαβε έναν προπονητή που μιλάει καλύτερα αγγλικά από τους παίκτες"(μετά την πρόσληψη του Σβεν-Γκόραν Έρικσον)
"Είμαι σίγουρος ότι οι υπεύθυνοι της Ομοσπονδίας ξέρουν πως αν μου δώσουν τη δουλειά θα θέλω εγώ να κάνω το κουμάντο. Είναι έξυπνοι, γιατί αυτό ακριβώς θα έκανα" (η αιτία για το ότι δεν ανέλαβε ποτέ τα "λιοντάρια")
"Η Ρώμη δεν χτίστηκε σε μια μέρα. Βέβαια δε συμμετείχα εγώ στη δουλειά" (Ο "Κλάφι" αυτοσαρκάζεται)
"Υπήρχαν περιπτώσεις που ήμουν όντως ξεροκέφαλος. Νομίζω οι περισσότεροι άνθρωποι είναι, όταν βρίσκονται στο επίκεντρο της δημοσιότητας. Αποκαλώ τον εαυτό μου ξεροκέφαλο απλώς για να του υπενθυμίζω να μην είναι" (πάνω σε κρίση αυτοκριτικής)
"Παλεύω με το πρόβλημα του αλκοολισμού μου και έχω τη φήμη ότι φέρνω τα πάντα εις πέρας"(σχόλιο για την αδυναμία του να κόψει το ποτό)
"Δεν θα έλεγα ότι ήμουν ο καλύτερος προπονητής στην πιάτσα. Σίγουρα όμως ήμουν στο top-one"(χωρίς λόγια)
"Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στη Βραζιλία; Ελπίζω να πάθουν όλοι διάρροια" (δήλωση πριν η Γιουνάιτεντ πάει στη Βραζιλία για το Παγκόσμιο Κύπελλο συλλόγων)
"Για όλα τα άλογα, τις ιπποσύνες και τα πρωταθλήματά του, δεν έχει δύο από αυτά που έχω εγώ. Και δεν εννοώ αρχ…!" (κι όμως ο Φέργκιουσον έφτασε τα δύο Τσάμπιονς Λιγκ)
"Ο Μπέκαμ; Η γυναίκα του δεν μπορεί να τραγουδήσει κι ο κουρέας του δεν μπορεί να κουρέψει" (το σχόλιο του για τον Spice Boy)
"Ποιος στην ευχή θέλει 14 ζευγάρια παπουτσιών για να πάει διακοπές; Εγώ δεν είχα 14 ζευγάρια σε όλη μου τη ζωή" (για το περιεχόμενο της χαμένη βαλίτσας της Βικτόρια Μπέκαμ)
"Δε λέω ότι είναι χλωμός κι αδύνατος αλλά η καμαριέρα στο ξενοδοχείο μας τράβηξε τα σεντόνια για να στρώσει το κρεβάτι χωρίς να καταλάβει ότι ήταν ξαπλωμένος" (για τον παίκτη του στη Φόρεστ, Μπράιαν Ράις)
"Στάσου ίσια, σήκωσε τους ώμους σου και κουρέψου" (συμβουλή στον Τζον ΜακΓκόβερν)
"Οι παίκτες της Ντέρμπι είδαν περισσότερο τις μπάλες του παρά αυτή που έπρεπε για να παίξουν"(για τον γυμνό που διέκοψε το παιχνίδι με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ)
"Τον ρωτάω ποια είναι η γνώμη του, συζητάμε για καμιά εικοσαριά λεπτά και στο τέλος αποφασίζουμε ότι είχα δίκιο" (για το πως χειρίζεται τους παίκτες του)
"Όταν πεθάνω, ο θεός θα πρέπει να αφήσει την αγαπημένη του καρέκλα"
"Μη στείλετε λουλούδια όταν πεθάνω. Αν σας αρέσω στείλτε τα όσο είμαι ζωντανός"
"Όταν πεθάνω δεν θέλω βαθυστόχαστους επιτάφιους και άλλα συναφή. Προσέφερα, ελπίζω να το λένε αυτό, και ελπίζω επίσης κάποιος να με συμπαθούσε"
Έχω αποφασίσει να διαλέξω τη στιγμή που θα αποσυρθώ πολύ προσεκτικά - σε περίπου 200 χρόνια" (ειρωνευόμενος τις ερωτήσεις για το πότε θα αφήσει τους πάγκους)
"Αυτός ο Σίμαν είναι ένας ωραίος νέος, αλλά κοιτάει πιο πολύ τον καθρέφτη παρά τη μπάλα" (άποψή του για τον πορτιέρο της Άρσεναλ, Ντέβιντ Σίμαν)
"Νομίζω ότι ήταν η γειτόνισσα δίπλα μου, γιατί πιστεύω νόμιζε πως αν κερδίσω κάτι τέτοιο θα χρειαστεί να μετακομίσω" (για το ποιος τον πρότεινε να γίνει Σερ)
"Θέλω η γυναίκα να είναι θηλυκό, όχι να σέρνεται για τάκλιν και να κυλιέται στη λάσπη" (το σχόλιο του για το γυναικείο ποδόσφαιρο)
"Είναι μια θλιβερή μέρα. Για τη Λιντς..." (τα λόγια του μετά την απομάκρυνσή του από τη Λιντς, ύστερα από 44 μόλις μέρες στον πάγκο)