Ο Ρικ Πιτίνο, σε συνέντευξη που παραχώρησε, εξέφρασε την βεβαιότητά του, πως θα καθίσει τελικά στον πάγκο της Εθνικής ομάδας μπάσκετ,παρά την μετάθεση των Ολυμπιακών Αγώνων, για το καλοκαίρι του 2021.
Ο 67χρονος τεχνικός μιλώντας στο Open αναφέρθηκε στο πέρασμά του από τον τονίζοντας πως δεν ήθελε να επιστρέψει για δεύτερη θητεία, ενώ αναφέρθηκε και στις συναντήσεις του με τον Μάικλ Τζόρνταν.
Αναλυτικά, ο Hall of Famer τεχνικός μίλησε για:
-το ντεμπούτο του στους Σέλτικς σε ματς με τους Μπουλς: «Έχω μαζί μου το φύλλο αγώνα. Η πρώτη περίοδος έληξε 32-12 υπέρ των Μπουλς. Στην δεύτερη επικρατήσαμε εμείς με 22-11, στην τρίτη το επί μέρους σκορ ήταν 34-15 υπέρ μας. Το τελικό σκορ μας βρήκε νικητές με 92-85 και παρ’ όλα αυτά ο Τζόρνταν σημείωσε 30 πόντους. Ήμασταν όλοι πολύ χαρούμενοι και ο Αντουάν Ουόκερ ήταν ένας θρασύς νέος με μεγάλη αυτοπεποίθηση. Κάθε φορά που σκόραρε έκανε έναν χορό τον οποίο ονόμαζε “shimmy”. Κουνούσε τους ώμους του, τα χέρια του. Και καθώς επιστρέφαμε στα αποδυτήρια ήταν ο Ουόκερ και ο Τζόρνταν οι οποίοι κατάγονται και οι δύο από το Σικάγο. Και αυτό που συνέβη είναι πως από το πουθενά ο Τζόρνταν ξεκίνησε να φωνάζει στον Ουόκερ, “Αντουάν, Αντουάν, όταν έρθετε στο Σικάγο θα σας κλωτσήσουμε των κ…ο και δεν πρόκειται να με κερδίσεις ποτέ ξανά”. Όταν μπήκα στα αποδυτήρια ρώτησα τον Ουόκερ τι του είπε και μου απάντησε πως του είπε: “Μάικλ καλή επιστροφή στο σπίτι, σε διαλύσαμε”. Είναι αλήθεια. Το επόμενο παιχνίδι που θυμάμαι στο Σικάγο, είναι ένα κλειστό παιχνίδι. Ο Τζόρνταν είναι στη γραμμή των βολών, ένας συμπαίκτης του εκτελεί βολές και ο Ουόκερ προσπαθεί να τον εμποδίσει να πάρει το ριμπάουντ... Και ο Τζόρνταν πριν εκτελεστεί η βολή του λέει “Αντουάν, θα πάρω το ριμπάουντ από την χαμένη βολή”. Ξεκίνησα να γελάω γιατί ήξερα ότι δεν πρόκειται να συμβεί. Ο Ουόκερ τότε χαμηλώνει για να τον εμποδίσει, αλλά ο Τζόρνταν πήρε τελικά το ριμπάουντ και έπειτα σκόραρε. Ήταν απίστευτο».
-τις αναμετρήσεις των Νικς με τους Μπουλς το 1989: «Κερδίσαμε την περιφέρεια μας και προκριθήκαμε με σκούπα κόντρα στους Σίξερς του Μπάρκλεϊ. Και πιστέψαμε πως θα κερδίσουμε τους Μπουλς. Ανυπομονούσαμε για τους Πίστονς. Δεν υποτιμήσαμε τους Μπουλς, αλλά ηττηθήκαμε στο πρώτο παιχνίδι στην έδρα μας, μετά από ένα σκληρό παιχνίδι. Στο έκτο παιχνίδι δεν πρόκειται να το ξεχάσω όσο ζω. Βρισκόμασταν σε τάιμ άουτ πριν την τελευταία επίθεση. Είπα στους παίκτες μου ότι και αν συμβεί, ο Πίπεν να μας κερδίσει το δέχομαι, κάποιος άλλος να μας κερδίσει το δέχομαι. Αλλά δεν δέχομαι να μας κερδίσει ο Τζόρνταν. Το πλάνο μας ήταν ο Κένι Ουόκερ και ο Τρεντ Τάκερ να τον κλείσουν. Ό,τι και να κάνει μην τον αφήσετε να μας κερδίσει. Γνωρίζετε την ιστορία για το ποιος τελικά μας κέρδισε. Ο Τζόρνταν άντεξε στην άμυνα, πήρε την μπάλα και μας κέρδισε. Είχαμε την ευκαιρία στο τέλος να σκοράρουμε με τον Τζόνι Νιούμαν. Όταν παίζεις κόντρα στον Τζόρνταν μπορεί να σε κερδίσει οποιοδήποτε βράδυ. Ήταν μία σπουδαία σειρά, την οποία θα θέλαμε να ολοκληρώσουμε στην Νέα Υόρκη στο έβδομο παιχνίδι. Δεν ξέρω πόσο σπουδαίος ήταν ή είναι ο Τζόρνταν, αλλά δεν θα μας κέρδιζε στο έβδομο παιχνίδι στο Madison Square Garden»
-το ποιος είναι ο GOAT: «Ο Τζόρνταν είχε κοπεί όταν ήταν μικρός από τη σχολική του ομάδα. Είχε πάει στο Five-Star Camp όπου μεγάλωσα και δούλεψα για χρόνια ως παίκτης, σύμβουλος και προπονητής. Όταν ο Τζόρνταν ήταν μικρός δεν ήταν ένας παίκτης φαινόμενο. Ήταν ένας από τους πολλούς καλούς παίκτες που είχε βγάλει η συγκεκριμένη σχολή. Αν τον έβλεπες εκείνη την εποχή δεν θα έλεγες πως πρόκειται να εξελιχθεί σε αυτό που τελικά εξελίχθηκε. Για εμένα ο Τζόρνταν είναι το νούμερο ένα και ο Λεμπρόν είναι το νούμερο ένα άλφα. Αυτό που κάνει τον Λεμπρόν ένα άλφα είναι πως πρόκειται για τον καλύτερο παίκτη όλων των εποχών σε αθλητικά προσόντα. Δεν είχε την ικανότητα του Μάικλ Τζόρνταν στο σκοράρισμα. Όταν ένα παιχνίδι κρινόταν στις λεπτομέρειες, ο Τζόρνταν μπορούσε να κερδίσει οποιονδήποτε αντίπαλο μόνος του».
-τα… πάθη του Τζόρνταν: «Όλοι έχουν κάποια σύνδρομα. Όλοι έχουν πάθη και σύνδρομα. O Τζόρνταν έχει το σύνδρομο του ανταγωνισμού. Αν παίξεις μαζί του έναν αγώνα γκολφ, δεν θέλει μόνο να σε κερδίσει συνολικά και στις 18 τρύπες, θέλει να σε κερδίζει σε κάθε τρύπα. Άρα ό,τι παιχνίδι κι αν παίζει ο Τζόρνταν, έχει σύνδρομο ανταγωνισμού και θέλει να σε κερδίζει. O Κουάμε Μπράουν πέρασε δύσκολες στιγμές παίζοντας δίπλα του. Σίγουρα θα έχετε ακούσει για τον περίφημο καυγά με τον Στιβ Κερ, αν και έγιναν φίλοι αργότερα. Ο μόνος τρόπος για να αντέξεις δίπλα σε έναν άνθρωπο όπως ο Τζόρνταν είναι να ακολουθήσεις τον δικό του τρόπο. Δεν πρέπει να του αφήσεις περιθώριο. Όσο πιο σκληρός είσαι μαζί του, τόσο περισσότερο θα σε σέβεται. Ακόμα και αν μισούσε τους “Bad Boys”, σίγουρα έτρεφε σεβασμό για εκείνους.Τυχαίνει να τον ξέρω αρκετά καλά. Πολύ καλό παιδί, πηγαίνουμε στο Banhwich (καφέ) μαζί και του λέω θα ήμουν ακόμα επαγγελματίας προπονητής αν ο Μάικλ Τζόρνταν δεν με έστελνε πίσω στο κολλέγιο εξαιτίας της ήττας στο έκτο παιχνίδι με τους Νικς. Το οποίο φυσικά δεν είναι αλήθεια αλλά αστειεύομαι μαζί του. Είναι ένας άνθρωπος με αρκετό πάθος αλλά θυμηθείτε, αν παίξεις μία παρτίδα σκάκι με τον Τζόρνταν, και δεν είναι καλός στο σκάκι, θα τον κερδίσεις. Αλλά τότε θα βγει έξω και θα βρει κάποιον που ξέρει καλό σκάκι και θα σε προκαλέσει ξανά, πιθανότατα βάζοντας στοίχημα μαζί του και θα σε διαλύσει».
-τον Διαμαντίδη: «Ο Διαμαντίδης είναι ένας παίκτης που βάζει πάντα κρίσιμα καλάθια. Είναι ένας περίεργος τύπος και το λέω ως το μεγαλύτερο κομπλιμέντο. Θα μπορούσε να είναι πολύ καλύτερος από πλευράς στατιστικής αλλά δεν τον ενδιέφερε αυτό. Είχε τον ίδιο τρόπο σκέψης με τον Μπιλ Ράσελ. Τι μπορώ να κάνω για να βοηθήσω την ομάδα μου και τι μπορώ να κάνω στα τελευταία λεπτά ενός παιχνιδιού για να φτάσω στη νίκη. Δεν τον ενδιέφεραν ούτε τα στατιστικά, ούτε ο εαυτός του. Αποκλειστικός του στόχος ήταν να βοηθήσει την ομάδα του να νικήσει. Η ομάδα πάνω από το ατομικό συμφέρον. Το μοναδικό στατιστικό που τον ενδιέφερε ήταν το τελικό αποτέλεσμα. Είναι ελάχιστοι οι παίκτες αυτού του είδους όπως εκείνος και όπως ο Ράσελ. Τους ενδιαφέρει η ομάδα τους ενδιαφέρει η χώρα τους και το νικηφόρο αποτέλεσμα».
-τις δύο θητείες του στον Παναθηναϊκό: «Τον πρώτο χρόνο ήμασταν στην 13η θέση και η ομάδα ήταν πολύ μέτρια ομάδα αμυντικά και σε θέμα φιλοσοφίας. Δεν μου αρέσει να αναλαμβάνω ομάδες δίχως να έχω κάνει εγώ την καλοκαιρινή προετοιμασία, όπου και μπορώ να διδάξω τις ιδέες μου σε άμυνα και επίθεση. Δεν μου άρεσε από αυτή την άποψη. Αυτό που προσπάθησα ήταν δώσω κίνητρο στους παίκτες μου. Να κρατήσω το ίδιο στιλ επίθεσης που είχαν και προσπάθησα να αλλάξω το κομμάτι της άμυνας. Την δεύτερη χρονιά δεν ήθελα να προπονήσω. Δεν ήταν του δικού μου στιλ, η ομάδα της δεύτερης χρονιάς. Απέλυσαν τον προπονητή που είχαν. Έχω καλή σχέση με τα παιδιά στην ομάδα. Είμαι πολύ κοντά με τον Νικ (Καλάθη), με τον Παπαπέτρου, με τον Παπαγιάννη, με τον Ίαν (Βουγιούκα) με όλα τα παιδιά από την ομάδα είμαι πολύ κοντά. Ο Ντεσόν Τόμας είχε ξανά μία πολύ καλή χρονιά. Τερματίσαμε στην έκτη θέση με τον ίδιο τρόπο. Αλλά δεν ήθελα να προπονήσω τον Παναθηναϊκό ξανά. Δεν καταφέραμε να πάρουμε 1-2 παίκτες που θα κόστιζαν αρκετά χρήματα. Όπως ο Μίροτιτς που κοστίζει 14 εκατομμύρια δολάρια. Βρισκόμασταν 1-2 παίκτες από να αφήσουμε πίσω τις δυσκολίες αλλά παραμείναμε ανταγωνιστικοί. Το διασκέδασα γιατί αγαπώ τους ανθρώπους στην Ελλάδα. Οι παίκτες είναι γεμάτοι σεβασμό. Μου αρέσουν οι υπόλοιποι προπονητές στο πρωτάθλημα. Θα ήθελα κάποια πράγματα να τα δω διαφορετικά στην Ευρωλίγκα. Αλλά συνολικά ήταν μία σπουδαία εμπειρία».
-την Εθνική: «Αυτό που ήθελα ήταν να προπονήσω την Εθνική ομάδα. Το οποίο και θα κάνω. Θα προπονήσω την Εθνική ομάδα. Αυτός ήταν ο στόχος μου. Ο καλύτερος παίκτης στο ΝΒΑ τη φετινή σεζόν, ο Greek Freak δεν έπαιξε στο ίδιο επίπεδο με αυτό που παίζει στο ΝΒΑ στο στιλ παιχνιδιού της Ελλάδος. Ένιωσα πως μπορώ να βοηθήσω σε αυτό με εκείνον μαζί. Ανυπομονούσα να προπονήσω αυτή την ομάδα».