Σε μια επίδειξη πολιτικής άγνοιας προχώρησε ο Στέφανος Κασσελάκης, στο πλαίσιο της συμμετοχής του στο φόρουμ του Οικονομικού Ταχυδρόμου, καθώς δήλωσε ότι «έχει έρθει η στιγμή να συζητήσουμε σοβαρά για ασυμβίβαστο μεταξύ υπουργών και βουλευτών».
Δηλαδή, να μην μπορεί ένας βουλευτής, να διοριστεί υπουργός! Αφήνουμε εντελώς στην άκρη τον υποβιβασμό που προτείνει να γίνει στους βουλευτές - αν και εδώ θα έπρεπε να μας απαντήσει, αν θα πρέπει να έχει ασυμβίβαστο και ο πρωθυπουργός με τον βουλευτή, για να δούμε αν καταλαβαίνει τι ακριβώς προτείνει, αφού και ο πρωθυπουργός είναι βουλευτής. Θα πιάσουμε το θέμα καθαρά από πολιτική σκοπιά. Όταν ψηφίζεται ένα κόμμα προκειμένου να σχηματίσει κυβέρνηση, αυτό γίνεται με γνώμονα το ιδεολογικό πρόσημο, με το οποίο επιθυμούν οι πολίτες να κυβερνηθεί η χώρα.
Είναι σαφές ότι δεν ψηφίζεται ένα κόμμα, προκειμένου ο αρχηγός του να επιλέξει τεχνοκράτες για να τους διορίσει για υπουργούς. Διότι -όπως φανταζόμαστε- τα ίδια προβλήματα που ανακύπτουν -σύμφωνα με το σκεπτικό του κυρίου Κασσελάκη- με τον διορισμό βουλευτών ως υπουργών, θα ανακύπτουν κι αν διοριστούν ως υπουργοί πολιτευτές και κομματικά στελέχη, οι οποίοι απλώς δεν είναι βουλευτές. Συνεπώς, -κατά το «σύστημα Κασσελάκη»- ο πρωθυπουργός πρέπει να διορίσει σε ολόκληρο το υπουργικό του συμβούλιο τεχνοκράτες, οι οποίοι δε λογοδοτούν σε απολύτως κανέναν, πλην από τον πρωθυπουργό που τους διόρισε.
Δηλαδή, ο υπουργός που είναι και βουλευτής, ο οποίος εάν κάνει οποιαδήποτε ποινικώς κολάσιμη πράξη -ακόμη κι από αμέλεια- και που λογοδοτεί και στους ψηφοφόρους του, είναι επίφοβος για διαφθορά. Ο τεχνοκράτης που δε λογοδοτεί σε κανέναν, πλην του πρωθυπουργού που τον διόρισε, αλλά με κάποιον μαγικό τρόπο, δεν είναι καθόλου επίφοβος για διαφθορά. Και όλο αυτό μας το πλασάρει ως τη «λύση για τη διαφθορά»!
Η «απολίτικη» πολιτική, ως πολιτική πρόταση
Είναι σαφές ότι ο Στέφανος Κασσελάκης προσπαθεί ρίχνοντας πυροτεχνήματα με επίφαση διαφάνειας, να εντυπωσιάσει τα απολίτικα κοινά, μιας και δεν απευθύνεται σε κανένα ιδεολογικοποιημένο ακροατήριο. Αλλά κάποια πράγματα, ίσως και να μην είναι όπως ακριβώς φαίνονται. Ο Στέφανος Κασσελάκης πραγματικά πιστεύει ότι το 2027 όχι απλώς θα μπει στη Βουλή, αλλά θα διεκδικήσει και την εξουσία. Και είναι σαφές ότι ως αυταρχικός χαρακτήρας -όπως τον περιγράφουν οι πρώην «σύντροφοί» του-, εφόσον έχει προοπτική να γίνει πρωθυπουργός, τότε θέλει να μπορεί να ελέγχει πλήρως και το υπουργικό του συμβούλιο, κάνοντας στην ουσία «micromanagement» των υπουργών του. Διότι -όπως το σκέφτεται- έτσι θα μπορεί να «περνάει» τα πάντα δίχως αντιρρήσεις. Ίσως όμως θα έπρεπε να αναρωτηθεί, τι γίνεται εάν η πλειοψηφία -που έχει στο όνειρό του...- αποσύρει την εμπιστοσύνη της. Ή ακόμη καλύτερα, εάν θα υπερψήφιζαν ποτέ οι βουλευτές του, τέτοιο υποβιβασμό στον ρόλο τους.
Σε κάθε περίπτωση, θεωρούμε ότι δεν πιστεύει τίποτα απ' όλα αυτά που είπε και ότι απλώς προσπαθεί να φτιάξει για τον εαυτό του ένα κοινό, το οποίο θα έχει τις «απολίτικες» πολιτικές του προτάσεις -η οποία περιγράφεται συνοπτικά ως «λαϊκισμός με φερετζέ τη διαφάνεια»-, ως πραγματική πολιτική πρόταση. Διότι κάπως θα πρέπει να αποκτήσει το πραγματικά δικό του εκλογικό κοινό για το Κίνημα Δημοκρατίας, αφού οι «πρώτοι πιστοί» που προέρχονται από τον ΣΥΡΙΖΑ, δε θα αργήσουν να τον εγκαταλείψουν.
Η δήλωση του Στέφανου Κασσελάκη
«Το κόμμα δεν είναι τίποτα χωρίς τη βάση του, τον λαό του. Δεν μπορεί τα κόμματα σήμερα να χτίζονται με τα υλικά της δεκαετίας του ΄70. Πρέπει να σκεφτούμε ξανά το πως συμμετέχει ο κόσμος στην παραγωγή πολιτικής.
Έχει έρθει η στιγμή να συζητήσουμε σοβαρά για ασυμβίβαστο μεταξύ υπουργών και βουλευτών.
Αυτό που λέω είναι αριστερό ή δεξιό;»
Δείτε την ανάρτηση του Στέφανου Κασσελάκη
Πηγή: tomanifesto.gr